Putty
New member
Hoogvliegers
Afgelopen zaterdag organiseerde De Stichting Hoogvliegers het vliegersevent van dit decennium! Want deze keer was Schiphol de locatie waar zieke kinderen voor een dag piloot mochten zijn. En het was echt een bizar waanzinnige dag voor hen, maar zeker ook voor de begeleidende piloten!
Stichting Hoogvliegers en Luchtverkeersleiding van EHAM nogmaals hartelijk dank.
Dan mijn ervaringen van die dag in de cockpit.
De eerste piloot die ik mocht assisteren was Ted. Een serieuze ‘baas’, die mijn functioneren aandachtig bekeek. Aan de yoke stuurde hij voorzichtig en toch ook resoluut, hij heeft een vliegershandje. Na de landing kwam hij los en vertelde lachend aan zijn moeder wat ie had beleefd.
Sjoerd heeft ook een vliegershand. Hij hield het toestel goed op koers naar het Centraal Station, maar toen hij daar de bocht inzette naar de Oranjesluizen schrok hij toch flink van wat hij zelf teweegbracht . Enigszins verbaasd, want het ging echt goed, nam ik het weer van hem over. De schrik was snel verdwenen bij het zien van het mega-cruiseschip Norwegian Epic, dat momenteel Amsterdam aandoet.
Met Abdel, een uit de kluiten gewassen knaap, had ik vooraf een mc-briefing over de taakuitvoering. Op de grond deed hij control-checks en stelde ik vast dat hij zich aan de afspraken kon houden. Hij pikte razendsnel de RT-conversaties op. ‘Pappa Victor Hotel, over to control.’ Hoorde ik hem melden terwijl hij richting Muiderslot stuurde. Terug aan de grond gingen de RT-conversaties door en ik dacht, die horen we over een paar jaar over de ether.
Karen had het op de weg naar de Victor Lima al ‘verknald’. Met haar grote bruine ogen had ze serieus tegen mij gezegd, dat ze het toestel niet mooi vond. :haha: ‘Wie vindt een C172 nou wel mooi dacht ik’. Maar ze ‘vergalde’ mijn dag helemaal, toen ze tijdens het taxieën naar G5 een geparkeerde KLM B777 een echt vliegtuig noemde. Ze wilde niet al te lang sturen en veel liever naar buiten kijken. Het leek haar prachtig om als Prinses op Muiderslot te gaan wonen.
Shuviel wilde eigenlijk niet werken vandaag. 'Het hoefde die ochtend niet' had zijn begeleider gezegd. Maar ja, duty calls, en hij is toch aan de slag gegaan. Rustig stuurde hij langs de geplande route. Hij week alleen wat van koers af toen hij de Arena in zicht had. Terwijl we na de landing terugtaxiede naar GL, antwoordde hij ‘Natuurlijk niet, nooit!’op de vraag van zijn begeleider of hij nog bang was geweest. Hij had wel last van kletsnatte oren en zette resoluut de headset af, om zijn oren en de headset af te drogen.
Toen ik bij het instappen Damian vertelde dat piloten lui zijn en dat ik hem aan het werk zou zetten, zei hij dat hij dat nooit over zichzelf zou zeggen. Hmmm … dacht ik … ‘als dat maar goed gaat … een ijverige piloot’. En het ging goed, want Damian heeft namelijk last van een andere pilotenkwaal … homeritus. Toen we boven het Olympisch Stadion aankwamen, wist hij feilloos zijn straat en huis te vinden en stuurde daar ook pardoes heen. Hij vond het prachtig en heeft tot aan Bravo ‘moeten werken’.
Na het vliegen was er een runway collone over RWY18C en RWY09. Meer beelden en verslagen over deze te gekke stunt zijn te vinden op ATCBox.com en www.stichtinghoogvliegers.nl
Afgelopen zaterdag organiseerde De Stichting Hoogvliegers het vliegersevent van dit decennium! Want deze keer was Schiphol de locatie waar zieke kinderen voor een dag piloot mochten zijn. En het was echt een bizar waanzinnige dag voor hen, maar zeker ook voor de begeleidende piloten!
Stichting Hoogvliegers en Luchtverkeersleiding van EHAM nogmaals hartelijk dank.
Dan mijn ervaringen van die dag in de cockpit.
De eerste piloot die ik mocht assisteren was Ted. Een serieuze ‘baas’, die mijn functioneren aandachtig bekeek. Aan de yoke stuurde hij voorzichtig en toch ook resoluut, hij heeft een vliegershandje. Na de landing kwam hij los en vertelde lachend aan zijn moeder wat ie had beleefd.
Sjoerd heeft ook een vliegershand. Hij hield het toestel goed op koers naar het Centraal Station, maar toen hij daar de bocht inzette naar de Oranjesluizen schrok hij toch flink van wat hij zelf teweegbracht . Enigszins verbaasd, want het ging echt goed, nam ik het weer van hem over. De schrik was snel verdwenen bij het zien van het mega-cruiseschip Norwegian Epic, dat momenteel Amsterdam aandoet.
Met Abdel, een uit de kluiten gewassen knaap, had ik vooraf een mc-briefing over de taakuitvoering. Op de grond deed hij control-checks en stelde ik vast dat hij zich aan de afspraken kon houden. Hij pikte razendsnel de RT-conversaties op. ‘Pappa Victor Hotel, over to control.’ Hoorde ik hem melden terwijl hij richting Muiderslot stuurde. Terug aan de grond gingen de RT-conversaties door en ik dacht, die horen we over een paar jaar over de ether.
Karen had het op de weg naar de Victor Lima al ‘verknald’. Met haar grote bruine ogen had ze serieus tegen mij gezegd, dat ze het toestel niet mooi vond. :haha: ‘Wie vindt een C172 nou wel mooi dacht ik’. Maar ze ‘vergalde’ mijn dag helemaal, toen ze tijdens het taxieën naar G5 een geparkeerde KLM B777 een echt vliegtuig noemde. Ze wilde niet al te lang sturen en veel liever naar buiten kijken. Het leek haar prachtig om als Prinses op Muiderslot te gaan wonen.
Shuviel wilde eigenlijk niet werken vandaag. 'Het hoefde die ochtend niet' had zijn begeleider gezegd. Maar ja, duty calls, en hij is toch aan de slag gegaan. Rustig stuurde hij langs de geplande route. Hij week alleen wat van koers af toen hij de Arena in zicht had. Terwijl we na de landing terugtaxiede naar GL, antwoordde hij ‘Natuurlijk niet, nooit!’op de vraag van zijn begeleider of hij nog bang was geweest. Hij had wel last van kletsnatte oren en zette resoluut de headset af, om zijn oren en de headset af te drogen.
Toen ik bij het instappen Damian vertelde dat piloten lui zijn en dat ik hem aan het werk zou zetten, zei hij dat hij dat nooit over zichzelf zou zeggen. Hmmm … dacht ik … ‘als dat maar goed gaat … een ijverige piloot’. En het ging goed, want Damian heeft namelijk last van een andere pilotenkwaal … homeritus. Toen we boven het Olympisch Stadion aankwamen, wist hij feilloos zijn straat en huis te vinden en stuurde daar ook pardoes heen. Hij vond het prachtig en heeft tot aan Bravo ‘moeten werken’.
Na het vliegen was er een runway collone over RWY18C en RWY09. Meer beelden en verslagen over deze te gekke stunt zijn te vinden op ATCBox.com en www.stichtinghoogvliegers.nl
