Kijk dit is waar het leuk gaat worden.
Iedere beslissing die je maakt is of (meest) emotioneel gebaseerd of rationeel. Staan bijna nooit helemaal los van elkaar. Er is bijna altijd wel een verbintenis.
Vandaar de Helix.
In jouw geval…je weet niet wat je niet weet.
Is geen rotopmerking, dit geldt voor ieder die aan iets nieuws begint.
Juist wel. Al je familie en vrienden (social structure) in NL, KLM is gewoon de beste keuze. Gegarandeerde carrière tot je pensioen, een van de sterkste vakbonden in Europa, een van de best betaalde pilot groups en een sterke naam en reputatie.
Bijna allemaal rationeel met een emotionele connectie.
Transavia betaalt slecht en beperkte carrière met maar een vliegtuig type.
Klu kan leiden naar KLM maar door inkrimping erg weinig plaats en een hele moeilijke selectie.
Ik weet niet wat de getallen zijn maar ik neem aan rond de 1-1.5% wat wordt geslecteerd door de Klu.
Met die opvatting zijn veel van ons begonnen zo niet allemaal.
Dat is een bijna 100% emotionele opvatting omdat iedereen een limiet heeft met wat ze willen tolereren.
Ik denk dat ik zonder overdrijven tussen de 1700-2000 uur heb op niet luchtwaardige vliegtuigen. Meest eenmotorige maar ook 737. Ik heb voor twee hele slechte vliegscholen gewerkt die niet verder uit elkaar hadden kunnen liggen.
De eerste die alles voor hun leerlingen overhadden maar met chronisch geld tekort en veel achterstallig onderhoud. De wil was er wel maar het geld niet.
Tweede school had heel beroerd management die alleen uit waren op het geld van de leerling, marginaal betere vliegtuigen.
Allebei de gevallen had ik (rationeel) geen andere keuze dan daar te werken hoewel ik daar (emotioneel) niet wilde zijn.
Het bedrijf met de 737’s had ronduit criminelen en oplichters in management en gebruikte niet goedgekeurde onderdelen en fraudeerde met maintenance records en crew duty tijden.
Ik stond daar bekend als ‘trouble maker’ en ik stond op het punt om daar ontslagen te worden toen ik gelukkig bij huidige werkgever ben aangenomen.
Het is dus een duidelijke ‘NEE’ op de uitspraak ‘zolang ik maar kan vliegen’.
In het Engels afgekort als QOL oftewel Quality of Life.
Dit gaat duidelijk niet alleen over inkomen, roosters, vrije dagen, reserve of stand-by, vliegtuig typen, locaties etc etc etc etc draagt hier allemaal aan bij.
Ik heb op de Citation met iemand gevlogen die had daarvoor 7-8 jaar lang alleen nachtvracht gevlogen, naar dezelfde 3 vliegvelden. Om dat een jaartje te doen voor je uren en carrière ok maar zolang nee.
Ook in een compound achter een groot hek leven en onder gewapende escorte naar het vliegveld is leuk voor even maar niet lang. Ik heb op de 74 gevlogen met typetjes die dat jarenlang gedaan hebben. Moesten doen door omstandigheden of whatever andere reden.
Emotioneel wil je hier zo snel mogelijk aan beginnen maar rationeel moet je je hier zo goed mogelijk op voorbereiden en ook rekening houden met magere jaren waarin je niet kan vliegen.
Na de Havo dus vervolgopleiding.
Ik heb zelf door omstandigheden 5 jaar niet kunnen vliegen en je zal toch voor levensonderhoud moeten zorgen. Minimum loon maakt dat alleen maar lastiger.
Zoek eens naar
@V1Rotate hier op het forum. Jarenlang ook moeilijk gehad.
Lees zijn verhaal.
Je bent niet de eerste en er zijn er veel je voorgegaan waar je van kan leren.
Helaas zijn er hier veel weg omdat het forum een jaar op donker heeft gestaan.
Verder succes en vragen altijd welkom.