Als de bank gratis aan zijn geld komt wel ja, maar banken lenen net zoals personen geld. Elke euro die ze aan persoon X uitlenen, kunnen ze niet aan persoon Y uitlenen. Banken lenen van de overheid, aan de overheid, en aan elkaar dmv de bekende LIBOR rate, maar daar weten de ze bij de Rabobank weer meer van af.
Schuldsanering??!!
- Thread starter WhoAmI
- Start date
Als de bank gratis aan zijn geld komt wel ja, maar banken lenen net zoals personen geld. Elke euro die ze aan persoon X uitlenen, kunnen ze niet aan persoon Y uitlenen. Banken lenen van de overheid, aan de overheid, en aan elkaar dmv de bekende LIBOR rate, maar daar weten de ze bij de Rabobank weer meer van af.
OK, kort lesje praktisch economisch inzicht voor Zweefkerk:
Banken moeten voldoen aan eisen voor Capital Requirements en Leverage Ratio gesteld door hun nationale bank / ECB. Dat betekent dat ze voor uitstaande leningen/investeringen een minimale hoeveelheid eigen kapitaal moeten hebben, maar die hoeveelheid ligt (pas vanaf 2018 overigens, en alleen ALS het Basel III-akkoord van kracht wordt) op zijn hoogst rond de 10% voor Capital Requirements en rond de 5% voor de Leverage Ratio.
De EURIBOR-rente, die Europese banken hanteren voor onderlinge leningen, staat op dit moment op 0,55% voor een looptijd van 12 maanden en 0,17% overnight. Lenen van de ECB of DNB gaat tegen 0,25%, maar dat mag alleen als de bank in kwestie het niet van andere banken geleend krijgt.
DUSSS:
- Banken mogen iedere Euro die ze zelf in kas hebben minimaal tien keer uitlenen (dus behalve aan persoon X óók nog aan persoon Y en persoon Z, A, B, C, D, E, F en G)
- Het tarief waartegen de bank geld leent is minimaal een factor 10 lager dan het rentetarief waartegen een bank geld aan consumenten uitleent.
Mijn simpele rekensommetje-in-grote-lijnen dat Zweefkerk heeft gekwoot klopt dus nog steeds.
Verder wil ik jullie de volgende overwegingen uit een uitspraak in de zaak van een afgestudeerde vlieger-zonder-vliegende-baan niet onthouden (voor de geïnteresseerden, uitspraak staat hierrr: http://uitspraken.rechtspraak.nl/in...NE:2013:5871&keyword=C/16/347571/FT+RK13/1654 ).
Voor de duidelijkheid: verzoeker wilde dat de rechter twee schuldeisers (bank en credit card maatschappij) verplichtte tot een dwangakkoord en verzoeker vroeg daarnaast om toepassing van de schuldsaneringsregeling. De uitspraak ging alleen het verzoek om dwangakkoord aan.
Komt'ie:
"In dit geval is naar het oordeel van de rechtbank geen sprake van bijzondere omstandigheden die rechtvaardigen dat verweersters worden gedwongen met het akkoord in te stemmen. Verzoeker heeft slechts twee schuldeisers die beide weigeren in te stemmen met het aangeboden akkoord. Er is dus geen sprake van dat andere schuldeisers door die weigering worden geschaad. Verzoeker heeft ter zitting ook niet aannemelijk kunnen maken dat hij een zodanig zwaarwegend belang heeft dat dit moet prevaleren boven de belangen van verweersters. Het feit dat hij gebukt gaat onder de zware schuldenlast is hiertoe onvoldoende. Ook zijn stelling dat verweerster 1 en de vliegschool de toekomst perspectieven bewust rooskleuriger hebben voorgesteld mag verzoeker – wat er voor het overige ook van zij – niet baten. Verzoeker is immers zelf bewust deze lening aangegaan en als hij zich niet heeft gerealiseerd dat er altijd een risico is dat hij uiteindelijk niet als piloot aan het werk zou kunnen, dan dient dat voor zijn rekening te blijven. Als de dwangregeling zou worden toegewezen, dan zou verzoeker voor iets meer dan € 7.000,00 een opleiding hebben genoten waarvoor anderen, die in dezelfde situatie als verzoeker verkeren, het twintigvoudige of meer (hebben) moeten betalen. Dat werkt naar het oordeel van de rechtbank concurrentievervalsing in de hand waarvan een ongewenste precedentwerking uitgaat. De rechtbank kan – zeker gelet op de lange termijn effecten – het argument van verzoeker dat deze belangen niet horen mee te wegen in een individuele zaak niet volgen."
En:
"Overigens is de rechtbank van oordeel dat bij de afweging van de belangen van verzoeker versus de belangen van verweersters tevens een vergelijking dient te worden gemaakt met de situatie dat verzoeker tot de schuldsaneringsregeling zal worden toegelaten. Hij heeft echter een schuld van € 1.148,00 bij verweerster 2, ontstaan in januari 2013. Deze schuld is ontstaan doordat verzoeker zijn creditcard (onder andere) heeft gebruikt om zijn vliegbrevet geldend te houden door te vliegen, terwijl hij hier geen geld voor had. Dit is in beginsel een schuld die niet te goeder trouw is ontstaan en dat blokkeert waarschijnlijk de toepassing van de schuldsaneringsregeling. In ieder geval totdat de schuld ouder is dan vijf jaar. In dit geval kan het akkoord niet worden vergeleken met de situatie dat de schuldsaneringsregeling van toepassing is, maar met de situatie dat er geen schuldsaneringsregeling van toepassing is. In die laatste situatie kunnen verweersters hun vorderingen voorlopig blijven innen bij verzoeker, wat uiteindelijk tot een hogere uitkering leidt."
Food for thought...
Voor de duidelijkheid: verzoeker wilde dat de rechter twee schuldeisers (bank en credit card maatschappij) verplichtte tot een dwangakkoord en verzoeker vroeg daarnaast om toepassing van de schuldsaneringsregeling. De uitspraak ging alleen het verzoek om dwangakkoord aan.
Komt'ie:
"In dit geval is naar het oordeel van de rechtbank geen sprake van bijzondere omstandigheden die rechtvaardigen dat verweersters worden gedwongen met het akkoord in te stemmen. Verzoeker heeft slechts twee schuldeisers die beide weigeren in te stemmen met het aangeboden akkoord. Er is dus geen sprake van dat andere schuldeisers door die weigering worden geschaad. Verzoeker heeft ter zitting ook niet aannemelijk kunnen maken dat hij een zodanig zwaarwegend belang heeft dat dit moet prevaleren boven de belangen van verweersters. Het feit dat hij gebukt gaat onder de zware schuldenlast is hiertoe onvoldoende. Ook zijn stelling dat verweerster 1 en de vliegschool de toekomst perspectieven bewust rooskleuriger hebben voorgesteld mag verzoeker – wat er voor het overige ook van zij – niet baten. Verzoeker is immers zelf bewust deze lening aangegaan en als hij zich niet heeft gerealiseerd dat er altijd een risico is dat hij uiteindelijk niet als piloot aan het werk zou kunnen, dan dient dat voor zijn rekening te blijven. Als de dwangregeling zou worden toegewezen, dan zou verzoeker voor iets meer dan € 7.000,00 een opleiding hebben genoten waarvoor anderen, die in dezelfde situatie als verzoeker verkeren, het twintigvoudige of meer (hebben) moeten betalen. Dat werkt naar het oordeel van de rechtbank concurrentievervalsing in de hand waarvan een ongewenste precedentwerking uitgaat. De rechtbank kan – zeker gelet op de lange termijn effecten – het argument van verzoeker dat deze belangen niet horen mee te wegen in een individuele zaak niet volgen."
En:
"Overigens is de rechtbank van oordeel dat bij de afweging van de belangen van verzoeker versus de belangen van verweersters tevens een vergelijking dient te worden gemaakt met de situatie dat verzoeker tot de schuldsaneringsregeling zal worden toegelaten. Hij heeft echter een schuld van € 1.148,00 bij verweerster 2, ontstaan in januari 2013. Deze schuld is ontstaan doordat verzoeker zijn creditcard (onder andere) heeft gebruikt om zijn vliegbrevet geldend te houden door te vliegen, terwijl hij hier geen geld voor had. Dit is in beginsel een schuld die niet te goeder trouw is ontstaan en dat blokkeert waarschijnlijk de toepassing van de schuldsaneringsregeling. In ieder geval totdat de schuld ouder is dan vijf jaar. In dit geval kan het akkoord niet worden vergeleken met de situatie dat de schuldsaneringsregeling van toepassing is, maar met de situatie dat er geen schuldsaneringsregeling van toepassing is. In die laatste situatie kunnen verweersters hun vorderingen voorlopig blijven innen bij verzoeker, wat uiteindelijk tot een hogere uitkering leidt."
Food for thought...
