Sinds gisteravond terug in Nederland. We zijn maandag ochtend 1 uur later vertrokken vanaf EHRD. Helaas hadden we problemen met ons vluchtplan. Rechtstreeks vanaf EHRD was mogelijk naar LIPQ (Trieste), echter van de Franse luchtverkeersleiding zou het hele plan op FL150 moeten zijn. Hier hadden we te weinig zuurstof voor aan boord. Zodoende alternatief plan gemaakt met een tussenstop in LOWL (Linz). Ook hierbij ging het niet helemaal naar onze zin. De route die we kregen ging over Berlijn!
Op EHRD eerst goed de Meteo gedaan. Bleek dat er rondom LIPQ severe icing was. De Cirrus is enkel geschikt voor moderate icing. Na goed overleg besloten om in Linz te kijken of we de trip konden vervolgen met vliegtuig danwel met huurauto. Achteraf bleek het weer boven Trieste juist heel goed te zijn.
Hoewel de kist afgetankt klaar zou staan, bleek dit dus niet het geval te zijn. Eerst dus getankt en olie bijgevuld. Al met al bijna 1 uur tijd kwijt wat wel jammer was. Wat voor mij even wennen was aan deze kist was het neuswiel, dit is namelijk niet stuurbaar. Voor een kist van nog geen 2 jaar vond ik ook de slijtage nogal opvallen. Prop was al behoorlijk beschadigd (soort groefjes/scherpe randen) en bijv. tochtstrips rond het raam zaten los (kon ik niet terug krijgen). Het hoge vermogen is daarentegen echt fantastisch!
Na vertrek vanaf EHRD vlot geklommen naar FL90, kist vliegt echt super! Ook Garmin G1000 valt reuze mee. Tijdens de klim liep de motor goed, maar bij het kruisen kreeg de motor rare vibraties. Zelf had ik er niet zo`n erg in, maar Leo (hij vliegt de Cirrus regelmatig voor de eigenaar) viel het meteen op. Zodoende met mixture van alles geprobeerd omdat we dachten aan vuile bougies. Helaas kregen we de vibraties er niet uit.
Nog 1 minuten vliegen voor de grens bij Arnhem de moeilijke beslissing moeten maken om de kist terug te vliegen. Op die manier durfden we gewoon niet over de Alpen. Zodoende als een speer omgedraaid en weer geland op EHRD. Kist bij de RAS gebracht en zelf gelijk met de auto naar Italië gereden. Helaas ook vergeten logboek etc. in te vullen in de haast. Om 22.00u `s avonds (dus 10 uur te laat) kwamen we aan met de auto. Gemiddelde snelheid met de auto was 150km per uur, dus best opgeschoten. Door de haast niet nagedacht over winterbanden, warme kleding of sneeuwkettingen. Omdat ik met mijn "zakelijke" kleding onderweg was had ik bijvoorbeeld enkel schoenen met leren zolen bij me. In Oostenrijk dus lekker op mijn plaat gegaan en pols verzwikt. Qua veiligheid had de Cirrus denk ik wel beter geweest dus achteraf...
Een passagier heeft nog een video gemaakt en ook heb ik nog wat foto`s. Zodoende vul ik nog wel wat dingen aan binnenkort. Voor de volgende keer zou ik toch weer graag met het vliegtuig willen gaan. Alleen weet ik nog steeds niet welke kist het beste is. De Cirrus is best mooi, maar het is denk ik toch beter om extra zuurstof flessen te kopen. Volgende keer ook niet meer met 4 passagiers want dat is te zwaar om extra zuurstof mee te nemen. Ook zou het plan rechtstreeks moeten zijn zonder tussenstops. Met tussenstops en omvliegen is het voordeel van de Cirrus t.o.v. lijndienst echt weg. Ook ga ik nog maar even verder zoeken of er ergens een goed uitgeruste Mooney o.i.d. te huur is. Deze kisten kunnen nog wat hoger en zijn in de regel ook goed voorzien van instrumenten (bijv. IFR approved GPS).
Ondertussen is het technische probleem met de Cirrus ook opgelost. Het blijkt dat er een ontwerpfout in het neuswiel zit. De velg is net vervangen maar er is iets verkeerd gegaan met smering o.i.d. Hierdoor bleef het neuswiel draaien. Tijdens de klim niet, vandaar dat het toen niet trilde. Bij het kruisen bleef het wiel draaien en ontstonden dus trillingen.
Voor de volgende keer willen we gewoon ergens een aantal extra zuurstofflessen huren (kan dat trouwens?) om de hele tijd op FL170 te kunnen kruisen.
