Shoreham was natuurlijk prachtig. Solo het Kanaal over. Dan groeit je respect voor Blériot en consorten, die dat met de kop in de wind, zonder GPS, zonder vliegveld en met nog véél primitievere middelen deden. Die de rotsen van Dover waarschijnlijk vóór zich zagen, in plaats van ver onder zich. Wel mooi.
Naast de douane formaliteiten die nieuw waren, ook wat andere persoonlijke records aan stukken gevlogen:
- eerste keer "VFR on top" als PIC
- 6:55 uur gelogd, een persoonlijk PIC dagrecord wat misschien wel járen zal blijven staan. Al was het maar omdat ik de volgende keer dezelfde afstand waarschijnlijk sneller vlieg
- 477 mijl gevlogen volgens skydemon log; 448 mijl kortste pad.
Daarmee heb ik onbedoeld
nu al de CPL requirement voor een 300 mijl cross country afgevinkt, besef ik nu. Tenminste, de EASA versie ervan. De FAA vraagt een landing minimaal 250nm van het original point of departure en dáár kom ik met Hilversum - Shoreham wat aan tekort (219nm).
Zo merk je toch wel dat je grenzen veranderen. De 150 mijl solo voor PPL voelde, ondanks flinke pauzes en een sneller toestel, echt als een marathon. Tegen het eind was ik, ondanks flinke pauzes, echt wel wat scherpte kwijt.
Deze keer gold dat vooral voor de heenweg. Iets lastigere omstandigheden, route nog nieuw en geen pauze op MZ, dat hakte er wel in. Maar voor de laatste twee legs had ik aan een pauze genoeg om weer op te laden. Dat was vorig jaar met de PPL driehoek niet zo.