Momenten die je niet meer vergeet..

Flying Dutchman said:
... maar gelukkig op het laatste moment EHSE toch gevonden.. Dacht via radiaaltje 178 van de RTM VOR op 110.4 (klopt dit!?)
Click to expand...

Damn FD dat je je dat nog kunt herinneren... klopt als een bus!

Heb daar PPL gedaan en ben nu bezig daar voor CPL/ATPL

Ik heb mijn instructeur tijdens een PPL les goed zien zweten (die overigens normaal niet echt van de bange is zullen maar zeggen);

Was tijdens een T&G, ik verklote de landing, en op dat moment grijpt de instructuer in. Inmiddels had ik zelf ook al door dat het niet goed zou komen, dus selecteerde ik flaps up, wilde cvv koud zetten en volgas geven, maar schrok op dat moment dat hij het overnam. .. resultaat is dat je bij een grobje en flaps up selecteren naar 10, je wel even de schakelaar weer in de midden positie moet zetten.. Gezien de ontwikkelingen in die kleine ruimte had hij niet door dat de flaps up gingen, en ik vergat ze op 10 te stoppen. Had het gevoel dat hij de throttle door het instrument panel wilde duwen toen hij in de gaten had dat we op nog geen geen meter boven de baan toch wel erg dicht bij het prikkeldraad kwamen, en niet echt aan het klimmen waren..

Nu weet je vanuit de praktijk waarom nooit flaps up tijdens een T&G..:dozey:
 
Vooruit dan maar. Vlieg de 777 voor BA en moest een vluchtje Bangladesh doen (niet mijn favoriet zullen we maar zeggen) maar goed. Het moest gedaan worden en onderaan de senioriteit lijst ben je het haasje.
Sta bij de briefing desk en Operations Controller begint te zeggen met de heerlijke woorden ' The Monsoon has just kicked off'. Lacheh denk je dan, kijk naar het weer en ja hoor voor ongeveer 600NM een line squall van onweer over noord India tot in Bangladesh.
Er was geen actual weather voor Dhaka, Bangladesh (te vaak uit de lucht) en we moesten het met een 24uurs TAF doen met daarin van 0100 tot 0100 de mededeling PROB40 +TSGR DU B600 (heavy TS, hail, duststorm en broken 600') met een wind van 27025G40. De wind was dus weer eens mooi haaks op de baan. De Line squall was dus ook nog eens precies over de route over noord india om naar Bangladesh te komen (net ten zuiden van Nepal/Tibet, niet echt het gebied om in de problemen te komen)

Brandstof besluit: Niet lullig doen dachten we, we nemen gewoon peut mee voor Bangkok mocht het toch helemaal mis gaan.

Dat was in totaal dus zo'n 90 ton kerosine en we moesten toch echt ff calculeren of we niet aan MLW in Bangladesh zouden komen voor het geval een straight in mogelijk was.
Het veschil tussen MTOW en MLW op de 777 kan oplopen tot kort aan 90 ton. Oftewel 12/13 uur peut!

Maar goed, kon allemaal net dus iedereen happy.

Hup die Crewbus in met 10 stessen en 3 rakkers (zal het niet offensive maken)
Heavy vlucht met 2 Captains, 1 Captain heavy jumpseat both ways.

Kist volledig vol, 277T TOW en rotatie rond 165KTS. Nou goed vandaar uit verliep alles voor de eerstkomende 6 uur allemaal gladjes. 3 StepClimbs van FL310 naar FL330 en uiteindelijk naar FL350.
Trekken over Afghanistan tijdens de nacht en zien een paar felle lichtflitsen op de grond. Goed te zien dat de oorlog nog niet is afgelopen. 1 van de captains heeft zijn rest periode in de bunk en er is verder niets te zien.
Totdat we over Pakistan aankomen vliegen en eindelijk met Lahore kunnen praten. De VHF zwaar verstoord en waren toch niet al te ver weg. Dat kan maar 1 ding betekenen, we naderen de Line squalls. Verbinding wordt steeds slechter en kunnen nog net van Lahore de volgende frequencies vragen voordat we helemaal niets meer horen. Zitten net in hoge Cirrus bewolking en op dat moment zien we ook een parade van lichtflitsen op de horizon.
De weerradar begint op dat moment ook de TS op te pikken en het ziet er toch allemaal erg 'leuk' uit. 1 Cell had een diameter van 120NM met niets te zien in de kern, de cell was zo actief dat de weerradar er niet doorheen kon komen.

Seatbelts signs aan, wij instrappen, de crew ook laten zitten en maar eens goed de weerradar returns bekijken. Linksaf niet echt een slim idee want dat gaat richting K2 (2na hoogste berg in de wereld). Niet een top beslissing mocht het nodig zijn om te zakken. Dus kijken of er genoeg of een gat was om doorheen te prikken. Gain control en de tilt veranderen om alles te mappen en uiteindelijk 80nm recht van de track een doorgang gevonden. Via de HF met het vorige station gevraagd (was nog geen storing op) of ze een relay richting Lahore konden maken, nou ook gepiept. Vooruit dan maar.
Stoel naar voren, handen op de controls, Speed window open op turbulence penetration speed (M0.82) en dan mag het wachten beginnen.
Voelen de eerste turbulentie opzwellen en de IVSI begint te bewegen. Het wordt dus schudden geblazen. Voor een kleine 15minuten lekker in de straps gehangen.
De TAT was +2Celcius en ja hoor ook in de icing zelfs op 35000'.

Pop aan de andere kant eruit en meteen weer contact met Lahore en net ten zuiden van Delhi richting Bangladesh gedenderd.
Een half uur later de mooiste zonsopgang ooit gezien, 60000' TS over de Himalaya's als ik richting het noorden kijk en de zon komt op in het noordoosten, spookachtig mooi.

Eindelijk approaching Bangladesh
Wat denk je? Totaal geen TS over het veld. Gelukkig. Helaas 6 ton over MLW vanwege het vele bijna Max Range Speed vliegen hebben we nogal wat bespaard. Dus fuel dump procedures uitgevoerd (probeer dit maar eens aan een Bangladeshi uit te leggen zonder handen en voeten te kunnen gebruiken)

Op het handje de approach gevlogen voor de Captains landing (BA procedure) en richting 'het kippenhok' getaxied.
Het eind van een normale werkdag ;)

Op naar Abu Dhabi morgen dan maar, een kleine 44 graden

WW
 
fuck... bangladesh

of het is er te vochtig of te droog, het is altijd wat daar..
wat jaren terug taxieen we rond daar in een A330, zien we in het licht van het taxilight, een doos midden op de centerline van de rolbaan.
wij stoppen, opeens krijgt die doos benen en loopt zo weg de kant in.. sta je effe raar te kijken. ook de handlers omkopen met brood en coca cola, shit serieuze reality check dat Dacca

k.
 
Mooi verhaal whoop! vanaf 18 juli zijn we weer collega's en als meest juniore fo in de company zal ik dan ook regelmatig naar dat kippenhok moeten denk ik.

Nog meer mooie ervaringen?
 
waarschijnlijk is dacca een cat B/C veld bij BA een veld waar alleen de capt mag landen,
kan het mezelf niet voorstellen want het is nog platter dan NL.
maar,
BA heeft ook de procedure dat als de FO de approach vliegt de capt de landing doet, en andersom ook. volgens mij noemen ze het monitored approach.

misschien bedoelt ie dat
k.
 
(Northwest airlink cat 2 ILS )

f/o vliegt.. captain monitored.... daarna op final neemt de baas het over en land. sucks to give ur airplane away, but whatever.

Dacht dat dit ook het geval is bij COEX. (Continental Express)
 
Bedoel inderdaad de 'monitored approach'. Ooit geintroduceerd in BA en werkt vooral goed bij CAT II/III landingen (ontwikkeled voor de ouwe vloot die al niet meer vliegt maar goed). Maar ook de normale approaches doen we monitored zodat de PIC voor de vlucht can managen en P2 (voor die vlucht) de approach vliegt. Zo zijn beide vliegers volledig betrokken tijdens de arrival, werkt okee na een 10 uur vlucht!

Kermit zie je wel op de lijn verschijnen, drop me een pm als je iets wilt weten etc.

Het is gewoon een unrestricted airfield in BA, maar Dhaka is inderdaad een adventure op zich
 
Last edited:
FD,

Ik heb zelf bij AMF op Be99 gevlogen (2001/2002) vanaf North Las Vegas. Elke vrijdag middag/avond een vluchtje vanaf Mc Carren(KLAS) naar Ontario (KONT) voor UPS. Ik dacht dat het de B-pier (cargo terminal het uiterste oosten van Mc Carren Int., waar we vracht op pikten voor UPS.)
Iemand bij AMF gevlogen met Kerry Roth, Jenny Gordon, Scott Holland, Ruben Kachatryan, Nathan Haag of Capt Gotschalk?

ph-gjk
Click to expand...


Ik heb begin 2003 vanaf vegas be99 gevlogen met kerry, goeie vent, alleen jammer dat hij me een letter of recommendation had belooft maar nooit heeft gegeven. ook van mc carren naar ontario met overnachting

ik geloof dat ik met nathan ook een keer heb gevlogen.

m.h.
 
milehigh said:
Ik heb begin 2003 vanaf vegas be99 gevlogen met kerry, goeie vent, alleen jammer dat hij me een letter of recommendation had belooft maar nooit heeft gegeven. ook van mc carren naar ontario met overnachting

ik geloof dat ik met nathan ook een keer heb gevlogen.

m.h.
Click to expand...


Ik zat van augustus 2002 t/m april 2003 in Burbank.
Was training captain op, pa32 lance ( die uit de kluite gegroeide arrow) en daarna gelukkig snel op PA31. Heb ook veel met Nathan gevlogen, later dus collega.
Lekker ook single pilot in die een motorige kist ' s nachts vliegen daar over/ tussen de rockies. Gelukkig nooit engine failure gehad in die kist want er was soms werkelijk geen plek geweest om te landen.
Zijn er nog meer van jullie oud- Iac ers die rond die tijd daar zaten in Burbank of Oakland. Legendarische dingen daar meegemaakt.
 
EHIA said:
Ik zat van augustus 2002 t/m april 2003 in Burbank.
Was training captain op, pa32 lance ( die uit de kluite gegroeide arrow) en daarna gelukkig snel op PA31. Heb ook veel met Nathan gevlogen, later dus collega.
Lekker ook single pilot in die een motorige kist ' s nachts vliegen daar over/ tussen de rockies. Gelukkig nooit engine failure gehad in die kist want er was soms werkelijk geen plek geweest om te landen.
Zijn er nog meer van jullie oud- Iac ers die rond die tijd daar zaten in Burbank of Oakland. Legendarische dingen daar meegemaakt.
Click to expand...

Ik heb in september 2002 daar me training gedaan voor de BE99 daarna vanaf oktober t/m maart in Oakland gezeten.

Ik herinner me The Claw nog wel. Geen idee wat zijn echte naam is :)
 
Jup, i remember.

Vond Alain altijd wel het "meest komische" van wat daar rondliep. Een paar qoute's.

Denk er een engels/frans accent bij :)

"Sie fucking mechanics have a damned microwave, and what do we have only a coffee machine"

"You know that fat kid from maintenance"

Als hij weer eens wakker werd onderweg: "are you allright"

"It's all your fault"

"Sie fucking lance"

:grijns:
 
Count Blah said:
wat waren we nog onwetend toen he :angel:

Komt het verhaal van de watertoren nu ook FlyHigh ;)
Click to expand...

Viper1983 said:
nou waar blijft de water toren? :D

iig erg leuk om te lezen allemaal!
Click to expand...

Oke, Oke de watertoren

Ik, Flyhigh a.k.a DIPER / THE GOOSE (sommige weten wel waarom)

Het was een vroege ochtend tijdens zonsopkomst in het fleurige stadje Naples, FL. Diper had een natte rug van het fietsen naar de airport en begon zijn eerste x/c solo vlucht te planne. Netjes met een potloodje de lijntjes getrokken en afstand/tijden neer gezet (VFR uiteraard met hier en daar een cumultje)

MileHigh & Count Blah hadden dezelfde trip een paar dagen eerder gedaan, dus die gingen die dag in formatie een andere trip doen, maar ongeveer dezelfde richting. We vertrokken achter elkaar met z'n 3-en

Diper en de rest waren lekker aan het kruizen en diper had wel eens gehoord van een VOR. Diper dacht "Screw this, ik heb geen zin om te navigeren, ik volg lekker de VOR naar station XXX" Natuurlijk draaide Diper de verkeerde frequency erin en ging dus vanaf het begin al fout.

Lekker naar de minidisc van (anoniem) aan het luister op FREQ 123.45 (die was op dit moment een mobiel radiostation geworden, en af en toe even checken of het goed gaat met iedereen)

Diper kwam na een half uurtje achter dat hij niet "echt" de goede kant op ging en vroeg om hulp aan Count Blah en MileHigh.

(FREQ 123.45) " Uhhhh, jongens, volgends mij gaat dipey de verkeerde kant op. Help eens effe. Ik zie aan me rechterkant een treinrails en een meer iets verder op. Recht voor me zie ik een WATERTOREN.

Count Blah & MileHigh " Hahaha, komt goed gewoon de treinrails volgen en je komt aan bij Sebring (Dat was me destination) Hebben wij eergister ook gedaan, komt goed.

Dipey zo gezegd, zo gedaan. Dipey keurig CTAF positie reports maken en overhead begon ik aan me hoofd te krabben (nee geen vlooien). Dipey ziet 3 banen ipv van 2 en andere rwy nummers. Hmmmm, vaaaggg. Nog maar een keer en effe op de kaart kijken. Sebring heeft die rwy's helemaal niet. Whoeps. Dan maar de Fac. Dir. kijken.

We benne dus in OKECHOBEE geland ipv SEBRING. Iinstructeur opgebeld en verteld dat ik toch maar naar een ander veld ben gegaan. :grijns:

Treinrails en meer en watertoren heb je ook precies op de route naar okechobee (lake okechobee)

Dat was dus me eerste "bezwete" 1st solo cross country.
 
LOL !! mja ik heb dat allemaal in NL gedaan en uiteraard is dat toch wel wat makkelijker :D

Leuk verhaal iig!
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top