Heren,
Ik ben een IAC’er oude stijl (zoals wij dat graag verkondigen). Ik ben in 1991 begonnen aan mijn opleiding in chesapeake , Virginia. Na het behalen van mijn opleiding ben ik ongeveer 3 jaar instructeur geweest in OH. Hierna, gedwongen door de slechte marktsituatie in de US en het aflopen van mijn visa besloot ik een MU2 programma te volgen. Gelukkig won ik net in die tijd een groene kaart in de jaarlijkse loterij en kon ik hiermee stoppen. Dankzij de MU2 baan waarvoor ik gestationeerd was in Louisville, KY had ik wel kontacten opgebouwd bij Grand Aire Express, een on-demand freight company met hoofd kantoor in Monroe, MI met ook een basis in Louisville en kreeg bij dit bedrijf een baan.
Ik heb ongeveer anderhalf jaar bij dit bedrijf gewerkt en ontzettend veel meegemaakt, helaas meestal negatief, maar het geeft wel mooie “there I was stories”. Grand Aire was een on demand freight company, wat betekende dat je 24 uur per dag, 7 dagen per week oproepbaar was. Zodra je pager afging moest je binnen een half uur in de lucht hangen (needles to say you lived close to the airport). Het bedrijf opereerde met Falcons, Hansa Jets, Metroliners en Piper Aerostars.
Ik was aangenomen als baas op de Piper Aerostar, dit was een single pilot airplane. Het volgende verhaal gaat over één van m’n vluchten. Het is alweer een tijd geleden ( vele bieren sindsdien) dus ik probeer me alles zo goed mogelijk te herinneren.
GA had een contract met UPS voor elke nacht een vlucht van Baltimore, Martin State naar Clark County, Indiana. Ik steeg op van Martin State naar Clark en het was een mooie avond en dus een mooie vlucht. Zonder problemen geland op Clark County en de vracht afgeladen. De UPS truck driver die de vracht ophaalde die avond had die avond besloten om een paar van zijn vriendinnen mee te nemen. Zonder meer allemaal “hot babes” Hé, ik zal toch zeker niet onderdoen voor een lowly truck driver, dus ik besluit een spectaculaire take off te doen. Ik taxi uit, rush trough de taxi out en take off C/L and take off. Na de lift off druk ik de neus omlaag en accelereer boven de runway. Op het punt dat ik abeam de “hot babes”ben trek ik stijl omhoog en hoor tegelijkertijd een doffe knal en de neus zwierpt naar links (pardon yawed naar links). M’n eerste reaktie, WOW what the F..k. Uit reaktie trapte ik zonder na te denken op de rudder pedal. Het duurde een eeuwigheid (0.3 seconde) voordat ik realiseerde dat de linker motor er de brui aan had gegeven. Ik zat daar even met de gedachte, dit gebeurt mij niet, voordat ik in actie sprong en het bekende , Identify, Verify, Feather deed. Op het moment dat ik de Power lever naar achter trok voelde ik even een increase in thrust. Ik stond hier verder niet bij stil en heb de motor uitgezet en een S/E landing gemaakt op Louisville, dat 10 mile verder op lag. Achteraf bleek dat de turbocharger van de motor was gevallen en het gebrek aan zuurstof de motor had “geflooded”, dit verklaarde ook de power increase toen ik de P/L terugtrok.
Een week later had ik weer een single engine situatie vanwege een gebroken olieleiding. Het grappige aan deze situatie was een ontwerp karakteristiek. Ik had de motor uitgezet en een landing gemaakt op Cincinatti. De neuswielbesturing op de Aerostar was electrisch. Er zat een switch net boven de rudder trim. Nadat ik geland was probeerde ik single engine naar de general aviation ramp te taxien maar ik had geen nose wheel steering meer. Ik weet dit aan hot brakes en requested een tug met tow bar. Delta 767 achter me zwaar p……s off. Tug komt eraan, Ik klim uit de kist, kijk naar de staart en vraag mezelf ongeveer 2 seonden af waarom de ruddertrimtab helemaal naar één kant staat. Afijn, het drong tot me door dat ik in alle consternatie had geprobeerd te taxien met de ruddertrim in plaats van de nosewheelsteering!!
Een paar weken later en legio andere problemen heb ik ontslag genomen bij GA. Saillant detail: een week nadat ik ontslag nam crashte een collega van me vanwege een engine failure, hij overleefde wonderbaar. Een paar jaar geleden is een aerostar van GA neergestort ergens in Indiana met dodelijke afloop. Twee jaar geleden zijn 2 falcons op één dag gecrashed. Één met dodelijke afloop bij Toledo, OH, en één in de ST louis rivier met geen dodelijke afloop.
Afgelopen week is de eigenaar van GA ( TC voor de mensen die hem kennen) omgekomen bij een crash in ST louis.
Na mijn ontslag bij Grand Aire kreeg ik gelukkig een baan bij Chautauqua Airlines waar ik de J-31 en de SF340 4 jaar lang vloog, vervolgens heb ik anderhalf jaar bij Denim Airlines gevlogen en ik vlieg nu alweer drie en half jaar voor KLC.
Anyways, Ik heb legio dingen meegemaakt in the good ol' USA. Van het bouwen van hangaars tot het maaien van gras en sneeuw schuiven. Dit is m'n eerste poging om wat te schrijven. Hoop dat het bevalt. (het zal zeer zeker herkenbaar zijn voor de mensen die het USA traject volgen of hebben gevolgd)
Groetjes,
Ik ben een IAC’er oude stijl (zoals wij dat graag verkondigen). Ik ben in 1991 begonnen aan mijn opleiding in chesapeake , Virginia. Na het behalen van mijn opleiding ben ik ongeveer 3 jaar instructeur geweest in OH. Hierna, gedwongen door de slechte marktsituatie in de US en het aflopen van mijn visa besloot ik een MU2 programma te volgen. Gelukkig won ik net in die tijd een groene kaart in de jaarlijkse loterij en kon ik hiermee stoppen. Dankzij de MU2 baan waarvoor ik gestationeerd was in Louisville, KY had ik wel kontacten opgebouwd bij Grand Aire Express, een on-demand freight company met hoofd kantoor in Monroe, MI met ook een basis in Louisville en kreeg bij dit bedrijf een baan.
Ik heb ongeveer anderhalf jaar bij dit bedrijf gewerkt en ontzettend veel meegemaakt, helaas meestal negatief, maar het geeft wel mooie “there I was stories”. Grand Aire was een on demand freight company, wat betekende dat je 24 uur per dag, 7 dagen per week oproepbaar was. Zodra je pager afging moest je binnen een half uur in de lucht hangen (needles to say you lived close to the airport). Het bedrijf opereerde met Falcons, Hansa Jets, Metroliners en Piper Aerostars.
Ik was aangenomen als baas op de Piper Aerostar, dit was een single pilot airplane. Het volgende verhaal gaat over één van m’n vluchten. Het is alweer een tijd geleden ( vele bieren sindsdien) dus ik probeer me alles zo goed mogelijk te herinneren.
GA had een contract met UPS voor elke nacht een vlucht van Baltimore, Martin State naar Clark County, Indiana. Ik steeg op van Martin State naar Clark en het was een mooie avond en dus een mooie vlucht. Zonder problemen geland op Clark County en de vracht afgeladen. De UPS truck driver die de vracht ophaalde die avond had die avond besloten om een paar van zijn vriendinnen mee te nemen. Zonder meer allemaal “hot babes” Hé, ik zal toch zeker niet onderdoen voor een lowly truck driver, dus ik besluit een spectaculaire take off te doen. Ik taxi uit, rush trough de taxi out en take off C/L and take off. Na de lift off druk ik de neus omlaag en accelereer boven de runway. Op het punt dat ik abeam de “hot babes”ben trek ik stijl omhoog en hoor tegelijkertijd een doffe knal en de neus zwierpt naar links (pardon yawed naar links). M’n eerste reaktie, WOW what the F..k. Uit reaktie trapte ik zonder na te denken op de rudder pedal. Het duurde een eeuwigheid (0.3 seconde) voordat ik realiseerde dat de linker motor er de brui aan had gegeven. Ik zat daar even met de gedachte, dit gebeurt mij niet, voordat ik in actie sprong en het bekende , Identify, Verify, Feather deed. Op het moment dat ik de Power lever naar achter trok voelde ik even een increase in thrust. Ik stond hier verder niet bij stil en heb de motor uitgezet en een S/E landing gemaakt op Louisville, dat 10 mile verder op lag. Achteraf bleek dat de turbocharger van de motor was gevallen en het gebrek aan zuurstof de motor had “geflooded”, dit verklaarde ook de power increase toen ik de P/L terugtrok.
Een week later had ik weer een single engine situatie vanwege een gebroken olieleiding. Het grappige aan deze situatie was een ontwerp karakteristiek. Ik had de motor uitgezet en een landing gemaakt op Cincinatti. De neuswielbesturing op de Aerostar was electrisch. Er zat een switch net boven de rudder trim. Nadat ik geland was probeerde ik single engine naar de general aviation ramp te taxien maar ik had geen nose wheel steering meer. Ik weet dit aan hot brakes en requested een tug met tow bar. Delta 767 achter me zwaar p……s off. Tug komt eraan, Ik klim uit de kist, kijk naar de staart en vraag mezelf ongeveer 2 seonden af waarom de ruddertrimtab helemaal naar één kant staat. Afijn, het drong tot me door dat ik in alle consternatie had geprobeerd te taxien met de ruddertrim in plaats van de nosewheelsteering!!
Een paar weken later en legio andere problemen heb ik ontslag genomen bij GA. Saillant detail: een week nadat ik ontslag nam crashte een collega van me vanwege een engine failure, hij overleefde wonderbaar. Een paar jaar geleden is een aerostar van GA neergestort ergens in Indiana met dodelijke afloop. Twee jaar geleden zijn 2 falcons op één dag gecrashed. Één met dodelijke afloop bij Toledo, OH, en één in de ST louis rivier met geen dodelijke afloop.
Afgelopen week is de eigenaar van GA ( TC voor de mensen die hem kennen) omgekomen bij een crash in ST louis.
Na mijn ontslag bij Grand Aire kreeg ik gelukkig een baan bij Chautauqua Airlines waar ik de J-31 en de SF340 4 jaar lang vloog, vervolgens heb ik anderhalf jaar bij Denim Airlines gevlogen en ik vlieg nu alweer drie en half jaar voor KLC.
Anyways, Ik heb legio dingen meegemaakt in the good ol' USA. Van het bouwen van hangaars tot het maaien van gras en sneeuw schuiven. Dit is m'n eerste poging om wat te schrijven. Hoop dat het bevalt. (het zal zeer zeker herkenbaar zijn voor de mensen die het USA traject volgen of hebben gevolgd)
Groetjes,
