Momenten die je niet meer vergeet..

6

676$

Guest
Gezien het aantal 'viewers' van de verhalen hier, heb ik zo'n flauw vermoeden dat er veel meer mannen/vrouwen rondlopen die een leuk verhaal/gebeurtenis hebben, maar geen zin hebben om 1.5 uur de tijd te nemen om dit in een verhaalvorm hier te posten.. In dat kader is het misschien een leuk idee, om hier in een soort verkorte versie jouwn verhaal te planten, bijvoorbeeld van een vlucht die je niet meer vergeet vandaag of morgen.. Ik zal zelf de aftrap verzorgen..

---

Bij mijn bedrijf vliegen we een x aantal vluchten onder FAR Part 91. Als je onder dit pakket regels (naja, gebrek aan regels..) vliegt, mag je o.a. op de King Air 200 single pilot operaties uitvoeren.

Sinds een maand of 3 mag ik ook van mijn company dergelijke vluchten uitvoeren. Daarvoor mocht ik dit nog niet, aangezien de PIC minimaal 21 jaar oud moet zijn van de verzerkingsmaatschappij, en je van ons bedrijf een x aantal uur als f/o moet hebben (vrij logisch).. Maargoed, sinds kort mag dus ook ik single pilot ops. vliegen hier.

Het volgende gebeurde ongeveer tijdens mijn 3e of 4e vlucht dat ik single pilot vloog op de -200.

We vertrokkken vanaf een veld in de Rockie mountains om 05:00 local. Ik had 7 of 8 passagiers achter m'n rug, en het was een vlucht van een uur of 4.. Het was ongeveer 6 of 700' overcast, en een behoorlijk dikke laag bewolking, met heel veel icing in de buurt.. Volgens m'n vrienden van de weather brief, zou ik er echter vrij snel vanaf moeten zijn, en beter nog, zou ik volgens hen niet al te veel ice oppikken op mijn route..

We hingen rond 05:05 in de lucht, en al vrij snel zag ik de verlichting van de stad niet meer (in IMC aangekomen dus) Na een minuut of 9 a 10 zag ik nogsteeds geen lichten van de stad, dus zat duidelijk nog steeds in de bewolking, plus dat het uiteraard nog pik zwart was buiten. Ik had inmiddels m'n ice lights aan en zag dat ik aardig wat ice begon op te pikken. Ik kreeg van center te horen dat ik hoger kon verwachten in 10 minuts, maar aangezien ik steeds sneller (als verwacht) meer en meer ice begon te maken, liet ik center weten dat ik geen zin had om 10 minuten te wachten, maar nu meteen hoger wilde.. Ik mocht van center up to flxxx en kon flxxx verwachten after zoveel minuten.. Goed ik begon dus met klimmen en wat denk je? van alle momenten, besloot George (AKA de autopilot) precies op dat moment dat het eens tijd was om te gaan staken.. Aangezien in hardball IMC, in de nacht, terwijl je een hoop ice aan het oppikken bent niet echt het moment is om te gaan troubleshooten, klikte ik de a/p er meteen vanaf, en klom op het handje naar m'n nieuwe flightlevel.. Eenmaal daar aangekomen, en level, was ik weer VMC en begon ik ook m'm ice kwijt te raken. Nu had ik wel tijd om met George te onderhandelen, en na een minuut of 10 begon m'n grote vriend G weer z'n werkzaamheden op te pakken..

Ik gaf center een PIREP, schonk mezelf een welverdiende kop koffie in, en genoot van de zonsopgang (vlucht richting het oosten)

Al met al vond ik het een leerzame ervaring, waaruit maar weer eens blijkt dat ze bij de weather briefing niet altijd gelijk hebben. Maar ik mag rustig toegeven dat (zeker single pilot) ik toch aardig op het randje van m'n stoel zat de gehele climb..

---

Iemand anders een vlucht die je niet 1, 2, 3 meer vergeet?

Regards,
FD
 
Last edited:
Ik heb ook zat verhalen van vluchten, maar wat ik nog steeds zeer mooi vind, zijn de meteorologische bijzonderheden, die je soms meemaakt.

Zo kan ik nog goed herinneren dat ik op Amsterdam landde onder CAT 3-operatie, terwijl er een grondlaag mist hing. De staarten van de vliegtuigen en onze cockpit staken boven de mist uit. Kraakheldere lucht erboven. Een prachtige winterdag werd het.

Een ander mooi effect was een front, die lag op de rand van de landingsbaan. Je zag een scherpe afscheiding van heldere en minder heldere lucht. Toen we in de koudere lucht aankwamen, zag je de motorparameters veranderen. Zo'n klein verschil in de atmosfeer, zag je direct terug in de cockpit.

Ook kan ik mij nog goed een nadering herinneren in London onder CAT 3-condities, terwijl wij met een RVR van 300 meter al op 10 mijl uit, de baan zagen liggen. Door onze voorgangers was een tunnel van warme lucht ontstaan, die ervoor zorgde dat er een tunnel van goed zicht ontstond, waardoor je de baan ver vooruit zag liggen.

Op dat soort dagen heb ik altijd spijt dat ik mijn fotocamera niet heb meegenomen.
 
Re: Momenten die je niet meer vergeet..

Oorspronkelijk gepost door Flying Dutchman
Gezien het aantal 'viewers' van de verhalen hier, heb ik zo'n flauw vermoeden dat er veel meer mannen/vrouwen rondlopen die een leuk verhaal/gebeurtenis hebben, maar geen zin hebben om 1.5 uur de tijd te nemen om dit in een verhaalvorm hier te posten.. In dat kader is het misschien een leuk idee, om hier in een soort verkorte versie jouwn verhaal te planten, bijvoorbeeld van een vlucht die je niet meer vergeet vandaag of morgen.
Click to expand...
Er zijn denk ik ook veel wannabees (zoals ik...) die alle verhalen met belangstelling lezen. Het wordt voor mij in ieder geval steeds duidelijker dat ik voor het mooiste beroep ter wereld heb gekozen!

Ik ga binnenkort een proefles nemen op een cessna 152 of 172, een ervaring die ik waarschijnlijk van mijn leven niet meer zal vergeten en ik wil der ook best over schrijven, maar dat zal jullie niet veel interesseren denk ik ;)
 
Kwentje,

Iets waar ik weleens 'spijt' van heb is dat ik nooit een dagboek o.i.d. heb bijgehouden vwb het vliegen. Dat betekent dat ik de meeste gebeurtenissen alweer vergeten ben totdat iemand anders een vergeten verhaal verteld. Het logbook verschaft zoals bekend alleen de vluchtinfo maar soms helpt het herinneren.

Dus, schrijf gerust je eerste ervaringen op om jezelf later een plezier te doen en de PBB lezers!

cheers
 
Good for you buddy! enjoy! zeker een ervaring die je (I hope) nooit meer zult vergeten!

Feel free om je verhaal op het net te gooien! het maakt geen r**t uit of het verhaal van een 40.000 uur been there, done it "heavy" captain komt, of van een nieuwe ppl student in opleiding! dat zijn we namelijk ALLEMAAL ooit geweest..

Ik vergeet m'n eerste 2 vluchten NOOIT, vergeet m'n eerste solo NOOIT! en zal ook NOOIT vergeten dat ik tijdens een van mn eerste x-country vluchten in Nederland (VFR uiteraard in m'n 2-zitter) Seppe niet kon vinden op een kraakheldere zomerdag! dan begin je als 17-jarig ventje toch aardig te zweten, en je dikke, alles wetende FI te missen!! weet nog goed dat ik op het punt stond om bij Dutchmill uit te huilen, maar gelukkig op het laatste moment EHSE toch gevonden.. Dacht via radiaaltje 178 van de RTM VOR op 110.4 (klopt dit!?)

vliegen is vliegen! maakt niet uit wat, en of je wannabe, amateur of beroeps bent!

Heel veel plezier tijdens je eerste vlucht!
 
dan zal ik ook maar even een verhaal met jullie delen wat me nog bijstaat als de dag van gisteren.

Tijdens mijn opleiding in de VS heb ik ook een "stagetraject" gedaan bij Ameriflight op de BE99.

De training bestond uit 4weken groundschool en ongeveer 6 uur praktijkvliegen met een checkride. ging allemaal erg goed en kon binnen 6 weken op de lijn meevliegen onder part135.

Op de bewuste avond vlogen mijn captain "the claw" en ik van Oakland naar Burbank ( LAX area voor de mensen die burtbank niet kennen) Eenmaal onderweg luisterde ik vast de ATIS uit van Burbank en het bleek er best wel crappy weather te zijn (ff in me logbook kijken wat voor weer precies)
1,5 mile visibility en 200' ovc. om precies te zijn
Dat was spannend dus, helaas was wel mijn captain aan de beurt voor de approach en landing.

1e approach voor ILS 08: we waren gevectord voor de de baan en zagen duidelijk dat alleen burbank in de mist lag en de rest van de valley was clear dat was al een erg mooi gezicht, eenmaal op het glidepath werd het zicht langzaamaan slechter en kwamen we in de bewolking terecht. Nu werd het opletten geblazen want zoveel total time had ik niet en ook nog nooit in zulk weer gevlogen. Approach checklist was gedaan en ik gaf mijn captain ondersteuning met wat callouts. nog 100' voet tot de minima en nog niks te zien, k probeerde de runway lights te vinden maar helaas helemaal niks, dus dat werd op 200' de missed approach in.

na wat overleg met de captain besloten we het nog een keer te proberen. Company hadden we meegedeeld dat we het nog een keer zouden proberen en nog niet zouden uitwijken naar een vliegveld een paar mile verderop.

2e approach: weer gevectored op de ils 08 en weer in de soup terechtgekomen, we waren weer redelijk bij de minima genaderd en ik keek weer goed naar buiten of ik de lights zag. En ja hoor ik zag de lampen van de runway, ik zei runway lights maar precies op dat moment ging hij de go-around in. eenmaal in de missed approach hebben we overlegd om nog een keer de approach te vliegen aangezien ik de lichten van de baan heb gezien. na uiteraard de fuel hoeveelheid en dergelijk dingen te hebben gechecked. Ze hadden ons liever in Burbank aan de grond dan in Van Nuys airport want dan moest de wagen daar heen komen en dat zou weer vertraging opleveren etc.

3e approach: Inmiddels weer gevectored op de ils08, het lampje van de outermarker begon te knipperen en het het biep beip geludije was te horen, nog geen 10 seconden later zei tower dat het weer was veranderd, het was inmiddels 180' ovc. Ik dacht bijmezelf dit wordt uitwijken straks. Aangezien we de OM waren gepasseerd konden we verder met de approach, weer in de buurt van de minima begon ik weer goed uit het raam te kijken en zag de lampen, ik snel tegen mijn captain: Lights on our right side (aangezien we een beetje off centre line waren) hij keek op en zette de landing in, en een aantal seconden later... touchdown.

Een onvergetlijke ervaring, helaas heb ik daarna deze weercondities meer meegemaakt.
 
Last edited:
Nice nice! vind het het altijd zo geweldig als ik wat ex- collega's van je tegen kom in fbo's, ze zien er altijd uit als zombies en alsof ze echt nietmeer tegen zonlicht kunnen. :D

Als er ook een bed is in een FBO ligt er meestal altijd wel een fr8dog in :D:D..

Zitten er op dit moment uberhaubt nog NL-ers bij AMF dat jij (of iemand) weet??? dacht, dat er niet meer zoveel waren.. Zowieso is dat PFT programma een beetje aan het doodbloeden dacht ik.. Jammer, kom vaak AMF kisten tegen hier..

FD
 
zover ik weet zijn er geen nederlanders meer bij Ameriflight.

Was toen natuurlijk het stage gebeuren van IAC, rvds (stella) heeft dat proberen ver te nemen dat stage gebeuren of ze dat ook aanbieden nu weet ik niet.

Moet zeggen dat het een heerlijkde tijd was ij dat Ameriflight.
Die gasten zijn idd beetje zombies :p maar ja, was toch wel pittig zon nachtje vliegen.

En idd overal waar een lazyboy stond ff snel een tukkie doen.

gr


P.s. op welke velden kom je ze tegen?
 
Last edited:
Ehmmm poe.. Uit het blote koppie: Seattle, Moab (Utah), PHX, ABQ, Portland, ORD en zag er laatst eentje op Vegas Int. (denk dat ie de weg kwijt was, hij moest ergens ver ver achter de bizjets parkeren.. Sterker nog, achter een rijtje singles!! :D)
 
met 170 vliegtuigen kun je je beter afvragen waar Ameriflight NIET komt, zeker in het westen.
Wat betreft het parkeren van een vrachtkist bij een fbo: ze zetten je altijd zo ver mogelijk weg, een glanzende citation maakt schijnbaar meer indruk dan een hardwerkende en niet meer glanzende vrachtkist. Goed voorbeeld:

Een paar jaar geleden vloog ik een Cessna Caravan voor een vrachtbedrijfje, UPS contract. 's Avonds kwamen we altijd bij Raytheon in San Antonio, Texas met 4 Caravans, een Bandeirante en een Metro (laatste 2 van andere bedrijven).
Het was weer eens tijd voor de Pro-pilot Magazine verkiezing voor de beste FBO, en deze fbo wilde dus de ereprijs behalen. Dus om stemmen te winnen hadden ze een actie bedacht waarbij ze een maandlang fortune cookies uitdeelden waarmee je prijzen kon winnen (van sleutelhangers tot leren jassen).
Na drie-en-een-halve week kwamen wij daar pas achter toen een piloot van een of andere kleine twin een handvol van die cookies kreeg omdat de actie bijna over was. Ik zag dat en vroeg wat er met die cookies aan de hand was. "Oh, iedereen die brandstof koopt krijgt een cookie". Zo onze 500 gallons per nacht, 5 nachten per week tellen daarvoor niet mee? "Nee, jullie zijn hier altijd en jullie zijn maar freightdogs". Ik kon mijn oren niet geloven. Ik heb ze toen even haarfijn uitgelegd dat dit voor de meesten van ons maar een tijdelijke baan was, een stapje op weg naar iets beters en groters, en dat in de toekomst er best een kans was dat we in een mooie nieuwe Learjet of Gulfstream naar San Antonio zouden kunnen komen. Een ding was zeker: met 3 fbo's op het veld was het zeker dat we niet naar Raytheon zouden komen. Customer service is customer service, klein lelijk vliegtuig of groot en glanzend.
Het antwoord: "Oh, if you feel that way, I'm sorry, here are your cookies", waarna een hele handvol cookies op de balie werd gelegd. "Oh yes, I feel that way and I don't want your cookies anymore, damage is done".
De behandeling die we daarna kregen veranderde behoorlijk, maar de schade was gedaan.
 
Nadat mijn toen bedrijf na vele jaren een paar routes uit Shreveport kwijt raakte ,(UPS vluchten met BE 18!)
Kwam de director van de FBO aanzetten met een emmer zeepsop en de vraag of we de grote olie plekken op de ramp ook mee konden nemen:D
Voor jaren hadden we aan het eind van de ramp geparkeerd en olie gelekt.(geloof me wij mochten nergens vooraan parkeren)

Neil
 
Oorspronkelijk gepost door Flying Dutchman
maar gelukkig op het laatste moment EHSE toch gevonden.. Dacht via radiaaltje 178 van de RTM VOR op 110.4 (klopt dit!?)
Click to expand...

Dit klopt exact. Heb hier ook al 1 of 2 keer dankbaar gebruik van gemaakt.
Heb ook mijn opleiding gevolgd op Seppe.

Jeroen
 
Momenten die je niet meer vergeet..

Aantal jaar geleden in een bar op Barbados (in St Lawrence Gap) met een aantal meiden aan het praten over vliegen. Ze waren F/A voor Air 2000 (weet niet meer zeker). 1 ervan (de dikste) claimt dat ze de Captain is................yeah right!!!!

Dus ik stel ze een paar technische vliegvragen die ze foutloos en volgens het boekje beantwoord!!!

Vervolgens vraagt ze wat ik dan wel niet vlieg; en jawel,.... ik zeg haar zonder blikken of blozen dat ik F/O ben op een Navajo...............

Waarop zij zegt; "ik wist niet eens dat die dingen een F/O nodig hadden!!"

Afin, na een uur was het bij mij het schaamrood van mijn wangen weggetrokken en hebben we nog leuke verhalen uit staan wisselen onder het genot van een "Banks" biertje.
 
FD,

Ik heb zelf bij AMF op Be99 gevlogen (2001/2002) vanaf North Las Vegas. Elke vrijdag middag/avond een vluchtje vanaf Mc Carren(KLAS) naar Ontario (KONT) voor UPS. Ik dacht dat het de B-pier (cargo terminal het uiterste oosten van Mc Carren Int., waar we vracht op pikten voor UPS.)
Iemand bij AMF gevlogen met Kerry Roth, Jenny Gordon, Scott Holland, Ruben Kachatryan, Nathan Haag of Capt Gotschalk?

ph-gjk
 
???????

"Nice story FD" ???
Waar, wanneer, hoe? Heeft FD gepubliceerd onlangs. ?
Wellicht geschreven met een Mission Impossible programma wat de tekst na 48 uur vanzelf wist ?

Wat heb Ik gemist, of is het een grapje van Speedair? :confused:

Cheers
Art in the dark
 
Hallo Pantryman,

Neen, aan de wijn kan het deze keer niet liggen. Sta al 10 dagen droog i.v.m. medical morgen. Ygt etc.

Maar waar is de "nice story" dan waar Speedair en ph-gjk aan refereren ? Laatste FD die ik kon vinden was van December 2004.

Of spelen FD en Diana soms onder een hoedje, om mij op een dwaalspoor te brengen?
Vond dat samen een beschuitje eten al wat verdacht.

So, where is it ?

Cheers
Art
 
Beste Art,

het verhaal het begin van dit topic vind ik ook wel een 'nice story', al is het een kort epos.
Ik neem aan dat daar aan wordt gerefereerd.

Is er iemand actief met de usename FD en is deze persoon een schrijver in de lijn van Bernlef, Giphart (geintje) of Haasse (om correct te blijven) en was U daarom op scherp gezet door deze initialen?

Vriendelijke groeten uit het culturele, wat zal ik zeggen het Anton Piek achtige.... Amerika.

Pantryman.
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top