Wie kan uitleggen waarom ambtsedige verklaringen (bijna) altijd klakkeloos worden overgenomen, waarom wordt waarheidsvinding bij deze verklaringen gewoon terzijde geschoven, of krijgt het in ieder geval onvoldoende aandacht in dit soort zaken?
Heel simpel:
1. een opsporingsambtenaar wordt "onpartijdig" geacht.
2. een opsporingsambtenaar heeft een eed/belofte afgelegd
3. het staat letterlijk in de wet dat 1 verklaring van een opsporingsambtenaar genoeg is (art 344 lid 2 Sv)
Daarnaast snap ik niets van het feit dat rechters aan wetenschappelijk bewezen feiten blijkbaar minder gewicht toekennen dan aan bewezen conflicterende wetgeving. Is het werkelijk zo dat rechters puur en alleen naar de wetgeving kijkt, en gezond verstand uitschakelen?
(ik doel hiermee o.a. op de over geluidsafname over afstand, en de vraagtekens die bij silhouetschaduw gezet kunnen worden)
@Vliegende Jurist: ben heel benieuwd naar jouw reactie...
In dit geval vind ik dat op zich nog wel logisch. Als je 60 rijdt waar 50 is toegestaan kan je wetenschappelijk beargumenteren dat de BOA z'n radar misschien niet goed heeft uitgelijnd of iets dergelijks, maar feit blijft dat er een ambtsedig pv ligt waaruit blijkt dat jij 60 reed waar 50 is toegestaan.
In dit geval ligt er een ambtsedig pv waarin de BOA vastlegt dat een of ander chinees hangsneewangpangvakbuikzwijntje schrok van een kist op 1500ft. Dan kan je met 100 wetenschappelijke documenten aankomen die bewijzen dat dat helemaal niet kan, maar het pv ligt er en is genoeg om dat feit an sich bewezen te achten.
Wat ik dan echter niet begrijp is dat er op de zgn vervolgvragen niet anders wordt beslist:
1. Is het feit strafbaar?
Daar kom je dus met de conflicterende wetgeving. Luchtvaarwet zegt er niks over, Flora en Faunawet zegt: mag niet. De rechter kijkt dus niet zo gek ver en concludeert dat de Flora en Faunawet in dit geval kennelijk prevaleert
2. Wat is de kwalificatie?
Er van uitgaande dat het persbericht van AOPA klopt en er inderdaad op grond van een misdrijf (dus opzet, zie mijn eerdere post) is veroordeeld moet opzet bewezen zijn geacht. Dat kan bijna niet anders dan via de voorwaardelijke opzet- constructie. En dat vind ik al helemaal dubieus.
3. De belangrijkste vraag: is de verdachte onder de gegeven omstandigheden strafbaar?
Ik zou beargumenteren dat dit zeker niet het geval is. Je kan immers de piloten niet verantwoordelijk houden voor de conflicterende wetgeving en de gebrekkige luchtvaartkaarten die worden uitgegeven door de bevoegde autoriteiten.
M.I. had de rechter dit moeten afdoen met een ontslag van rechtsvervolging omdat wat mij betreft vraag 3 duidelijk met NEE had moeten worden beantwoord. Het groene gebiedje ten zuidwesten van Lelystad moeten ze dan maar gewoon rood inkleuren. Als je op de maximaal toegestane hoogte over zo'n gebied vliegt kan je moeilijk verweten worden dat je iets fout doet.