levensbeschrijving

Motivatie kun je (denk ik) beter in het gesprek zelf naar voren brengen, als je het zelf zegt komt het beter over dan dat je op papier het een en ander over je motivatie zegt.
 
ach ik had een motivatie van 1 a4tje, vonden ze ook prima, duidelijk verhaal etc. Maak gewoon een levensbeschrijving waar je jezelf lekker bij voelt. Verschilt per persoon. Ik had 4 kantjes, vonden ze prima. Een ander heeft 2 kantjes, dat ze net zo goed vinden, als je maar gewoon alles vertelt en zij een duidelijk beeld van je kunnen vormen.
 
Kopje motivatie is een prima idee. Deed ik ook en dat vond men duidelijk en overzichtelijk.
Bovendien is motivatie, zoals dat nu is. Over de toekomst kan je alleen maar speculeren...
 
Heey, ik heb dinsdag me po2, ik heb een vrij korte levensbeschrijving van 3\4e A4.. Ik denk namelijk dat ze er al zoveel krijgen per dag en op een gegeven moment minder geconcentreerd zijn... Denk dat je gewoon de belangrijkste punten erin moet verwerken.

Succes allemaal!! ( including myself:D)
 
Het is niet zo dat ze je selecteren op je levensbeschrijving. Bij mij liepen ze aan de hand van mijn levensbeschrijving mijn leven na. De psycholoog had het eerst even snel doorgelezen en drie dingetjes gemarkeerd. Daarna las ze het en stelde ze vragen aan de hand van mijn verhaal.
Maak het natuurlijk niet te bont in de zin van een heel werkstuk, maar 2 A4 kan best als je veel hebt meegemaakt. Dan is het ook weer niet de bedoeling om een heel gedetailleerd verhaal erbij te zetten, dat komt wel uit het gesprek als ze/hij erover doorvraagt.

Zo'n beschrijving is dus een leidraad voor de psycholoog om het gesprek wat meer structuur te geven. Tenminste, dat is hoe ik het zie :D

EN SUCCES BTW!
 
Last edited:
Ik ben het eens met Iz. Je kunt je levensbeschrijving maar het beste netjes in orde hebben, baat het niet dan schaadt het niet ;)
 
Misschien kunnen jullie mij een antwoord geven op mijn vraag. Binnenkort moet in naar de GVSS, ik heb PO1 en PO2 dus gehaald. Nu vragen ze mij opnieuw naar een levensbeschrijving. Kan ik hiet weer dezelfde levensbeschrijving inleveren als bij PO2? Of krijgt de KLM FA die levensbeschrijving wel doorgesluisd?

Groet!
 
Ik heb mijn levensbeschrijving van PO1 een klein beetje aangepast met wat nieuwe ervaringen maar voor de rest het zelfde gehouden, je leven wat achter je staat blijft nou eenmaal het zelfde is het niet?
Succes met de GVSS!
 
Ik heb als voorbereiding voor mijn levensbeschrijving de LB gevraagd van iemand die ik goed ken, daarop heb ik de opbouw van mijn LB ook gebaseerd. Ik had een chronologische volgorde, een inleiding met een stukje over mn thuisbasis (beroep ouders, studie broers+zusje). Ik ben pas 18, en ben niet zo ervaren dat ik over mijn leven 3 kantjes kan schrijven. Ik had 1 vol kantje, en de opbouw zag er ongeveer zo uit:

inleiding: verteld over thuissituatie
basisschool periode: aan het einde van die periode ben ik met het vliegtuig op vakantie geweest voor het eerst, en toen was ik verkocht 8) (zo heb ik mijn motivatie dus beschreven, gewoon een uitstapje maken en dan weer terug naar de tijdlijn)
middelbare school periode: ik ben ook blijven zitten, dit lag geheel aan mezelf en dat heb ik ook uitgelegd.
Aan het einde heb ik iets verteld over dat ik zweefvlieg, en daar ook mee afgesloten.

De psycholoog vertelde dat ze op zoek waren naar een keerpunt in je leven (bij mij dus het blijven zitten), en in hoeverre je dat als persoon heeft beïnvloed. Ook zei hij dat motivatie heel belangrijk was. Hij zei dat ik een erg duidelijke levensbeschrijving had, dus ik heb 20 minuten mogen vertellen over mijn ouders :p (hun positieve en negatieve kanten, en hoe ik daar tegenover stond).
 
Ik heb al een groot gedeelte van mijn levensbeschrijving af alleen over hoe ik moet beginnen met mijzelf voor te stellen ben ik nog niet helemaal zeker over.
moet je meteen dingen over jezelf gaan vertellen of meer in de trant van
even voorstellen ik ben die en die uit daaro en ben zo oud?

mvg
 
In mijn levensbeschrijving heb ik mezelf eerst voorgesteld, verteld wanneer en waar ik geboren was en wat voor soort jongen ik ben.
Vervolgens heb ik wat over leefsituatie, hobby's/vrijetijdsbesteding, school, beroepskeuze, schoolkeuze verteld.
Kwam op 1,5 A4'tje, de psycholoog vond het een goed verhaal bij mij, maar er zijn natuurlijk verschillende mogelijkheden voor de opbouw die goed zijn!
 
ik heb het zelf niet gedaan, heb alleen de naam van mijn vriendin genoemd. Uit mijn hoofd hebben ze tijdens het gesprek ook niet naar de namen gevraagd van mijn familie. Wel de leeftijd en achtergrond maar niet de namen.

Je moet voor je levensbeschrijving wel opletten dat het een lopend verhaal is. Niet iets van:
Mijn vader heet jan en is 49, mijn moeder heet Suzanne en is 45, mijn zusje heet sanne en is 12, enz..
Dat moet je voorkomen, mijn advies is: zeg dat je broers en/of zussen hebt en willen ze meer weten dan vragen ze het tijdens het gesprek!
 
Ja dit heb ik ook niet gedaan. Ik heb mijn familie sowieso niet in een apart kopje genoemd. Ik heb alleen iets erover gezegd aan het begin, in de inleiding. Ik ben toen en daar geboren. Ik woon hier en daar samen met mij ouders en mijn broer... That´s all I said. :p:
Ik denk dat de levensbeschrijving over mij moet gaan en wat ik meemaak, niet over wie mijn ouders zijn en hoe gezellig we het allemaal al niet hebben. Als ze ernaar vragen dan wil ik dat natuurlijk graag vertellen, het is eerder dat dit over MIJ gaat en niet over mijn hele familie...Het kan natuurlijk zijn dat je familie een belangrijke rol speelt en je gemaakt heeft tot wie je bent, maar dat hoeft niet te zeggen dat je hun karakters moet gaan vertellen. Overigens iets waar je wel wat over moet kunnen vertellen bij PO2. (Als je erover na gaat denken is het best lastig soms om iemand van je familie te omschrijven, in zowel positieve als negatieve zin!);)

Ik heb ook mijn motivatie er niet in gezet, zodat ze het zouden vragen. Dit had een positief effect, want ik had in het psychologisch rapport de volle punten voor motivatie! Toen de psycholoog vroeg, wil je nog wat zeggen? Toen antwoordde ik: Alleen dat ik dit heel erg graag wil! Toen zei de psycholoog: Dat is te zien!
Als je heel enthousiast kan vertellen waarom je piloot wilt worden, dan moet dat ook geen probleem zijn en zou ik het niet op een stukje papier heel plat neerzetten. Het is vrij oppervlakkig. In een gesprek kan je er meer 'emotie' in leggen.:angel:
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top