Rechtszaak Oostvaardersplassen verloren, hoger beroep volgt
Op 3 november 2009 vond in Lelystad de behandeling plaats van twee strafzaken tegen twee piloten van een eenmotorig sportvliegtuig. Hen werd ten laste gelegd dat zij tijdens een vlucht over het natuurgebied de Oostvaardersplassen zodanig hadden gevlogen waardoor het ter plaatse aanwezige wild werd verstoord. Dit is een strafbaar feit ingevolge de Flora- en Faunawet. Tot grote teleurstelling van het afdelingsbestuur zijn de twee vliegers die volledig conform de luchtvaartwetgeving boven de Oostvaardersplassen hadden gevlogen schuldig bevonden door de rechter. KNVvL vicevoorzitter Frits Paymans heeft in deze zaak opgetreden als getuige-deskundige.
De twee vliegers vlogen op de maximale hoogte ter plaatse, net onder de 1500 voet (450 m) - dat is 500 voet boven de aanbevolen hoogte van 1000 voet (300 m). Deze aanbeveling staat in de luchtvaartregelgeving (AIP) van de Inspectie Verkeer en Waterstaat afdeling Luchtvaart. Ook volgens de officiële luchtvaartkaart is het de piloten toegestaan daar op die hoogte te vliegen.
De economische politierechter achtte bij beide piloten bewezen dat zij inderdaad het wild hadden verstoord. De politierechter kwam tot die bewezenverklaring op basis van de ambtsedige verklaring van twee boswachters. Ter zitting stelden de piloten dat hen niets te verwijten viel. Zij hadden zich aan alle voorschriften van de luchtvaartwetgeving gehouden. Ondanks het feit dat de rechter bevestigend vaststelde dat zij hun vlucht conform de Luchtvaartwet hadden uitgevoerd, achtte hij hen schuldig aan het verstoren van de natuur volgens de Flora- en Faunawet en werden zij toch beboet voor deze overtreding, die als misdrijf wordt afgestempeld en nota bene een strafblad tot gevolg heeft!
De natuurbeschermingswetten zijn in de ogen van zowel de KNVvL als AOPA onvolledig doordat zij uitsluitend in tweedimensionale zin zijn opgesteld met begrenzingen op het aardoppervlak en geen hoogte limiet kennen. Bovendien staan veel van die gebieden (bijv. de 163 Natura2000 gebieden die ons kleine landje rijk is) niet op de verplichte en officiële vliegkaart. Voor vliegers (en zeker voor buitenlandse vliegers) is het onmogelijk om al die natuurbeschermingsgebieden te ontwijken behalve door op voldoende hoogte te vliegen, wat door de luchtruimstructuur soms weer niet is toegestaan. En wat is voldoende? Klaarblijkelijk is dat ter beoordeling van de boswachter.
De politierechter wilde dit alles wel aannemen en was het ook met de piloten eens dat de er sprake van conflicterende wetgeving. Wat echter door de luchtvaartwetgeving is toegestaan - vliegen boven het natuurgebied Oostvaardersplassen - is in strijd met de Flora- en Faunawet, die verstoren van wild verbiedt, zo stelde hij. De politierechter begreep de onduidelijke situatie voor piloten en deed een dringend beroep op overheidsinstanties om de luchtvaartwetgeving en natuur- en milieuwetgeving met elkaar in overeenstemming te brengen. De politierechter passeerde echter het betoog van de piloten dat bij dergelijke conflicterende wetten er geen sprake kan zijn van een strafbaar feit. Hij veroordeelde de – zich van geen kwaad bewuste – piloten, ieder tot een geldboete van Eur. 250,=.
De uitspraak van de politierechter is van groot principieel belang voor gehele luchtvaart, niet alleen de kleine luchtvaart, maar ook de grote. Immers ook verkeersvliegtuigen passeren de Oostvaardersplassen. Indien zij daarbij wild verstoren gaan de piloten op de bon – ongeacht de hoogte die zij vlogen. De werking van de Flora- en Faunawet is immers qua hoogte niet beperkt. Dezerechtsonzekerheid moet snel door de ministers van Verkeer en Waterstaat (Luchtvaart) en Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (Natuurbescherming) worden gerepareerd. In hoger beroep zal moeten worden bevestigd dat een vlieger die te goeder trouw zijn vlucht uitvoert niet het slachtoffer mag worden van strijdige wetgeving en daardoor als misdadiger met een strafblad wordt opgezadeld.
KNVvL en AOPA maken zich grote zorgen over het voortbestaan van de recreatieve luchtvaart in Nederland. De uitspraak brengt met zich mee (gelet op de vele beschermde gebieden in Nederland) dat iedere vlieger voortdurend het risico loopt op dezelfde gronden beboet te worden. Ook door de beperking van de luchtruimte, sluiting van vliegvelden en gewijzigd overheidsbeleid dreigt de kleine luchtvaart snel uit Nederland verbannen te worden. Daarmee wordt volledig voorbij gegaan aan de gedragscode die de privévliegers zichzelf opleggen en andere kostbare maatregelen die door de piloten getroffen worden om mogelijke hinder zoveel mogelijk te voorkomen.
De uitspraak zal vanwege het principiële karakter zeker in hoger beroep worden bestreden.
Bron: AOPA
Op 3 november 2009 vond in Lelystad de behandeling plaats van twee strafzaken tegen twee piloten van een eenmotorig sportvliegtuig. Hen werd ten laste gelegd dat zij tijdens een vlucht over het natuurgebied de Oostvaardersplassen zodanig hadden gevlogen waardoor het ter plaatse aanwezige wild werd verstoord. Dit is een strafbaar feit ingevolge de Flora- en Faunawet. Tot grote teleurstelling van het afdelingsbestuur zijn de twee vliegers die volledig conform de luchtvaartwetgeving boven de Oostvaardersplassen hadden gevlogen schuldig bevonden door de rechter. KNVvL vicevoorzitter Frits Paymans heeft in deze zaak opgetreden als getuige-deskundige.
De twee vliegers vlogen op de maximale hoogte ter plaatse, net onder de 1500 voet (450 m) - dat is 500 voet boven de aanbevolen hoogte van 1000 voet (300 m). Deze aanbeveling staat in de luchtvaartregelgeving (AIP) van de Inspectie Verkeer en Waterstaat afdeling Luchtvaart. Ook volgens de officiële luchtvaartkaart is het de piloten toegestaan daar op die hoogte te vliegen.
De economische politierechter achtte bij beide piloten bewezen dat zij inderdaad het wild hadden verstoord. De politierechter kwam tot die bewezenverklaring op basis van de ambtsedige verklaring van twee boswachters. Ter zitting stelden de piloten dat hen niets te verwijten viel. Zij hadden zich aan alle voorschriften van de luchtvaartwetgeving gehouden. Ondanks het feit dat de rechter bevestigend vaststelde dat zij hun vlucht conform de Luchtvaartwet hadden uitgevoerd, achtte hij hen schuldig aan het verstoren van de natuur volgens de Flora- en Faunawet en werden zij toch beboet voor deze overtreding, die als misdrijf wordt afgestempeld en nota bene een strafblad tot gevolg heeft!
De natuurbeschermingswetten zijn in de ogen van zowel de KNVvL als AOPA onvolledig doordat zij uitsluitend in tweedimensionale zin zijn opgesteld met begrenzingen op het aardoppervlak en geen hoogte limiet kennen. Bovendien staan veel van die gebieden (bijv. de 163 Natura2000 gebieden die ons kleine landje rijk is) niet op de verplichte en officiële vliegkaart. Voor vliegers (en zeker voor buitenlandse vliegers) is het onmogelijk om al die natuurbeschermingsgebieden te ontwijken behalve door op voldoende hoogte te vliegen, wat door de luchtruimstructuur soms weer niet is toegestaan. En wat is voldoende? Klaarblijkelijk is dat ter beoordeling van de boswachter.
De politierechter wilde dit alles wel aannemen en was het ook met de piloten eens dat de er sprake van conflicterende wetgeving. Wat echter door de luchtvaartwetgeving is toegestaan - vliegen boven het natuurgebied Oostvaardersplassen - is in strijd met de Flora- en Faunawet, die verstoren van wild verbiedt, zo stelde hij. De politierechter begreep de onduidelijke situatie voor piloten en deed een dringend beroep op overheidsinstanties om de luchtvaartwetgeving en natuur- en milieuwetgeving met elkaar in overeenstemming te brengen. De politierechter passeerde echter het betoog van de piloten dat bij dergelijke conflicterende wetten er geen sprake kan zijn van een strafbaar feit. Hij veroordeelde de – zich van geen kwaad bewuste – piloten, ieder tot een geldboete van Eur. 250,=.
De uitspraak van de politierechter is van groot principieel belang voor gehele luchtvaart, niet alleen de kleine luchtvaart, maar ook de grote. Immers ook verkeersvliegtuigen passeren de Oostvaardersplassen. Indien zij daarbij wild verstoren gaan de piloten op de bon – ongeacht de hoogte die zij vlogen. De werking van de Flora- en Faunawet is immers qua hoogte niet beperkt. Dezerechtsonzekerheid moet snel door de ministers van Verkeer en Waterstaat (Luchtvaart) en Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (Natuurbescherming) worden gerepareerd. In hoger beroep zal moeten worden bevestigd dat een vlieger die te goeder trouw zijn vlucht uitvoert niet het slachtoffer mag worden van strijdige wetgeving en daardoor als misdadiger met een strafblad wordt opgezadeld.
KNVvL en AOPA maken zich grote zorgen over het voortbestaan van de recreatieve luchtvaart in Nederland. De uitspraak brengt met zich mee (gelet op de vele beschermde gebieden in Nederland) dat iedere vlieger voortdurend het risico loopt op dezelfde gronden beboet te worden. Ook door de beperking van de luchtruimte, sluiting van vliegvelden en gewijzigd overheidsbeleid dreigt de kleine luchtvaart snel uit Nederland verbannen te worden. Daarmee wordt volledig voorbij gegaan aan de gedragscode die de privévliegers zichzelf opleggen en andere kostbare maatregelen die door de piloten getroffen worden om mogelijke hinder zoveel mogelijk te voorkomen.
De uitspraak zal vanwege het principiële karakter zeker in hoger beroep worden bestreden.
Bron: AOPA
fftopic:En zeker als ze geen zwaailicht en sirene voeren :grijns:
