RvdH
Member
Mede geïnspireerd door berggeits lessenverslag wil ik ook graag een draadje starten, met daarin mijn eigen verhaal en verslag van mijn lessen tot zover. Aangezien ik de neiging heb na verloop van tijd details te vergeten (vraag mijn vrouw maar), lijkt het mij ook handig dit z.s.m. op te schrijven om er eventueel later nog lering uit te trekken of hopelijk nostalgisch op terug te kijken.
Wat achtergrondinformatie: ik ben 41 jaar, een (freelance) programmeur in de automatisering van Cloud omgevingen (mijn collega's maken dan ook graag de grap dat ik weer wat anders "in de cloud" ga doen), getrouwd en twee prachtige dochters (10 en 5). Als puber wou ik al graag vliegen, welke tienerjongen wil nou geen piloot worden? Helaas bleek ik ook aanleg te hebben voor "computeren" en voor een onzekere puber is het dan heel fijn je daarin te kunnen verbergen voor die enge buitenwereld.
Drie jaar geleden dan toch eindelijk weer die stap durven te nemen om een proefles te nemen, als cadeau voor mezelf voor mijn verjaardag. De les verliep erg snel. En inderdaad, de meeste details zijn me alweer ontschoten. We behandelden de basics van besturing, hadden het over hoofdeffecten en neveneffecten, bochtjes gemaakt, stijgen en dalen, etc. Na een klein uurtje geland en met een ontploffend hoofd terug naar huis. Wel direct de volgende les geboekt.
Zo positief als de eerste les was verlopen, was de tweede les het tegenovergestelde. Mijn vermoeden dat ik geen klik had met de instructeur en vliegschool werd bevestigd, niet dat er iets was voorgevallen of zo, maar ik voelde me totaal niet op m'n gemak. Dat de vlucht enorm bumpy was hielp totaal niet mee, er werden enkele "heftigere" manoeuvres uitgevoerd en ik voelde me alleen maar misselijker worden. Ik merkte dat ik wel luisterde maar niks leerde, ik kon me niet concentreren en was blij toen we weer op de grond stonden.
Eenmaal thuis alles nog eens goed overgedacht. De misselijkheid heeft me enorm overvallen en ik begon een beetje te begrijpen waar ik nu eigenlijk aan begonnen was. Heel veel thuisstudie, medical, RT cursus, etc. M'n jongste dochter sliep nog amper door 's nachts, er was onzekerheid qua werk en inkomsten. Dus besloten er voorlopig mee te stoppen waarmee er een enorm gewicht van m'n schouders viel.
Tot een paar maanden terug, toen ik weer een klein vliegtuigje over zag vliegen. Direct op ADSBExchange opgezocht en ik zag dat ie was opgestegen van Teuge. En toen begon het toch weer allemaal te kriebelen, waarna ik weer contact heb gezocht met een (andere) vliegschool.
Afgelopen 2 juli dus mijn officieel 3de les gehad, of meer een tweede verkenningsvluchtje om te kijken of ik nog wat had onthouden. Gewapend met gemberthee en kauwgom tegen de misselijkheid weer een leuke, maar bumpy vlucht gehad met een heel aardige instructeur. Wederom de basics doorgenomen, genoten van de uitzichten, gevochten tegen de misselijkheid. Eerlijk aangegeven dat ik het allemaal even zou laten bezinken tot ik me echt ga toeleggen op deze onderneming.
Dat duurde eigenlijk maar één nachtje, ik weet nu dat ik me dan maar voorlopig heel misselijk ga voelen, maar ik moet daar gewoon doorheen tot ik eraan gewend ben. 14 juli was les twee, de syllabus is weer aangelegd, ik heb een demonstratie gehad van die neveneffecten, de vlucht was lang niet zo bumpy dus de misselijkheid viel ook mee.
Inmiddels is mijn vrouw gestoord van alle YouTube vlieg-channels die ik volg, ik ben begonnen aan Ground school van Orbit, heb allerlei boeken in huis gehaald, nieuwe headset (Bose A30), nieuwe bril, dus ik ben klaar voor les 3 aanstaande vrijdag. Klasse 2 medical afspraak staat voor volgende week. Ik zou willen dat ik iedere week kon lessen, maar dat komt zowel tijd-technisch als euro-technisch niet uit, dus voorlopig heb ik om de week een les. Kwam de instructeur ook goed uit.
Wat achtergrondinformatie: ik ben 41 jaar, een (freelance) programmeur in de automatisering van Cloud omgevingen (mijn collega's maken dan ook graag de grap dat ik weer wat anders "in de cloud" ga doen), getrouwd en twee prachtige dochters (10 en 5). Als puber wou ik al graag vliegen, welke tienerjongen wil nou geen piloot worden? Helaas bleek ik ook aanleg te hebben voor "computeren" en voor een onzekere puber is het dan heel fijn je daarin te kunnen verbergen voor die enge buitenwereld.
Drie jaar geleden dan toch eindelijk weer die stap durven te nemen om een proefles te nemen, als cadeau voor mezelf voor mijn verjaardag. De les verliep erg snel. En inderdaad, de meeste details zijn me alweer ontschoten. We behandelden de basics van besturing, hadden het over hoofdeffecten en neveneffecten, bochtjes gemaakt, stijgen en dalen, etc. Na een klein uurtje geland en met een ontploffend hoofd terug naar huis. Wel direct de volgende les geboekt.
Zo positief als de eerste les was verlopen, was de tweede les het tegenovergestelde. Mijn vermoeden dat ik geen klik had met de instructeur en vliegschool werd bevestigd, niet dat er iets was voorgevallen of zo, maar ik voelde me totaal niet op m'n gemak. Dat de vlucht enorm bumpy was hielp totaal niet mee, er werden enkele "heftigere" manoeuvres uitgevoerd en ik voelde me alleen maar misselijker worden. Ik merkte dat ik wel luisterde maar niks leerde, ik kon me niet concentreren en was blij toen we weer op de grond stonden.
Eenmaal thuis alles nog eens goed overgedacht. De misselijkheid heeft me enorm overvallen en ik begon een beetje te begrijpen waar ik nu eigenlijk aan begonnen was. Heel veel thuisstudie, medical, RT cursus, etc. M'n jongste dochter sliep nog amper door 's nachts, er was onzekerheid qua werk en inkomsten. Dus besloten er voorlopig mee te stoppen waarmee er een enorm gewicht van m'n schouders viel.
Tot een paar maanden terug, toen ik weer een klein vliegtuigje over zag vliegen. Direct op ADSBExchange opgezocht en ik zag dat ie was opgestegen van Teuge. En toen begon het toch weer allemaal te kriebelen, waarna ik weer contact heb gezocht met een (andere) vliegschool.
Afgelopen 2 juli dus mijn officieel 3de les gehad, of meer een tweede verkenningsvluchtje om te kijken of ik nog wat had onthouden. Gewapend met gemberthee en kauwgom tegen de misselijkheid weer een leuke, maar bumpy vlucht gehad met een heel aardige instructeur. Wederom de basics doorgenomen, genoten van de uitzichten, gevochten tegen de misselijkheid. Eerlijk aangegeven dat ik het allemaal even zou laten bezinken tot ik me echt ga toeleggen op deze onderneming.
Dat duurde eigenlijk maar één nachtje, ik weet nu dat ik me dan maar voorlopig heel misselijk ga voelen, maar ik moet daar gewoon doorheen tot ik eraan gewend ben. 14 juli was les twee, de syllabus is weer aangelegd, ik heb een demonstratie gehad van die neveneffecten, de vlucht was lang niet zo bumpy dus de misselijkheid viel ook mee.
Inmiddels is mijn vrouw gestoord van alle YouTube vlieg-channels die ik volg, ik ben begonnen aan Ground school van Orbit, heb allerlei boeken in huis gehaald, nieuwe headset (Bose A30), nieuwe bril, dus ik ben klaar voor les 3 aanstaande vrijdag. Klasse 2 medical afspraak staat voor volgende week. Ik zou willen dat ik iedere week kon lessen, maar dat komt zowel tijd-technisch als euro-technisch niet uit, dus voorlopig heb ik om de week een les. Kwam de instructeur ook goed uit.