capt. Kebab
New member
arthorizon
New member
Waar is de foto ? Kan me voorstellen dat in de beste FD tradities foto's op miraculeuze wijze nooit waarneembaar zijn, maar dan moet C.K. toch wel met een enorme "tonque in cheek' dit bericht geplaats hebben.
Cheers
Art
Cheers
Art
O
Onassis
Guest
Art, je moet op 'hier' klikken 
Beer
New member
superpilut
Active member
Beer, ben jij die met die bril ?
arthorizon
New member
OK, Humor 101.
Natuurlijk heb Ik op "hier" geklikt, Ik mag dan wel Oom zijn maar dat neemt niet weg dat ik een computer kan bedienen.
Had ingeklopt, "Kan me voorstellen dat in de beste FD tradities foto's op miraculeuze wijze nooit waarneembaar zijn", FD staat toch niet op de betreffende foto, Art heeft hier gewoon gelijk, en C.K. weet dat drommels goed.
Wat nu blijkt, is dat C.K. FD dus nog nooit gezien heeft, zoals zovele anderen hier.
Damit alles seine ordnung hat.
Cheers
Art
Natuurlijk heb Ik op "hier" geklikt, Ik mag dan wel Oom zijn maar dat neemt niet weg dat ik een computer kan bedienen.
Had ingeklopt, "Kan me voorstellen dat in de beste FD tradities foto's op miraculeuze wijze nooit waarneembaar zijn", FD staat toch niet op de betreffende foto, Art heeft hier gewoon gelijk, en C.K. weet dat drommels goed.
Wat nu blijkt, is dat C.K. FD dus nog nooit gezien heeft, zoals zovele anderen hier.
Damit alles seine ordnung hat.
Cheers
Art
capt. Kebab
New member
Stimmt....
Stimmt....
Op airwork is alles virtueel.
En Art, wat wordt het volgens uwen eigen experte heutenabend? Bratwurst of Kebab?
Stimmt....
Op airwork is alles virtueel.
En Art, wat wordt het volgens uwen eigen experte heutenabend? Bratwurst of Kebab?
Beer
New member
Beer, ben jij die met die bril ?
Tuurlijk, wat dacht jij dan? Jou zou beter moeten weten, we hebben pas geleden nog een cursusje gedaan.
Magnigyro
Magnigyro
Ik heb er nog niet veel uren opzitten maar de eerste waren dan ook meteen de spannendste en nog meer voor mijn compagnon dan voor mij…
Al vanaf kleins af aan wist ik dat ik wou/zou gaan vliegen maar hoe was altijd de vraag. Ik had niet automatisch de voorliefde voor 10 jaaar vijf extra krantenwijken voor een PPL dus mijn oog viel al vrij snel op een goedkoop alternatief: de gyrocopter. Vanuit de states, kit build, nieuw en voor $ 2000!
Enfin, samen met mijn beste vriend 2000 dollar sparen en we hadden onze eigen vliegmachine. Nu nog leren vliegen.
Op die leeftijd, 17, was gevaar echter nog voor sukkels en wij waren onsterfelijk dus dat vliegen zouden we zelf wel leren. Hoe moeilijk kan het zijn met een propeller en een rotor?
Gelukkig na veel wikken en wegen toch maar voorzichtig ingegeven mbt tips vanuit onze nabije omgeving om eerst les te nemen. In Nederland was er iemand met ontheffing om met de gyrocopter te vliegen maar wegens langdurig onderhoud aan de machine hebben we verder gezocht en zijn we uiteindelijk bij Jos Schepers terecht gekomen. Als Vlaams sprekende Belg geeft hij les in Lille.
Tentje, eten, gasbrandertje, laptop, DVDtjes – compleet! Hoppa, op de trein. Omdat er in de buurt van het vliegveld geen camping was hebben we de tent tussen de vliegtuigen in de hangar mogen zetten (met het verzoek buiten te koken op ons mooie brandertje). De dag erna was de dag voor het echte werk: Vliegen!
Jos wou graag weten wat voor een vlees hij in de kuip had en na een korte instructie mochten we taxiën naar de baan en opstijgen. ‘Ge zwengelt de rotor aan tot ge een x aantal rotaties per minuut bereikt, daarna vol gas en de stick naar voren als de punt omhoog komt’
‘Een beetje zoals een skateboard? Eitje!’
Zo gezegd, zo gedaan. De punt kwam omhoog maar veel te langzaam de stick naar voren geduwd (daar was nog best wat kracht voor nodig), het moment voor Jos om het over te nemen. Paar rondjes en daarna weer naar de grond.
Tijd voor mijn compagnon om zijn kunsten te vertonen maar natuurlijk niet zonder een korte tip betreffende de stick (‘Als de punt omhoog komt, stevig de stick naar voren duwen!’). Vanuit het gras zag ik de rotor weer op snelheid komen, het gas er weer vol op en de punt weer omhoog maar in plaats van het ploegen van de baan met de staart zoals bij mijn poging dit keer een prachtige ‘wip’ van de staart en een professionele ‘rotatie’.
Jos wist waarschijnlijk niet wat hij meemaakte, iemand met NUL ervaring in één keer een prachtige start! Helaas bleek mijn compagnon sterker dan de instructeur en wist hij de stick verder tot aan het dashboard door te duwen waarmee de rotatie werd doorgezet in een nose dive en werd de baan als nog geploegd, echter dit keer met het neuswiel ;-)
Magnigyro
Ik heb er nog niet veel uren opzitten maar de eerste waren dan ook meteen de spannendste en nog meer voor mijn compagnon dan voor mij…
Al vanaf kleins af aan wist ik dat ik wou/zou gaan vliegen maar hoe was altijd de vraag. Ik had niet automatisch de voorliefde voor 10 jaaar vijf extra krantenwijken voor een PPL dus mijn oog viel al vrij snel op een goedkoop alternatief: de gyrocopter. Vanuit de states, kit build, nieuw en voor $ 2000!
Enfin, samen met mijn beste vriend 2000 dollar sparen en we hadden onze eigen vliegmachine. Nu nog leren vliegen.
Op die leeftijd, 17, was gevaar echter nog voor sukkels en wij waren onsterfelijk dus dat vliegen zouden we zelf wel leren. Hoe moeilijk kan het zijn met een propeller en een rotor?
Gelukkig na veel wikken en wegen toch maar voorzichtig ingegeven mbt tips vanuit onze nabije omgeving om eerst les te nemen. In Nederland was er iemand met ontheffing om met de gyrocopter te vliegen maar wegens langdurig onderhoud aan de machine hebben we verder gezocht en zijn we uiteindelijk bij Jos Schepers terecht gekomen. Als Vlaams sprekende Belg geeft hij les in Lille.
Tentje, eten, gasbrandertje, laptop, DVDtjes – compleet! Hoppa, op de trein. Omdat er in de buurt van het vliegveld geen camping was hebben we de tent tussen de vliegtuigen in de hangar mogen zetten (met het verzoek buiten te koken op ons mooie brandertje). De dag erna was de dag voor het echte werk: Vliegen!
Jos wou graag weten wat voor een vlees hij in de kuip had en na een korte instructie mochten we taxiën naar de baan en opstijgen. ‘Ge zwengelt de rotor aan tot ge een x aantal rotaties per minuut bereikt, daarna vol gas en de stick naar voren als de punt omhoog komt’
‘Een beetje zoals een skateboard? Eitje!’
Zo gezegd, zo gedaan. De punt kwam omhoog maar veel te langzaam de stick naar voren geduwd (daar was nog best wat kracht voor nodig), het moment voor Jos om het over te nemen. Paar rondjes en daarna weer naar de grond.
Tijd voor mijn compagnon om zijn kunsten te vertonen maar natuurlijk niet zonder een korte tip betreffende de stick (‘Als de punt omhoog komt, stevig de stick naar voren duwen!’). Vanuit het gras zag ik de rotor weer op snelheid komen, het gas er weer vol op en de punt weer omhoog maar in plaats van het ploegen van de baan met de staart zoals bij mijn poging dit keer een prachtige ‘wip’ van de staart en een professionele ‘rotatie’.
Jos wist waarschijnlijk niet wat hij meemaakte, iemand met NUL ervaring in één keer een prachtige start! Helaas bleek mijn compagnon sterker dan de instructeur en wist hij de stick verder tot aan het dashboard door te duwen waarmee de rotatie werd doorgezet in een nose dive en werd de baan als nog geploegd, echter dit keer met het neuswiel ;-)
lekker taxien!
lekker taxien!
Na al die mooie verhalen moet ik toch ook maar eens mijn genante verhaal vertellen! Het was een mooie vroege ochtend in Scottsdale waar ik in de vroege ochtend mn 3de solo vlucht ging maken (vfr single engine). Na alle checks, instappen, deuren dicht en gaan! Via het platform naar de paralele taxibaan om achter meerdere vliegtuigen aan te sluiten die ook allemaal op het punt stonden te vertrekken. Op Scottsdale zijn er veel private jets en die moesten die ochtend allemaal wachten op IFR klaringen en dat ging allemaal lang duren. Echter kon ik met mn VFR kistje niet bij het begin van de baan komen vanwege de blokkade van alle vliegtuigen. Toen kwam ATC met de vraag of ik een 180 bocht kon maken op de taxi baan om vervolgens een stukje terug te taxien, de baan oversteken en via de andere kant als eerste naar de baan kon rijden. Aangezien ik graag de lucht in wou en dan nummer 1 zou zijn, dacht ik dat dit een offer i cant refuse was! Al met al zag die taxiway dr vrij breed uit, en had ik mn instructeur al wel eens een krappe bocht zien draaien!
Zo gezegd, zo gedaan! Ik pak een line up aan de ene kant van de baan en trap vol om de bocht te maken. Tijdens de bocht heb ik het gevoel dat ik toch iets te veel van de taxiway gebruik en tot mijn schik komen de stenen naast de taxiway steeds dichterbij. Uiteindelijk kom ik tot de conclusie dat als ik verder mn bocht zou inzetten dat ik naast de taxiway tussen de stenen beland dus besloot ik te stoppen.
Helemaal bezweet van de Arizona zon die ook sochtends op dat soort momenten erg aanwezig is meld ik bij ATC dat ik mn bocht niet verder kan maken. Het enige wat ik kon bedenken was motor uitzetten, uitstappen en mn kist terug duwen. Ik vraag toestemming aan ATC om dit te doen en die konden niet anders dan toestemming geven, inmiddels blokte ik al het verkeer! Stap ik uit met mn goeie gedrag, zie ik dat een andere vfr kist inmiddels ook al was omgedraaid en heeft kunnen genieten van mijn gestuntel. Ik duw de kist terug (dit moment voelde als een eeuwigheid!!). Ben weer ingestapt, motor gestart en gemeld bij ATC dat ik uiteindelijk klaar was om te taxien en de oversteek te maken naar de andere kant. Gelukkig was ik nog steeds nummer 1 dus zonder al te veel vertraging kon ik uiteindelijk taxien en opstijgen. Vlucht ging verder prima!
Heb mn instructeur verteld na mn vlucht over mn fijne ervaring die ochtend. De dag erna hebben we maar even geoefend op het maken van scherpe bochten! Onder het genot van een biertje krijg ik dit verhaal natuurlijk keer op keer te horen van mn klasgenoten! Heerlijk dat soort herineringen!
lekker taxien!
Na al die mooie verhalen moet ik toch ook maar eens mijn genante verhaal vertellen! Het was een mooie vroege ochtend in Scottsdale waar ik in de vroege ochtend mn 3de solo vlucht ging maken (vfr single engine). Na alle checks, instappen, deuren dicht en gaan! Via het platform naar de paralele taxibaan om achter meerdere vliegtuigen aan te sluiten die ook allemaal op het punt stonden te vertrekken. Op Scottsdale zijn er veel private jets en die moesten die ochtend allemaal wachten op IFR klaringen en dat ging allemaal lang duren. Echter kon ik met mn VFR kistje niet bij het begin van de baan komen vanwege de blokkade van alle vliegtuigen. Toen kwam ATC met de vraag of ik een 180 bocht kon maken op de taxi baan om vervolgens een stukje terug te taxien, de baan oversteken en via de andere kant als eerste naar de baan kon rijden. Aangezien ik graag de lucht in wou en dan nummer 1 zou zijn, dacht ik dat dit een offer i cant refuse was! Al met al zag die taxiway dr vrij breed uit, en had ik mn instructeur al wel eens een krappe bocht zien draaien!
Zo gezegd, zo gedaan! Ik pak een line up aan de ene kant van de baan en trap vol om de bocht te maken. Tijdens de bocht heb ik het gevoel dat ik toch iets te veel van de taxiway gebruik en tot mijn schik komen de stenen naast de taxiway steeds dichterbij. Uiteindelijk kom ik tot de conclusie dat als ik verder mn bocht zou inzetten dat ik naast de taxiway tussen de stenen beland dus besloot ik te stoppen.
Helemaal bezweet van de Arizona zon die ook sochtends op dat soort momenten erg aanwezig is meld ik bij ATC dat ik mn bocht niet verder kan maken. Het enige wat ik kon bedenken was motor uitzetten, uitstappen en mn kist terug duwen. Ik vraag toestemming aan ATC om dit te doen en die konden niet anders dan toestemming geven, inmiddels blokte ik al het verkeer! Stap ik uit met mn goeie gedrag, zie ik dat een andere vfr kist inmiddels ook al was omgedraaid en heeft kunnen genieten van mijn gestuntel. Ik duw de kist terug (dit moment voelde als een eeuwigheid!!). Ben weer ingestapt, motor gestart en gemeld bij ATC dat ik uiteindelijk klaar was om te taxien en de oversteek te maken naar de andere kant. Gelukkig was ik nog steeds nummer 1 dus zonder al te veel vertraging kon ik uiteindelijk taxien en opstijgen. Vlucht ging verder prima!
Heb mn instructeur verteld na mn vlucht over mn fijne ervaring die ochtend. De dag erna hebben we maar even geoefend op het maken van scherpe bochten! Onder het genot van een biertje krijg ik dit verhaal natuurlijk keer op keer te horen van mn klasgenoten! Heerlijk dat soort herineringen!
Hawkie1964
Member
VFR-on-top
VFR-on-top
Nou … eentje van mij dan.
Het zal in 1990 geweest zijn (een jaar na het behalen van m’n A2-brevet) met 75 hrs Total Time waarvan 44 DBO en 31 als PIC.
Op een doordeweekse dag VFR met een PA28 van EHRD naar EHBK. Geen probleem, mooi weer op de heenweg. Wel crossing clearance vragen aan Gilze en aan Eindhoven. Altijd zo’n gedoe dat ze willen weten waar je zit. Weet je wat? Op de terugweg klim ik gewoon naar FL50, dan heb ik dat gedoe niet.
Op Beek aangekomen, spullen afgeleverd bij contactpersoon. Weer ff het weer gecheckt: op Beek nog CAVOK maar overcast op Rotterdam … geen probleem.
In take-off op Beek en VFR eruit. Lekker klimmen naar FL50 (Nieuw Milligen is toch klasse E dus hoef ik niet op te roepen) met hier en daar al wat wolkjes. Lekker rustig zonder radio. Het werden wel steeds meer plukjes maar VFR-on-top is ook VFR als je nog wat grond kan zien. Op FL50 mooi zicht … je keek zo over de overcast uit richting Rotterdam. Onder mij werd het wel steeds witter van de bewolking en op een gegeven moment geen grondzicht meer. VFR boven het wolkendek gaat ook prima … maar nu moet ik toch voorbij Gilze zijn ??? Dan maar langzaam gaan dalen. Op FL40 langzaam het wolkendek in **#$@*. Shit … ik zie echt niks !!! Waar ben ik in godsnaam. Shit ik vlieg nu op 1013,2 en moet weer QNH instellen. Wat is de QNH ??? (Zo met mezelf in de weer dat ik even niet denk aan uitluisteren ATIS).
Had iets gelezen over flauwe bochten maken in IMC. Maar heeeeeel voorzichtig proberen dan. 3500 ft … geen zicht … ietsie naar links … 3000 ft … geen zicht … toch maar weer ietsie naar rechts … 2500 ft … waar zit ik nou ??? Zweetdruppels op m’n voorhoofd. Wat ben ik voor een eikel om met 75 hrs TT een wolkendek in te vliegen ??? Langzaam, met heeeel flauwe bochtjes door gaan zakken (anders kom ik in TMA Schiphol terecht). Hoop niet dat hier een IFR kist vliegt. 2000 ft … nog steeds geen zicht … 1800 ft … waar blijft die f*cking grond nou ??? 1500 ft … nog geen zicht … 1300 ft … zie ik nu iets ??? 1100 ft … YESSSSSSS … ik zie grond … maar waar ben ik in godsnaam ??? Heeeee … een brug in de verte … dat lijkt de Brienenoordbrug wel.
Gauw ff melden dat ik op 1000 ft zit en net voorbij Romeo ben “approaching Brienenoordbrug”.
Maar toch … die brug loopt niet zoals ie moet lopen … f*ck … was het dan een andere brug ???
Is er nog zo’n brug ??? (Jaja … de brug over de Noord is ook zo’n koepelbrug.)
Tower zei toch gewoon “Romeo arrival and 1000 ft approved”. Ik snap er echt niks van. De snelweg doet ook niet wat ie moet doen qua richting. Maakt die snelweg opeens een bocht naar links … shit … dit is pas Romeo … nou, gewoon doorvliegen en melden bij Oscar.
Met het zweet op m’n rug richting rwy 24 en een beetje zenuwachtig geland … maar ik BEN er !!!
Zoals eerder is verteld: ken je eigen grenzen, hou alternatieven open en dram niet door op een route als het niet volledig VFR kan, dan maar iets lager en wat extra radio-werk. Tsja … 18 jaar later denk je: waar GAAT het over? Je kan beter WEL oproepen als je de weg kwijt bent en veilig door een wolk wil zakken.
VFR-on-top
Nou … eentje van mij dan.
Het zal in 1990 geweest zijn (een jaar na het behalen van m’n A2-brevet) met 75 hrs Total Time waarvan 44 DBO en 31 als PIC.
Op een doordeweekse dag VFR met een PA28 van EHRD naar EHBK. Geen probleem, mooi weer op de heenweg. Wel crossing clearance vragen aan Gilze en aan Eindhoven. Altijd zo’n gedoe dat ze willen weten waar je zit. Weet je wat? Op de terugweg klim ik gewoon naar FL50, dan heb ik dat gedoe niet.
Op Beek aangekomen, spullen afgeleverd bij contactpersoon. Weer ff het weer gecheckt: op Beek nog CAVOK maar overcast op Rotterdam … geen probleem.
In take-off op Beek en VFR eruit. Lekker klimmen naar FL50 (Nieuw Milligen is toch klasse E dus hoef ik niet op te roepen) met hier en daar al wat wolkjes. Lekker rustig zonder radio. Het werden wel steeds meer plukjes maar VFR-on-top is ook VFR als je nog wat grond kan zien. Op FL50 mooi zicht … je keek zo over de overcast uit richting Rotterdam. Onder mij werd het wel steeds witter van de bewolking en op een gegeven moment geen grondzicht meer. VFR boven het wolkendek gaat ook prima … maar nu moet ik toch voorbij Gilze zijn ??? Dan maar langzaam gaan dalen. Op FL40 langzaam het wolkendek in **#$@*. Shit … ik zie echt niks !!! Waar ben ik in godsnaam. Shit ik vlieg nu op 1013,2 en moet weer QNH instellen. Wat is de QNH ??? (Zo met mezelf in de weer dat ik even niet denk aan uitluisteren ATIS).
Had iets gelezen over flauwe bochten maken in IMC. Maar heeeeeel voorzichtig proberen dan. 3500 ft … geen zicht … ietsie naar links … 3000 ft … geen zicht … toch maar weer ietsie naar rechts … 2500 ft … waar zit ik nou ??? Zweetdruppels op m’n voorhoofd. Wat ben ik voor een eikel om met 75 hrs TT een wolkendek in te vliegen ??? Langzaam, met heeeel flauwe bochtjes door gaan zakken (anders kom ik in TMA Schiphol terecht). Hoop niet dat hier een IFR kist vliegt. 2000 ft … nog steeds geen zicht … 1800 ft … waar blijft die f*cking grond nou ??? 1500 ft … nog geen zicht … 1300 ft … zie ik nu iets ??? 1100 ft … YESSSSSSS … ik zie grond … maar waar ben ik in godsnaam ??? Heeeee … een brug in de verte … dat lijkt de Brienenoordbrug wel.
Gauw ff melden dat ik op 1000 ft zit en net voorbij Romeo ben “approaching Brienenoordbrug”.
Maar toch … die brug loopt niet zoals ie moet lopen … f*ck … was het dan een andere brug ???
Is er nog zo’n brug ??? (Jaja … de brug over de Noord is ook zo’n koepelbrug.)
Tower zei toch gewoon “Romeo arrival and 1000 ft approved”. Ik snap er echt niks van. De snelweg doet ook niet wat ie moet doen qua richting. Maakt die snelweg opeens een bocht naar links … shit … dit is pas Romeo … nou, gewoon doorvliegen en melden bij Oscar.
Met het zweet op m’n rug richting rwy 24 en een beetje zenuwachtig geland … maar ik BEN er !!!
Zoals eerder is verteld: ken je eigen grenzen, hou alternatieven open en dram niet door op een route als het niet volledig VFR kan, dan maar iets lager en wat extra radio-werk. Tsja … 18 jaar later denk je: waar GAAT het over? Je kan beter WEL oproepen als je de weg kwijt bent en veilig door een wolk wil zakken.
Last edited:
kermit
New member
Kingfisher airlines uit India is recentelijk begonnen met vluchten van London Heathrow naar verschillende Indiaase bestemmingen.
Gisterenavond 11-9 zijn wij (BA199) laat in de avond vertokken van LHR- BOM met vlak achter ons aan een Kingfisher vlucht naar Calcutta.
Ingechecked bij Maastricht werden wij gecleared richting BOMBI (ergens in Duitsland). Kingfisher checkt in bij maastricht en krijgt dezelfde clearance (richting BOMBI dus), komt die Indier terug met ' Solly Maastlicht we have destination Calcutta!'
De maastricht controller had duidelijk de verwarring in de Kingfisher flightdeck niet door want die gasten dachten dat ze vanaf zeg de Belgische grens direct naar Bombay gecleared waren (nevermind Rusland, Iran, Afghanistan etc....). Wij hebben iig in ons broek gezeken van het lachen.
Dat herinnert me eraan dat ik mij mijn uniform nog even moet laten stomen hier.
Gisterenavond 11-9 zijn wij (BA199) laat in de avond vertokken van LHR- BOM met vlak achter ons aan een Kingfisher vlucht naar Calcutta.
Ingechecked bij Maastricht werden wij gecleared richting BOMBI (ergens in Duitsland). Kingfisher checkt in bij maastricht en krijgt dezelfde clearance (richting BOMBI dus), komt die Indier terug met ' Solly Maastlicht we have destination Calcutta!'
De maastricht controller had duidelijk de verwarring in de Kingfisher flightdeck niet door want die gasten dachten dat ze vanaf zeg de Belgische grens direct naar Bombay gecleared waren (nevermind Rusland, Iran, Afghanistan etc....). Wij hebben iig in ons broek gezeken van het lachen.
Dat herinnert me eraan dat ik mij mijn uniform nog even moet laten stomen hier.
shockcooling
Member
Wel lachen die Indiers, maar ze spreken heus de R niet met een L uit, daar heb je de chinezen nl. voor. Thank you, come again.
Capt. Tandoori
New member
:dozey:
Q-nimbus
Active member
Hoezeer ik me ook kan voorstellen dat je je uniform wilt laten stomen als je in India bent (vanaf FL100 begint het al te stinken), wacht tot je thuis bent, anders kun je 'm daar wéér laten stomen :biertje:.