Even ge-googled. Schijnt normaal te zijn ? :1855:
bron :Weblog Jeroen Soer (Ex Vara)
In het seizoen komt de KLM drie keer per week naar St Maarten. Het vliegveld, Princess Juliana International Airport heeft maar één start- en landingsbaan en die is met net iets meer dan 2000 meter lengte eigenlijk te kort voor de 747’s waarmee de KLM hiernaartoe vliegt.
Te kort voor een normale landing, maar zeker te kort voor een start met volle kerosine tanks. Daarom vliegt de KLM vanaf St Maarten ook eerst naar Curaçao, 180 graden de verkeerde kant op, om daar te tanken. Na die tussenstop vlieg je dan, vijf uur na vertrek, weer recht over St Maarten richting Amsterdam. Er zijn ook mensen die zeggen dat St Maarten de tussenstop is op weg naar Curaçao, maar die zijn volstrekt in de war.
Er hangt een tropische regenbui in het verlengde van de startbaan en daarom is het vliegverkeer een beetje ontregeld. De Twin Otters en Dash 8’s hebben er niet zo’n last van, maar de grotere jongens draaien achtjes tot de bui is overgedreven. Ik bestel een strawberry Daiquiry en schuil onder een parasol voor de regen. Het is koud vandaag. Zoals altijd staat de muziek veel te hard en hoor ik een zwaar vervormde ‘Gasolina’. En als je die dan ook nog ruikt..
Ik zie Alfred zitten, hij is piloot bij Winair en zo te zien had hij vroege dienst vandaag. Hij kijkt in ieder geval al behoorlijk lodderig uit zijn ogen.
“illegale temperaturen hoor. Hoelaat ben je begonnen?” vraag ik.
“Uur of drie”
“Nee, ik bedoel met vliegen, vanochtend”
“Oh…eh… Vijf over zeven, de 401 naar Saba”
“Was het daar niet te winderig voor dan?”
“Vanochtend ging het nog wel, maar vanmiddag is de 435 niet meer gegaan”
“Waar is de Air France? Die had toch allang binnen moeten zijn?”
“Die is naar Martinique uitgeweken, het zicht was te slecht en daar hebben ze wel ILS, maar vanaf een uur of twee vanmiddag is het weer wat rustiger.”
“En de KLM?”
“Die kan er elk moment zijn. Hij hangt al een half uurtje in de buurt. Heeft ook al een approach geprobeerd, maar aborted.”
“Verwacht jij gasten dan” vervolgt Alfred.
“
Ja, een heleboel zelfs en er zitten natuurlijk veel van die Heineken Regatta types aan boord vandaag” zeg ik
Een kwartier later zie ik de KLM 747 ineens uit een wolk schieten, boven het Soneseta Maho hangend in een linkerbocht probeert hij het begin van de landingsbaan te bereiken. Zo komen ze nooit aanvliegen, maar zo heeft hij wel het minste last van de bui.
Hij zit te laag, en ik hoor de motoren er gierend een tandje bij zetten. Even later ploft de PH BFG, de Guayaquil op de baan. Terwijl de stinkende wolk met verbrand rubber over de bar trekt neem ik afscheid van Alfred.
Voor complete url :
http://www.futistic.nl/kxblog/kx-nieuws/bericht-uit-een-rijksdeel-overzee