Jawel!
Er is hoop. Maar niet voor ab-initio's die uitgaan van een ticket to the right seat zonder daarvoor werk te (willen) verzetten.
Economisch ontwikkelingen verminderen vacatures, maar dat wil niet zeggen dat er geen reden is voor optimisme. Je ziet al een geleidelijke shift van een 'wachtlijster' bij een major naar een actieve bij een low cost carrier.
Ik ben altijd een aanhanger geweest van een systeem zoals dat in de VS al decennia werkt v.w.b. het opleveren van copiloten bij een regional. Graduates van een vliegopleiding met college degree vinden emplooi als instructeur om de volgende lichtingen op te leiden. In korte tijd wordt er een enorme ervaring opgedaan in de luchtvaart. Wat in EU vaak wordt minachtend wordt vertaald met '1.000 uur in een C152 op downwind' is in werkelijkheid een weerspiegeling van vliegervaring in allerlei situaties, met allerlei studenten, waarin er van de instructeur flexibiliteit, inleving en didactisch vermogen wordt vereist die hem (m/v) dwingt boven de materie te staan, ie. de luchtvaart te kennen.
Voordat ik velen over me heen krijg: natuurlijk is niet alles koek en ei aan de overkant. De afgelopen 10 jaar zijn piloten heen en weer geslingerd tussen overnames en faillissementen en zijn velen daadwerkelijk gestopt met hun vak. Met de komst van Southwest airlines heeft de low-cost industrie wortel geschoten in de Amerikaanse luchtvaart met alle gevolgen van dien.
Dit is echter vergelijkbaar met de situatie in de EU van tegenwoordig. Met het verschil dat piloten die in de VS zijn getraind een veel lagere opleidingsschuld hebben. Daar hebben ze dan zelfs een college degree bij. Hoger opgeleid dus.
De fout ligt m.i. bij luchtvaartscholen die een veel te rooskleurige toekomst voorspiegelen niet alleen aan kandidaten, maar ook aan de banken die leningen geven. Elke school claimt dat hun opleiding de snelste en beste weg is naar de rechter stoel van ..... (vul maar in).
Terecht vraagt een ab-initio zich af wat de verdiensten zullen zijn en hoe groot de kans op werk is na afzwaaien van vliegopleiding. De kosten zijn immers immens. En de rente / aflossing moet betaald worden.
Waar liggen de mogelijkheden?
Boeing denkt dat er bijna 500.000 piloten nodig zijn tot 2029. Waarvan een slordige 100.000 in de VS alleen al. De 65 regel die door Bush overnight werd ingevoerd resulteert het komende jaar al tot een hausse in pensioneringen.
ME luchtvaartmaatschappijen als Emirates, Ethihad en Qatar kunnen hun cockpits niet vullen.
Asian carriers hebben een nog groter probleem.
Ja, ze eisen bovenop basis brevet een pak uren. En soms turbo-jet ervaring.
En dat is precies het probleem in de EU. Piloten worden de arbeidsmarkt gezet zonder enige ervaring. En er is ook geen mogelijkheid die ergens op te doen: de meeste EU vliegopleidingen doen hun opleiding (deels) in de VS waar enthousiaste jonge Amerikaanse piloten de EU kandidaten graag opleiden om daarmee de broodnodige ervaring op te doen voor een volgende positie -bij ME carriers bijvoorbeeld.
Waarom trainen de EU piloten de EU kandidaten niet inde VS? Nee, INS kan zeer zeker meewerken. Een M-1 of J-1 visum geeft mogelijkheden om, na eigen opleiding, ervaring op te doen voor terugkeer naar eigen land. Het past echter niet in de opleidingen van de EU scholen. En dat is dan ook precies het probleem.
Er is op korte termijn een cultuuromslag nodig in de luchtvaart in de EU en in Nederland in het bijzonder.
Werkgevers in de VS kijken naar de verhouding van vlieguren na het behalen van solo per jaar tot aan sollicitatie om een motivatie uit af te leiden. Iedereen weet dat het sommigen wél lukt een (tijdelijke) baan te krijgen ergens in de luchtvaart en anderen niet. Dat heeft te maken met inzet, motivatie, flexibiliteit van elke kandidaat. En het vereist een absolute wil om alles in het werk te zetten om piloot te worden (en te blijven).
Een hele simpele vraag: als de werkgever moet kiezen tussen twee kandidaten die even oud zijn met dezelfde kwalificaties waarvan één 1.000 vlieguren na het afronden van vliegopleiding heeft en de ander nul, wie kiest hij dan? Ook al voldoen ze beiden aan de aanname eisen zal een werkgever (als het goed is) de meest ervaren piloot kiezen. Toch? Zo niet dan zou de werkgever dat eigenlijk wel moeten doen. Toch?
Het gaat er niet om welke piloot een betere piloot kan worden in het bedrijf, maar welke werknemer een motivatie heeft getoond om te worden aangenomen en waarvan dus een grotere loyaliteit van mag worden verwacht aan het bedrijf. Hé, zo werkt het in alle andere bedrijfstakken in elk geval wel. En terecht.
Niet zo in Nederland. Wanneer kwam een piloot van vliegopleiding? Dan komt hij op een wachtlijst. Waarom zou iemand zich nog inzetten?
Ik daag de Nederlandse luchtvaartmaatschappijen uit: zoek naar bewijs van motivatie bij een kandidaat. En kijk niet alleen naar eisen versus CV. Je mag best wel waardering tonen voor aantoonbaar gemotiveerde kandidaten. Dat doe je als werkgever toch ook bij sollicitatiegesprekken in alle andere takken van het bedrijf?
Maak een eerste schifting op vliegervaring bijvoorbeeld. Niet dat een piloot met duizenden uren perse een betere piloot is, maar wel dat deze vakman/vrouw na behalen opleiding niet bij de pakken neer is gaan zitten in afwachting van een baan.
Overigens is elke vorm van relevante werkervaring in mijn ogen belangrijk, niet alleen vliegervaring, maar het is aan de toekomstige werkgever te beoordelen of de ervaring 'relevant' is voor de baan die wordt aangeboden.
Hej,
LH
