Sta versteld van het aantal Sissy en Nancy Boys drinks die hier de revue gepasseerd zijn.
Dat kan men toch moelijk nog serieus drinken noemen.? Zo zijn we dat in vlieger land niet gewend.
Als vliegers drinken is het eenvoud, gepaard met consistente regelmaat.
Acceptabele varianten zijn, Scotch, Malt, Bourbon, Rum(dark), Gin Tonic, Vodka(echte russische met een label wat je niet kunt lezen, geen trendy op smaak gebrachte gorbatschof of absolute nonsense). En, Duits bier, als ze het hebben, een Belgische Trappist, Triple dan wel. That’s it.
Wijn word alleen tjdens het diner gedronken.
Verder eist de etiquette dat alleen rum, gin en vodka gemengd mogen worden.
Zie je iemand een whiskey cola drinken,(hoe is het mogelijk), dan is het geen echte vlieger, kan niet. Je hebt dan gewoon veel meer respect voor iemand die Geen alcohol drinkt, kijk, dat kan weer wel een echte vlieger zijn.
Vliegers die drinken zijn ook geen alcoholisten, nog zo’n misvatting, vliegers zijn professionele drinkers, alcoholisten gaan naar AA meetings.
Vliegers hoeven ook niet na te denken met het glas in de hand waar de drank naar toe moet, kromt de elleboog zich, gaat de mond automatisch open.
Zo, hier dan Art’s List.
J.W. Black Label, at least two fingers, one cube of ice.
Gin-Tonic, moet wel Tangueray zijn, anders hoeft het niet, 1/3 Gin, 2/3 tonic, one cube of ice plus one slice lemon.
Single Malt, mag ook Irish zijn, neat, no ice
Bier, alleen wat nog met recht de naam Pilsener mag dragen, dus geen Heineken of andere slappe altijd hetzelfde smakende gazeuse, bah, is toch geen serieus bier meeer te noemen. Dus, Wahrsteiner, Pilsener Urquelle, Bitburger, als ze dat niet hebben hoeft het niet. Ieder heeft zo zijn mimimum standaard.
Als uitzondering, hier in de voormalige kolonien wil Art nog wel een een pint Kilkenny koud maken, soms meer dan een, hoef je ook niet meer te eten.
Voor wat betreft wijn, tijdends de eenvoedige doch voedzame maaltijd, Australian, New Zealand of Chili, Shiraz of Montes Merlot, ga je nooit fout mee.
Daarna, als er ergens over nagedacht en of gediscussieerd moet worden, of de tong wat soepeler gemaakt moet worden om de “there I was” verhalen wat geloofwaardiger te laten overkomen, Pauillac, of St.Emilion, of, ook goed, een Margaux, dit alles wel met een plank oude kazen.
Kan men de slaap daarna nog niet vatten, een flinke maat Rémy Martin X.O ExcellencE.
In de hoop U hiermede in voldoende mate te hebben ingelicht omtrent Art’s alcoholische voorkeuren, met vriendelijke groeten en,
Cheers
Art
Most of the money I made I spent on fast cars, drink and women, the rest I just wasted.
George Best