Pilotentekort vs. werkloze piloten

Misschien kunnen we het zo samenvatten: Hoe dichter bij huis, hoe minder banen.
Zolang KLM nog niet hele klassen komt werven, zoals rond '95, is er geen tekort.
 
Goede samenvatting, superpilot.

We belanden nu in een discussie eigen schuld of niet. Het kan best zijn dat jullie gelijk hebben. Die discussie wil ik niet aangaan. Het enige wat ik met zekerheid kan zeggen is dat als er een tekort aan banen is, er dus mensen afvallen. Daar kun je niet omheen.

Waar het om gaat, en daar hebben aspirant piloten wel wat aan, is dat ze van te voren weten waar ze aan toe zijn: namelijk dat ze het echt zelf moeten regelen. En als er hier piloten zijn die zo gemotiveerd zijn dat ze zich daar niet door (hebben) laten ontmoedigen. Hartstikke goed. That’s the spirit!

Ik vind het zelf belachelijk dat piloten alle risico lopen en dat er niets voor ze geregeld is. Een ton is geen grapje. Maar ja, wie ben ik. Geen piloot in ieder geval…..Dus die geweldige ‘winners’-mentaliteit heb ik niet ;) Roept bij mij wel meteen het beeld op van de ‘cup-a-soep’-reclame met die irritante manager, haha.
 
[YOUTUBE]http://www.youtube.com/watch?v=ZRYPyl-yoyE[/YOUTUBE]

[YOUTUBE]http://www.youtube.com/watch?v=PUt5YKjVfWg[/YOUTUBE]

Om ons weer een beetje op te vrolijken.....;)
 
Kritisch, ik heb je originele reply niet gelezen (slechts een stukje in PH-JPC's quote), maar als je me arrogant vindt door zo'n opmerking te plaatsen, so be it. Ik doe het niet om iemand te kwetsen, maar waar jij je bericht als een wake-up call plaatst (en terecht!), doe ik dat ook. Ik hoef geen vriendjes te maken hier.

Je hebt volledig gelijk wat betreft het niet toe durven geven dat je een foute weg bent ingeslagen, maar dat is heel mens eigen. Je ziet hier de meeste mensen hun eigen vliegopleiding verdedigen, soms zelfs tot het onredelijke toe. Mensen geven niet graag toe (ook aan zichzelf) dat ze fout zitten. Pas als je je daar overheen kunt zetten, kom je ergens.

Het noemen van sollicitatietraining als dooddoener vind ik ook weer een dooddoener. Daarmee bedoel ik, een mogelijke oplossing direct afwimpelen, DAT is een dooddoener. Als instructeur kom ik ook vele verschillende persoonlijkheden tegen en geloof me, binnen enkele minuten is te zien of de persoonlijkheid van iemand debet is aan tegenvallende resultaten. Een GOEDE sollicitatietraining begint met het analyseren van je persoonlijkheid. Dat is dus veel meer dan het alleen maar vertellen hoe je een brief moet schrijven en hoe je een sollicitatiegesprek/assessment moet overleven.

Online solliciteren vind ik ook een ontzettend slap excuus! Niets weerhoudt je ervan om alsnog een brief te sturen, op te bellen of zelfs langs te gaan. Bel het hoofdkantoor op en vraag naar de chef vlieger of de recruitment manager. Ga een babbeltje maken. Ga netwerken op de locale vliegclub waar weer allerlei airline pilots rondlopen. Netwerken, netwerken, netwerken, daar zijn de goede kruiwagens!

Als je dat allemaal onder de knie hebt, dan kan niets je meer in de weg staan om een goede baan te vinden, ook al heb je misschien eerst een minder goede baan om je CV te spekken. En hoewel het klopt dat als er minder banen dan vliegers zijn, er altijd mensen afvallen, gaat die vlieger niet op, omdat als je dergelijk initiatief toont, je waarschijnlijk 80-90% van de rest van de vliegers achter je laat.

PH-FLY is al begonnen! :) En hoewel dat misschien heel cheesy lijkt, beetje slijmen op een anoniem pilotenforum, weet je nooit waar het toe kan leiden.
 
Kritisch, ik heb je originele reply niet gelezen (slechts een stukje in PH-JPC's quote), maar als je me arrogant vindt door zo'n opmerking te plaatsen, so be it. Ik doe het niet om iemand te kwetsen, maar waar jij je bericht als een wake-up call plaatst (en terecht!), doe ik dat ook. Ik hoef geen vriendjes te maken hier.

Je hebt volledig gelijk wat betreft het niet toe durven geven dat je een foute weg bent ingeslagen, maar dat is heel mens eigen. Je ziet hier de meeste mensen hun eigen vliegopleiding verdedigen, soms zelfs tot het onredelijke toe. Mensen geven niet graag toe (ook aan zichzelf) dat ze fout zitten. Pas als je je daar overheen kunt zetten, kom je ergens.

Het noemen van sollicitatietraining als dooddoener vind ik ook weer een dooddoener. Daarmee bedoel ik, een mogelijke oplossing direct afwimpelen, DAT is een dooddoener. Als instructeur kom ik ook vele verschillende persoonlijkheden tegen en geloof me, binnen enkele minuten is te zien of de persoonlijkheid van iemand debet is aan tegenvallende resultaten. Een GOEDE sollicitatietraining begint met het analyseren van je persoonlijkheid. Dat is dus veel meer dan het alleen maar vertellen hoe je een brief moet schrijven en hoe je een sollicitatiegesprek/assessment moet overleven.

Online solliciteren vind ik ook een ontzettend slap excuus! Niets weerhoudt je ervan om alsnog een brief te sturen, op te bellen of zelfs langs te gaan. Bel het hoofdkantoor op en vraag naar de chef vlieger of de recruitment manager. Ga een babbeltje maken. Ga netwerken op de locale vliegclub waar weer allerlei airline pilots rondlopen. Netwerken, netwerken, netwerken, daar zijn de goede kruiwagens!

Als je dat allemaal onder de knie hebt, dan kan niets je meer in de weg staan om een goede baan te vinden, ook al heb je misschien eerst een minder goede baan om je CV te spekken. En hoewel het klopt dat als er minder banen dan vliegers zijn, er altijd mensen afvallen, gaat die vlieger niet op, omdat als je dergelijk initiatief toont, je waarschijnlijk 80-90% van de rest van de vliegers achter je laat.

PH-FLY is al begonnen! :) En hoewel dat misschien heel cheesy lijkt, beetje slijmen op een anoniem pilotenforum, weet je nooit waar het toe kan leiden.


:haha:
Weet je, bovenstaande gaat natuurlijk op voor elke branche! Dat is mijn voordeel, ik heb al behoorlijk wat werk- en levenservaring waardoor je wel door krijgt hoe het werkt in "de grote mensenwereld"!
Je moet er erg veel energie in steken, maar ik heb wel geleerd dat die investering altijd iets oplevert!

Kortom, voel je niet te snel beledigd en lees nou eens goed wat er daadwerkelijk gezegd wordt. We moeten dankbaar zijn dat ervaren mensen als Iz hun mening hier ventileren.
En nee, dit heeft niks met slijmen te maken! Ik ben persoonlijk heel wat wijzer geworden dankzij airwork.nl en gesprekken met mensen met zowel positieve als negatieve ervaringen in de luchtvaart...

Tot slot concluderend, Iz ga zo door! En mensen die niet tegen de waarheid kunnen moeten nog maar eens goed in de spiegel kijken!

Greetz,
PH-FLY
 
Iz,

Je suggesties zijn hartstikke goed, maar je brengt het wel heel makkelijk. Niet iedere steengoede piloot is ook nog eens een netwerker pur sang. Dat is echt een talent of iets wat je met de paplepel ingegoten hebt gekregen. Een sollicitatietraining van de kwaliteit zoals jij beschrijft is heel nuttig. Als die bestaan lijkt me dat heel goed. Toch zijn de netwerktips die jij geeft nog steeds erg op Nederland gericht, terwijl je daar niet moet zijn.

Casus: je wil bij Lufthansa aangenomen worden. Je hebt keurig de formulieren ingevuld en ingestuurd, maar je hoort niets. En nu? Wat zou jij doen? Voor alle duidelijkheid: je bent 20 jaar, je netwerk beperkt zich nog tot je mede-studenten van school die in hetzelfde schuitje zitten en je beheerst slechts wat mager school Duits.
 
Iz,

Je suggesties zijn hartstikke goed, maar je brengt het wel heel makkelijk. Niet iedere steengoede piloot is ook nog eens een netwerker pur sang. Dat is echt een talent of iets wat je met de paplepel ingegoten hebt gekregen. Een sollicitatietraining van de kwaliteit zoals jij beschrijft is heel nuttig. Als die bestaan lijkt me dat heel goed. Toch zijn de netwerktips die jij geeft nog steeds erg op Nederland gericht, terwijl je daar niet moet zijn.

Casus: je wil bij Lufthansa aangenomen worden. Je hebt keurig de formulieren ingevuld en ingestuurd, maar je hoort niets. En nu? Wat zou jij doen? Voor alle duidelijkheid: je bent 20 jaar, je netwerk beperkt zich nog tot je mede-studenten van school die in hetzelfde schuitje zitten en je beheerst slechts wat mager school Duits.

Je casus begint gelijk al fout, je wilt niet alleen bij lufthansa aangenomen worden. Daarom schrijf je ook 100 maatschappijen en je hoopt van 5 antwoord te krijgen. Dus wat doe je dan als je 20 bent en je hebt alleen een netwerk schoolvrienden, dan ga je dus die andere 99 maatschappijen schrijven. Het voorbeeld van de persoon die jij geeft die zit zeker bij de 10% die het misschien niet haalt. En daarbij zeg je dat Iz het makkelijk brengt, dat is juist zeker niet het geval. De methodes die Iz beschrijft zijn juist de moeilijke en meest energie slopende methodes. Met trillende benen een kantoor van een airline binnenlopen is moeilijker dan met Google Autofill weer eens een formuliertje in 3 minuten invullen en submitten. Daarna heb je het over een "steengoede piloot", een steengoede piloot heeft in mijn mening ook die punten die Iz beschrijft in zich (sowieso een paar), een steengoede piloot is niet alleen een piloot die mooi kan landen.

Dan even over de internet aanmeldformulieren. Tuurlijk is dat voor maatschappijen een beter sollicitatie systeem, maar moet je je er aanhouden? Staat er op alle sites, "overige vormen van sollicitatie worden niet geaccepteerd". Nee. Ik ben zelf in augustus 2006 afgestudeerd en mei 2007 begon ik met mijn type rating. Dankzij een internet formulier? Nee, Dankzij een sollicitatie brief? Nee. Wel dankzij andere manieren van aanpak, veel zoals Iz beschrijft.

Maar goed, thuiszitten en wachten op antwoord van je internet formulieren? Succes.
 
Last edited:
Iz,

Casus: je wil bij Lufthansa aangenomen worden. Je hebt keurig de formulieren ingevuld en ingestuurd, maar je hoort niets. En nu? Wat zou jij doen? Voor alle duidelijkheid: je bent 20 jaar, je netwerk beperkt zich nog tot je mede-studenten van school die in hetzelfde schuitje zitten en je beheerst slechts wat mager school Duits.

Ik ben hier natuurlijk een leek in hoor, moet nog beginnen en en doe slechts een gooi. Ik zou in iedergeval voordat ik bij lufthansa solliciteer mijn duits dermate op orde hebben om het proces goed af te ronden. Als ik niets hoor ga je bellen, contact opnemen, wat is de oorzaak dat je niets hoort? Daarnaast zou ik het idee "ik wil bij lufthansa aangenomen worden" uit me hoofd zetten en me horizon verbreden naar andere maatschappijen. Wat het netwerken betreft, tja, een juiste presentatie van jezelf en juiste doorzettingsvermogen maakt een breed netwerk, lijkt mij (en nogmaals dan ben ik nu nog slechts een leek) dan nogal overbodig.
 
Ik ben hier natuurlijk een leek in hoor, moet nog beginnen en en doe slechts een gooi. Ik zou in iedergeval voordat ik bij lufthansa solliciteer mijn duits dermate op orde hebben om het proces goed af te ronden. Als ik niets hoor ga je bellen, contact opnemen, wat is de oorzaak dat je niets hoort? Daarnaast zou ik het idee "ik wil bij lufthansa aangenomen worden" uit me hoofd zetten en me horizon verbreden naar andere maatschappijen. Wat het netwerken betreft, tja, een juiste presentatie van jezelf en juiste doorzettingsvermogen maakt een breed netwerk, lijkt mij (en nogmaals dan ben ik nu nog slechts een leek) dan nogal overbodig.

CostaBella,

Eerste deel ben ik het volmondig met je eens! Het laatste gedeelte echter zeker niet! Natuurlijk, uiteindelijk gaat het om de presentatie, je doorzettingsvermogen en je prestaties. Het probleem is echter dat je jezelf pas kunt presenteren (misschien wel verkopen) wanneer je ook daadwerkelijk uitgenodigd wordt op het kantoor van de betreffende maatschappij. En hoe kun je je kansen op een uitnodiging vergroten? Jawel, netwerken.
Eenmaal in de sollicitatiemolen heb je inderdaad weinig aan je netwerk, dan zul je zelf moeten laten zien wie je bent en wat je kunt!

Greetz,
PH-FLY :rt:
 
Tjonge jonge zeg. Natuurlijk stuur je 100 sollicitaties in. Formulieren, brieven, telefoontjes, netwerken in Nederland, forums, medestudenten blijven volgen, etc etc etc Natuurlijk blijf je niet op je reet zitten. Dûh. Natuurlijk verbreed je je horizon.

Maar dan nu serieus voor de casus: je hebt besloten je EXTRA te richten op EEN maatschappij, omdat daar kansen zijn, BIJVOORBEELD in Duitsland. En je hebt er (nog) geen netwerk. Hoe pak je dat aan. Behalve natuurlijk toch een brief schrijven. Stap je op het vliegtuig en ga je ernaar toe? Stap je zomaar het hoofdkantoor binnen? En dan? Ik wil wel eens horen van iemand die dat succesvol heeft gedaan IN HET BUITENLAND.

En voor alle duidelijkheid: ik hoef het antwoord niet zelf. Ik zit al in mijn droomjob. Ik doe even mee om aspiranten te helpen en door de vage (opschep)verhalen heen te prikken.
 
uiteindelijk heeft hij zijn vliegdroom, met 125.000 euro schuld, aan de wilgen gehangen en is met succes, toen het nog kon, een nieuwe carrière begonnen bij een grote bankinstelling. Veel van zijn collega’s zijn bij de kleine Nederlandse maatschappijen blijven hangen, nu al een jaartje of tien.
Hier ook een partner, met een vraagje. Die collega's die jij noemt, zijn dat collega's of klasgenoten? Als het collega's zijn had je partner toch al een baan? Sure geen blauwe zwaan-glamour, maar mijn partner zou nog bevroren vis naar Siberie vliegen, áls hij maar kan vliegen. Dat is zijn droom.

Dat zou mij in ieder geval weer wat gerust stellen, want wat de een als 'mislukking' ziet is voor de ander juist succes.
 
Tja Kritisch,

Aangezien ik persoonlijk nooit in de situatie heb gezeten meer dan een ton in een opleiding te hebben gestoken, om vervolgens niet de (uiteindelijk) goedbetaalde baan te krijgen om die schuld weer af te lossen, kan ik me alleen maar proberen in te leven in de frustratie die dat moet opwekken.

Echter, ik sluit mij volledig aan bij het merendeel van de reacties die op jouw bericht zijn gekomen. Jouw partner was klaar met zijn vliegopleiding in een periode die eigenlijk zo slecht nog niet was. Daarbovenop heeft hij ook nog eens een vracht ervaring op kunnen bouwen door uren op te bouwen met het door Europa rond crossen.

Met bovenstaande ervaring en afstudeerperiode tesamen in het achterhoofd kan ik helaas ook niets anders concluderen dan dat je het hier toch echt in het persoonlijke vlak moet zoeken. Zoiets geef je niet makkelijk naar jezelf en de omgeving toe, wat ook zeer begrijpelijk is. Je gaat naar excuses zoeken, die, als je ze hebt gevonden, nog zeer redelijk lijken ook voor jezelf. En dat is dan ook de verklaring die je altijd zult blijven uitdragen.

Ik ken er slechts eentje die hetzelfde heeft gehad. Zijn reden was dat ie dacht met enkel CPL ook wel te kunnen vliegen bij een maatschappij, om vervolgens tijdens zijn first officer periode alsnog zijn ATPL theorie binnen te tikken. Deze jongen werd niet afgeketst enkel op het ontbreken van een frozen ATPL, maar ook om zijn "gemakkelijke persoonlijkheid". Erg streverig ben je natuurlijk niet als je zo hogerop denkt te kunnen komen in de luchtvaart. De rest is allemaal aangenomen, en we spreken hier over veeeeelen! Sommige hadden mazzel, anderen moesten langer wachten, soms wel 4 jaar! Maar als je wilt, gemotiveerd bent, een assertief persoon bent, enz dan ben je vroeg of later binnen. Ik twijfel dus, met alle respect en ondanks dat ik hem helemaal niet ken, aan de motivatie van jouw partner. Hoe groot was zijn droom dan? Zelfs de ingetogen, introverte personen hebben het altijd weten te redden, ongetwijfeld op een aantal na die ik dan toevallig niet ken. Nogmaals, met die Europa ervaring had het een kat in het bakkie moeten wezen, zeker eind jaren 90.

Nog even over dat netwerken. Tuurlijk, belangrijk als je dat kunt doen. Maar de meesten beschikken helemaal niet over een netwerk, maar komen er ook. Schrijf zoveel mogelijk bedrijven aan. Hiermee doelend op het voornoemde Lufthansa verhaal, droom er alleen maar van ergens terecht te komen (doet iedereen), maar laat het je uiteindelijk worst wezen. Vliegen is vliegen (dat wilde je toch?). Als je eenmaal binnen bent, of dat nou bij Air Baltic op de F50, Trans op de 737 of Denim op de Dash 8 is, dan verbreedt jouw horizon zich toch automatisch, en wel heel snel. En voor die tijd niet stoppen met schrijven, constant updates van je uren sturen, zorg dat jouw brief altijd ergens bovenop de stapel ligt.

Afsluitend, ik hoop van harte dat de baan bij de bank jouw partner uitermate goed bevalt, het genoeg verdient om de lening af te lossen en daarnaast toch nog een goede levensstandaard weet te behouden, hij geen spijt heeft van vroeger genomen beslissingen en niet regelmatig midden in de nacht gillend wakker wordt als hij in de verte een kist hoort overkomen. Hoop dat z'n brevet nog geldig is en dat jullie af en toe kunnen genieten van een tripje vliegen, want daar gaat het uiteindelijk toch echt om.
 
[/QUOTE]Flying83, leuk dat je je scriptie over dit onderwerp hebt gedaan. Maar wat is nou eigenlijk een "Airline Traffic Pilot" (zie LTEC website) ;)[/QUOTE]

Wha, scherp! dat heb ik er niet zelf opgezet, maar je begrijpt wat er zou moeten staan;)

gr flying
 
Ik moet zeggen dat er veel waardevolle reacties in dit draadje staan. Echt dingen waar een aankomend (aspirant) pilloot wat aan heeft. Wat ik het belangrijkste vind, waar ook onder andere MG, FD e.a. op dit forum op hameren is dat je je niet moet blind staren op "beloften" die vliegscholen maken. De enige belofte die vliegscholen waar maken is dat ze €110.000,- van je rekening halen. Alhoewel ik zelf ook bij een vliegschool ben aangenomen die de bovenstaande belofte kan waarmaken, begin ik langzaam toch wel te twijfelen of de school mij wel kan geven waar ik van droomde.

De mensen die piloot willen worden komen vaak met verhalen over hun jonge jaren waarbij ze aangeven met gestrekte armen over het voetbalveld te rennen en proberen een piston na te doen (al dan niet twin). Elke keer omhoog keken als er iets over vloog. En soms schijnen ze zelfs bij de geboorte, al vliegend de baarmoeder te verlaten.

Waar droom je dan van? Van vliegen. Niets is eerlijker dan een kind. Laats nog gevraagd aan mijn neefje toen ik met hem op schiphol stond, wat hij allemaal van die vliegtuigen vond. Wat graag dat hij wilde vliegen en de lucht in.

Daar droom je van. Van de lucht in gaan. Proberen je best te doen om de Fz belachelijk te maken. Als je dan tegenwoordig googled op Piloot worden, krijg je een pagina te zien waar het woord KLM wel verdacht veel in voorkomt. Is dat dan vliegen? Als tiener denk je dan, ja dat moet ik doen. De KLS en dan later vliegen vanaf schiphol naar alle landen van de wereld.

Toch stel ik mezelf vaak de vraag: "Ik wil vliegen, maar moet ik dan perce met meer dan een ton in de schuld op de allergrootste kisten vliegen, waarbij ik nog steeds geen zekerheid heb?"

Uit mijn jeugd kan ik mij twee gebeurtenissen herrineren. 1 waarbij ik een uur in de cockpit heb gezeten van een MD 11 van de antillen naar nederland. De ander waarbij ik een paar “sticks” heb meegevlogen in de cockpit van een para-toestel (porter). Mogen jullie raden bij welke ik het meeste gevoel had van vliegen.

Als ik aan mijn mogelijke toekomstige beroep denk, dan maak ik een denkfout. En ik ben niet de enige. Vliegen zie ik vaak als romantisch. Verre bestemmingen, veel mooie stewardessen, mooie luxe hotels etc. etc. Lekker relaxen. “Catch me if you can.” Waarom is het beroep van piloot dan één van de stresvolste banen in de wereld? Waarom klagen er zoveel piloten over ondoenlijke werkuren, moeheid en problemen met de gezondheid.

De denkfout die we maken is dat het beroep van piloot een baan is. Je werkt. Ook vind ik het voorbeeld dat FD gaf in een topic een mooie illustratie. Een cessna piloot die circuitjes vloog en omhoog keek en een King air over zag komen en dacht, dat wil ik ook en de King air piloot een fokker 50 over zag komen en dacht.... t/m de astronaut die met een telescoop naar de aarde keek en de cessna piloot circuitjes zag vliegen en dacht... Dat wil ik ook.

Als je wilde vliegen als klein kind en dat nog steeds wil waarom ga je dan niet je PPL halen vraag ik o.a. mijzelf ook wel eens af. Waarom gelijk je beroep ervan maken en de kans hebben dat je je halve leven bezig bent met het afbetalen van een schuld. Alles kan je wegverzekeren natuurlijk, maar als door een economische crisis de boel instort, wat dan? Ik ben geen econoom, maar ik denk dat de mensen met leningen toch wel aardig in de shit zitten dan.

Veel discussies op dit forum gaan over vliegopleidingen. Over welke je moet kiezen. Maar waarom gaan er zo weinig topics over vliegen? Over wat vliegen nou inhoud? Waarom mensen nou willen leren vliegen? Waarom willen de meeste gelijk er een beroep van maken?

Voor mijzelf ben ik er nog niet uit, maar ik lees graag verhalen van mensen die het beroep van piloot nuanceren, zodat de romantische kijk er ook eens vanaf wordt gehaald. So criticasters and flamers, please continue your work.

Immortal
 
Komt wel goed met je... Aanhouder wint, en in jezelf blijven geloven... En als iedereen roept dat er geen weg naar Rome voor je is, leg je deze gewoon zelf aan.

Als ik mn leraren moest geloven was ik nu schoonmaker. Had toch rustig mn CPL en eerste baan op mn 19e.

FD
 
Ik moet zeggen dat er veel waardevolle reacties in dit draadje staan. Echt dingen waar een aankomend (aspirant) pilloot wat aan heeft. Wat ik het belangrijkste vind, waar ook onder andere MG, FD e.a. op dit forum op hameren is dat je je niet moet blind staren op "beloften" die vliegscholen maken. De enige belofte die vliegscholen waar maken is dat ze €110.000,- van je rekening halen. Alhoewel ik zelf ook bij een vliegschool ben aangenomen die de bovenstaande belofte kan waarmaken, begin ik langzaam toch wel te twijfelen of de school mij wel kan geven waar ik van droomde.

De mensen die piloot willen worden komen vaak met verhalen over hun jonge jaren waarbij ze aangeven met gestrekte armen over het voetbalveld te rennen en proberen een piston na te doen (al dan niet twin). Elke keer omhoog keken als er iets over vloog. En soms schijnen ze zelfs bij de geboorte, al vliegend de baarmoeder te verlaten.

Waar droom je dan van? Van vliegen. Niets is eerlijker dan een kind. Laats nog gevraagd aan mijn neefje toen ik met hem op schiphol stond, wat hij allemaal van die vliegtuigen vond. Wat graag dat hij wilde vliegen en de lucht in.

Daar droom je van. Van de lucht in gaan. Proberen je best te doen om de Fz belachelijk te maken. Als je dan tegenwoordig googled op Piloot worden, krijg je een pagina te zien waar het woord KLM wel verdacht veel in voorkomt. Is dat dan vliegen? Als tiener denk je dan, ja dat moet ik doen. De KLS en dan later vliegen vanaf schiphol naar alle landen van de wereld.

Toch stel ik mezelf vaak de vraag: "Ik wil vliegen, maar moet ik dan perce met meer dan een ton in de schuld op de allergrootste kisten vliegen, waarbij ik nog steeds geen zekerheid heb?"

Uit mijn jeugd kan ik mij twee gebeurtenissen herrineren. 1 waarbij ik een uur in de cockpit heb gezeten van een MD 11 van de antillen naar nederland. De ander waarbij ik een paar “sticks” heb meegevlogen in de cockpit van een para-toestel (porter). Mogen jullie raden bij welke ik het meeste gevoel had van vliegen.

Als ik aan mijn mogelijke toekomstige beroep denk, dan maak ik een denkfout. En ik ben niet de enige. Vliegen zie ik vaak als romantisch. Verre bestemmingen, veel mooie stewardessen, mooie luxe hotels etc. etc. Lekker relaxen. “Catch me if you can.” Waarom is het beroep van piloot dan één van de stresvolste banen in de wereld? Waarom klagen er zoveel piloten over ondoenlijke werkuren, moeheid en problemen met de gezondheid.

De denkfout die we maken is dat het beroep van piloot een baan is. Je werkt. Ook vind ik het voorbeeld dat FD gaf in een topic een mooie illustratie. Een cessna piloot die circuitjes vloog en omhoog keek en een King air over zag komen en dacht, dat wil ik ook en de King air piloot een fokker 50 over zag komen en dacht.... t/m de astronaut die met een telescoop naar de aarde keek en de cessna piloot circuitjes zag vliegen en dacht... Dat wil ik ook.

Als je wilde vliegen als klein kind en dat nog steeds wil waarom ga je dan niet je PPL halen vraag ik o.a. mijzelf ook wel eens af. Waarom gelijk je beroep ervan maken en de kans hebben dat je je halve leven bezig bent met het afbetalen van een schuld. Alles kan je wegverzekeren natuurlijk, maar als door een economische crisis de boel instort, wat dan? Ik ben geen econoom, maar ik denk dat de mensen met leningen toch wel aardig in de shit zitten dan.

Veel discussies op dit forum gaan over vliegopleidingen. Over welke je moet kiezen. Maar waarom gaan er zo weinig topics over vliegen? Over wat vliegen nou inhoud? Waarom mensen nou willen leren vliegen? Waarom willen de meeste gelijk er een beroep van maken?

Voor mijzelf ben ik er nog niet uit, maar ik lees graag verhalen van mensen die het beroep van piloot nuanceren, zodat de romantische kijk er ook eens vanaf wordt gehaald. So criticasters and flamers, please continue your work.

Immortal



Goed punt Immortal!

Ik kan alleen naar mezelf kijken. Ik heb er bewust voor gekozen om eerst mijn PPL te behalen alvorens de beslissing te nemen of ik er mee verder ga.
Na het behalen van het PPL brevet en het meevliegen tijdens wat IR-lesvluchten wist ik het zeker, dit is wat ik wil!
Wat betreft het romantische beeld, dat zullen ongetwijfeld veel mensen hebben, maar zoals jij al aangeeft is het gewoon een zware baan. Ik weet dan ook niet of ik wel op een long haul fleet zou willen werken of toch liever lekker binnen Europa willen touren.
Aan de andere kant, wat valt er te kiezen?! ;)
Anyway, ik vind je insteek erg goed! Ga gewoon eens wat meer ervaring met het daadwerkelijke vliegen opdoen en beslis dan pas of dit is wat je echt wilt.
Succes!

Groet,
PH-FLY
 
Laten we even vooropstellen: Er is ook nog zoiets als dikke vette pech. Je kunt alle motivatie in de wereld en precies de juiste instelling hebben, maar door omstandigheden toch nergens terechtkomen. Echter, dit is zeer uitzonderlijk, en het is dan ook belangrijk dat je dat niet als excuus voor jezelf en naar anderen gaat gebruiken. Net als veel zeer dikke mensen "genetica" de schuld geven van hun overgewicht, terwijl dit slechts bij een fractie van die mensen het geval is. Op dat moment heb je het al voor jezelf opgegeven.

Daarnaast bestaat er ook nog zoiets als bang zijn voor succes. Dat klinkt misschien vreemd, maar best veel mensen hebben hier last van, en dat ligt niet aan gebrek aan motivatie! Ik zie het vooral bij mensen die een nieuw bedrijf starten en steeds net niet de nodige stappen durven nemen om hun bedrijf echt succesvol te maken, zelfs als het makkelijke stappen zijn. Die hikken er dan net tegen aan. Ik heb het echter ook gezien bij vliegers. Het ergste voorbeeld is wanneer ik iemand aanbied om te helpen bij mijn werkgever binnen te komen, dat die persoon het dan laat afweten en werkloos blijft. Te bizar! Onbegrijpelijk. Maar sommige mensen hebben dit nou eenmaal. Hoe precies deze angst voor succes te verklaren is, is voer voor psychologen. Er zal waarschijnlijk een factor faalangst aan vast zitten.

Dit zijn bij mijn weten de enige redenen waarom iemand met voldoende motivatie geen baan kan krijgen. Daarnaast heb je nog allerlei redenen die wel met je instelling te maken hebben: Te lui of gemakzuchtig zijn. Te arrogant om te denken dat je misschien eens aan jezelf moet gaan werken. Te weinig zelfdiscipline om te studeren. Uiteraard zijn er nog allerlei andere zaken, bijvoorbeeld niet assertief genoeg zijn. Maar dat valt dan weer onder de bovenstaande items, want je bent dan blijkbaar te lui of te arrogant om jezelf eens even flink aan te pakken of er zelfs een training tegenaan te gooien.

Een laatste reden dat het je niet lukt kan uiteindelijk zijn omdat je niet geschikt bent voor het vak en geen enkele hoeveelheid motivatie of training daar iets aan kan doen. Helaas pindakaas, slechte selectie gedaan! Dat benadrukt wèl direct de noodzaak van een stevige selectie! Een makkelijke selectie heeft namelijk niemand wat aan, alleen een school die zoveel mogelijk zieltjes wil winnen.
 
Last edited:
En helaas heeft niemand nog antwoord gegeven op de vraag hoe je,

behalve een brief schrijven waar je met geluk alleen maar het antwoord krijgt dat je een formulier mag invullen (en verder niets hoort)

contact moet leggen met een buitenlandse maatschappij als je er nog niemand kent en het niet je eigen taal is....

Maar goed

Ik weet dat ik m'n vent niet hoef te verdedigen maar doe het toch. Waarschijnlijk krijg ik er spijt van....

Hij is gestopt in 2002 omdat:
hij raakte zijn vliegbaan kwijt (overname en type vliegtuig ging eruit)
Kon alleen werk krijgen als hij weer een typerating zelf betaalde voor een type wat meer van hetzelfde was.
Bank deed moeilijk (wilde eindelijk wel eens aflossing zien en opnieuw lenen was helemaal lastig)
Dit werk was erg laag betaald (rondkomen?)
Gedoe met omzetten bevret (details heb ik me nooit in verdiept)
En ... ik zwanger (en kostwinner) was.
Als hij op dat moment in het buitenland betaald werk had kunnen krijgen.... Maar in Engeland ging alles via scholen / bureaus. EPST zou goede contacten hebben en hem, na sausje epst, aan een sollictatiegesprek / grading helpen, maar het enige wat ze gedaan hebben was mijn laatste spaargeld uit mijn zak kloppen. Ik zie mezelf nog zwanger in dat kantoor van D.V. zitten.... Die man heeft heel wat te verantwoorden....

En dat was de genadeklap. Jullie mogen hem lui noemen, een sukkel, niet gemotiveerd genoeg. Maar soms loopt het leven zo.

Succes met jullie vliegcarrieres. Zo te horen gaan jullie allemaal een prachtige toekomst tegemoet.
 
Last edited by a moderator:
behalve een brief schrijven waar je met geluk alleen maar het antwoord krijgt dat je een formulier mag invullen (en verder niets hoort)

contact moet leggen met een buitenlandse maatschappij als je er nog niemand kent en het niet je eigen taal is....

als de rest van de aangenomen vliegers wel worden aangenomen door een brief te schrijven, of 65 euro aan bijv. transavia te betalen.. waarom wordt jou vent dat dan niet?
 
als de rest van de aangenomen vliegers wel worden aangenomen door een brief te schrijven, of 65 euro aan bijv. transavia te betalen.. waarom wordt jou vent dat dan niet?

Larspl, denk dat dit een eindeloze discussie begint te worden :passed:. De vraag die jij hier stelt werd al gesteld en ook al reeds beantwoord. Bevredigend antwoord? Valt over te twisten. Het mocht voor de partner van Kritisch nou eenmaal niet zo zijn, om wat voor redenen dan ook.

Voor alle aspirantvliegers: laat je niet ontmoedigen door dit verhaal. Zoals eerder gezegd is door meerderen, als je het wilt kom je er wel, zeker in de huidige tijd. Ben ik echt heilig van overtuigd. En voor Kritisch, dit laatste bedoel ik niet als trap na, of om laatste woord te willen hebben of wat dan ook. Zou zo over kunnen komen nu ik het zelf nalees.
 
Back
Top