Magnigyro
Magnigyro
Ik heb er nog niet veel uren opzitten maar de eerste waren dan ook meteen de spannendste en nog meer voor mijn compagnon dan voor mij…
Al vanaf kleins af aan wist ik dat ik wou/zou gaan vliegen maar hoe was altijd de vraag. Ik had niet automatisch de voorliefde voor 10 jaaar vijf extra krantenwijken voor een PPL dus mijn oog viel al vrij snel op een goedkoop alternatief: de gyrocopter. Vanuit de states, kit build, nieuw en voor $ 2000!
Enfin, samen met mijn beste vriend 2000 dollar sparen en we hadden onze eigen vliegmachine. Nu nog leren vliegen.
Op die leeftijd, 17, was gevaar echter nog voor sukkels en wij waren onsterfelijk dus dat vliegen zouden we zelf wel leren. Hoe moeilijk kan het zijn met een propeller en een rotor?
Gelukkig na veel wikken en wegen toch maar voorzichtig ingegeven mbt tips vanuit onze nabije omgeving om eerst les te nemen. In Nederland was er iemand met ontheffing om met de gyrocopter te vliegen maar wegens langdurig onderhoud aan de machine hebben we verder gezocht en zijn we uiteindelijk bij Jos Schepers terecht gekomen. Als Vlaams sprekende Belg geeft hij les in Lille.
Tentje, eten, gasbrandertje, laptop, DVDtjes – compleet! Hoppa, op de trein. Omdat er in de buurt van het vliegveld geen camping was hebben we de tent tussen de vliegtuigen in de hangar mogen zetten (met het verzoek buiten te koken op ons mooie brandertje). De dag erna was de dag voor het echte werk: Vliegen!
Jos wou graag weten wat voor een vlees hij in de kuip had en na een korte instructie mochten we taxiën naar de baan en opstijgen. ‘Ge zwengelt de rotor aan tot ge een x aantal rotaties per minuut bereikt, daarna vol gas en de stick naar voren als de punt omhoog komt’
‘Een beetje zoals een skateboard? Eitje!’
Zo gezegd, zo gedaan. De punt kwam omhoog maar veel te langzaam de stick naar voren geduwd (daar was nog best wat kracht voor nodig), het moment voor Jos om het over te nemen. Paar rondjes en daarna weer naar de grond.
Tijd voor mijn compagnon om zijn kunsten te vertonen maar natuurlijk niet zonder een korte tip betreffende de stick (‘Als de punt omhoog komt, stevig de stick naar voren duwen!’). Vanuit het gras zag ik de rotor weer op snelheid komen, het gas er weer vol op en de punt weer omhoog maar in plaats van het ploegen van de baan met de staart zoals bij mijn poging dit keer een prachtige ‘wip’ van de staart en een professionele ‘rotatie’.
Jos wist waarschijnlijk niet wat hij meemaakte, iemand met NUL ervaring in één keer een prachtige start! Helaas bleek mijn compagnon sterker dan de instructeur en wist hij de stick verder tot aan het dashboard door te duwen waarmee de rotatie werd doorgezet in een nose dive en werd de baan als nog geploegd, echter dit keer met het neuswiel ;-)