Met mijn N-reg toestel moet ik mij aan de Federal Aviation Regulations (FAR) houden, met name 14 CFR Part 91. Daarin staat gewoon keihard dat je niet tegen betaling mag vliegen, tenzij je een vervoersvergunning hebt (onder FAR Part 121 of 135).
Ja, het draait helemaal om de manier waarop de inzittende in het vliegtuig is gekomen en jou als gezagvoerder heeft geaccepteerd, en wat het doel van de vlucht is.
- de piloot bepaalt of/wanneer er wordt gevlogen, en dat is niet in opdracht van de meevlieger(s). Een vlucht kan dus niet "besteld" worden;
- meevliegers en piloot zijn bekenden van elkaar;
- er is geen contract dat de vlieger tot het uitvoeren van de vlucht verplicht;
- de vlieger verdient niets aan de vlucht, betaalt zelf de vaste kosten plus een evenredig gedeelte van de variabele kosten (hier ben je als huurder dus gunstiger af dan als eigenaar, vooral de FAA is hier streng in, het voorkomt dat meebetalers geronseld worden om voor onderhoud te betalen);
- betalingen in natura zijn ook betalingen;
- er zijn uitzonderingen waarvoor je geen AOC nodig hebt en toch kosten of een deel daarvan wordt vergoed: aerial work (b.v. sleepvluchten, para dropping) en vluchten voor een charitatieve instelling, zoals bijvoorbeeld Hoogvliegers (de FAA eist wel dat het aantal evenementen en vluchten beperkt blijft, en moet worden gemeld).
Met een stricte interpretatie van de regels kan je niets laten betalen door je meevliegers -- zelfs geen aangeboden etentje (dat is ook een soort betaling). Maar als je bekenden bent van elkaar, heb je binnen je sociale relatie mogelijkheden voor "iets terugdoen" dat een etentje niet uitsluit. De crux hiervan is dat die compensatie vrijwillig is, en volgens de wet binnen proporties moet blijven.
Sommige dingen zijn niet in geld uit te drukken -- ik heb mensen aan boord gehad voor wie de ervaring onbetaalbaar was -- en het is geweldig om je passie te kunnen (en mogen) delen met familie, vrienden en bekenden. Je recht om als PPL vlieger passagiers mee te nemen die niet zelf vlieger zijn staat vast, mits je aan de currency eisen voldoet. Waarom zou je niet iemand mee mogen nemen die graag een keertje mee wil vliegen, of met een trip mee wil doen? Stel je voor dat je niet eens familie mee zou mogen nemen op een vakantie waarvan je de reiskosten deelt! Dat zou dan ook geen enkel probleem moeten zijn. Ik zie de tendens tot verscherping van de wet eerder als een poging om uit te sluiten dat vliegers puur om het gewin of de compensatie passagiers meenemen en daarbij reisjes of rondvluchten maken die anders niet gemaakt zouden zijn.
Er is een groot verschil tussen zo'n privévlucht en een commerciële rondvlucht. Vliegen met onbekenden, vliegen in opdracht tegen betaling, vluchten uitvoeren die je niet zou hebben gedaan als er niet iemand had betaald, adverteren om betaling voor vluchten te krijgen, klanten werven... dat is toch veel beter om bedrijfsmatig te doen?
Rest dan nog de vraag waarom het zo moeilijk / duur moet zijn om de AOC in stand te houden. Misschien zou het wel wat eenvoudiger kunnen voor "kleine operaties", net zoals de FAA het verschil tussen "groot" en "klein" erkent in FAR Part 121 en Part 135. Zit er in de EASA regulering ook iets van een verschil? Ook in de VS zijn er klachten over de kosten van de vergunning. Hoe dan ook, de verantwoordelijkheid blijft, en bij een commerciële operatie heeft zowel bedrijfsleider als vlieger er baat bij dat dingen zoals veiligheid, onderhoudsprocedures en aansprakelijkheid goed zijn vastgelegd. Wel zo rustgevend voor iedereen, niet in de laatste plaats de betalende passagiers.