TailEndCharlie
Member
‘Eindhoven Gliding, Echo Alfa…gate’.
‘Echo Alfa…..llllijn’! ‘Starttijd 15.03’.
Zo, daar zat ik dan… Op 700 meter… Tegen de basis…. In een 23… En net over de ‘lijn’ (niks geen afvliegpunt en GPS) gegaan voor een retourtje Clauscentrale tijdens de laatste interne wedstrijddag in 1993 van de EACzc. Echt interne-weer dus (altijd uieweer), maar met het verschil dat we nu wel vlogen, …althans….ik. Want waar ik ook keek, nergens was ook maar een kist te bekennen die aanstalten maakte om ook over de lijn te gaan. Eigenlijk begon ik nu al een beetje te balen. ‘Die andere gasten zullen wel gedacht hebben: Met zo’n lage basis heeft het vast geen zin, kom we gaan bier drinken in de Fly Inn’. Zucht…
Maar…hahaa… mocht ik nu de enige zijn, dan is die eerste prijs in ieder geval voor mij :! Die gedachte hield me voorlopig dan toch nog in de lucht.
Tot mijn verbazing ontmoette ik bij Valkenswaard weer een belletje. Hop naar 700 meter en weer door. Maar wat hoorde ik daar?! 314 lijn?! Het zal toch niet zeker. Drommels, A. vd V. en S. ook van de partij. De ervaring daar aan boord in combinatie met de handicap van die machine zouden mijn eerste-plaats ambities met grote zekerheid doen sneuvelen!
Maar goed, de thermiek bleef het nog een beetje doen, dus maar door. De koeltoren van de Clauscentrale kwam in zicht. Dit kon echter niet meer gezegd worden van de cumulus-wolken. Iets anders, wat dan weer wel in mijn zicht kwam na het scannen voor buitenlandingsveldjes, was een grote blauw witte tent. Door mijn regelmatige bezoek (toen der tijd) aan allerlei concerten en feesten herkende ik deze tent ogenblikkelijk als zijnde.. een FEESTTENT! Met gunstige bijkomstigheid: Een groot weiland ervoor! Bingo. Snel uitgerekend dat ik de centrale nog kon ronden om vervolgens op de terugweg in dat weiland neer te ploffen.
Zo gezegd zo gedaan en tijdens het uitrollen kwam ik er ook al achter wat voor feest het was. Ik koerste recht af op drie mannen met een geweer die (gelukkig) op een onbeschrijfbaar doel bovenop drie hoge palen aan het mikken waren! Een feest van de schutterij, of zoals wij in het dorp zeggen ‘de Guld’. En ik kan jullie verklappen, bij de Guld weten ze wat feesten is! Ik was geland bij het feest van de Schutterij in Thorn.
Al snel stroomde de tent leeg in de richting van mij en m’n 23. Het benevelde feestvolk zag er de humor wel van in. Na het aan de kant duwen van de kist (de kogels die ‘mis’ waren, konden immers met een boogje op de kist neerkomen) hoorde ik A. vd V. in de 314 over de radio boeren dat ik maar eens omhoog moest kijken. Daar ging de 314. Laag. Ze landden 5km verder in een weiland. Dom, dom, dom.
Vervolgens werd ik door de voorzitter mee de tent in genomen. ‘Bier voor de piloot!’, brulde hij. Mwah, ja, nu ik er toch ben, hup dan maar… Ik pakte mijn beurs, maar dat ging niet door. Na toch voorzichtig gewaarschuwd te hebben dat je heel veel dorst krijgt van zweefvliegen, stond hij erop dat ik mijn biertjes niet zou betalen en prompt kreeg ik een mooie grote gele pretcilinder in mijn knuisten geduwd. Heerlijk, misschien toch nog maar even wachten met het zoeken naar een telefoon (nog geen GSM) om naar Eindhoven te bellen dat ik was geland. Het feest barstte weer in volle hevigheid los en ik kon zelfs een bijdrage leveren aan het zingen van sommige schunnige coupletten uit de limmeriken-reeks. Ook werd ik uitgenodigd om een poging te wagen om dat onbeschrijfbare doel van die paal af te schieten. Zonder succes overigens. Na de vele biertjes toch maar besloten om de boer van het weiland te bezoeken om te vertellen dat ik op zijn schitterende grasmat was geland en of ik even mocht bellen. In het begin begreep ik het rare gezicht van de aardige boer niet, maar achteraf was het toch wel verklaarbaar. Moet toch merkwaardig zijn geweest om een manneke van 20, dampend van de alcohol, voor je te hebben staan die dan ook nog staat te vertellen dat ie net is geland met z’n zweefvliegtuig :grijns:!
’s Avonds in het clubhuis bleek dat de 314 en ik als enige waren vertrokken en dat de 314 dus had gewonnen. Het kon me worst wezen en uiteindelijk bleek zelfs dat ik eerder aan het bier zat dan de gasten die niet weg waren gegaan die middag. Zo zie je maar weer. Wat je tijdens een buitenlanding allemaal mee kan maken!
TEC
‘Echo Alfa…..llllijn’! ‘Starttijd 15.03’.
Zo, daar zat ik dan… Op 700 meter… Tegen de basis…. In een 23… En net over de ‘lijn’ (niks geen afvliegpunt en GPS) gegaan voor een retourtje Clauscentrale tijdens de laatste interne wedstrijddag in 1993 van de EACzc. Echt interne-weer dus (altijd uieweer), maar met het verschil dat we nu wel vlogen, …althans….ik. Want waar ik ook keek, nergens was ook maar een kist te bekennen die aanstalten maakte om ook over de lijn te gaan. Eigenlijk begon ik nu al een beetje te balen. ‘Die andere gasten zullen wel gedacht hebben: Met zo’n lage basis heeft het vast geen zin, kom we gaan bier drinken in de Fly Inn’. Zucht…
Maar…hahaa… mocht ik nu de enige zijn, dan is die eerste prijs in ieder geval voor mij :! Die gedachte hield me voorlopig dan toch nog in de lucht.
Tot mijn verbazing ontmoette ik bij Valkenswaard weer een belletje. Hop naar 700 meter en weer door. Maar wat hoorde ik daar?! 314 lijn?! Het zal toch niet zeker. Drommels, A. vd V. en S. ook van de partij. De ervaring daar aan boord in combinatie met de handicap van die machine zouden mijn eerste-plaats ambities met grote zekerheid doen sneuvelen!
Maar goed, de thermiek bleef het nog een beetje doen, dus maar door. De koeltoren van de Clauscentrale kwam in zicht. Dit kon echter niet meer gezegd worden van de cumulus-wolken. Iets anders, wat dan weer wel in mijn zicht kwam na het scannen voor buitenlandingsveldjes, was een grote blauw witte tent. Door mijn regelmatige bezoek (toen der tijd) aan allerlei concerten en feesten herkende ik deze tent ogenblikkelijk als zijnde.. een FEESTTENT! Met gunstige bijkomstigheid: Een groot weiland ervoor! Bingo. Snel uitgerekend dat ik de centrale nog kon ronden om vervolgens op de terugweg in dat weiland neer te ploffen.
Zo gezegd zo gedaan en tijdens het uitrollen kwam ik er ook al achter wat voor feest het was. Ik koerste recht af op drie mannen met een geweer die (gelukkig) op een onbeschrijfbaar doel bovenop drie hoge palen aan het mikken waren! Een feest van de schutterij, of zoals wij in het dorp zeggen ‘de Guld’. En ik kan jullie verklappen, bij de Guld weten ze wat feesten is! Ik was geland bij het feest van de Schutterij in Thorn.
Al snel stroomde de tent leeg in de richting van mij en m’n 23. Het benevelde feestvolk zag er de humor wel van in. Na het aan de kant duwen van de kist (de kogels die ‘mis’ waren, konden immers met een boogje op de kist neerkomen) hoorde ik A. vd V. in de 314 over de radio boeren dat ik maar eens omhoog moest kijken. Daar ging de 314. Laag. Ze landden 5km verder in een weiland. Dom, dom, dom.
Vervolgens werd ik door de voorzitter mee de tent in genomen. ‘Bier voor de piloot!’, brulde hij. Mwah, ja, nu ik er toch ben, hup dan maar… Ik pakte mijn beurs, maar dat ging niet door. Na toch voorzichtig gewaarschuwd te hebben dat je heel veel dorst krijgt van zweefvliegen, stond hij erop dat ik mijn biertjes niet zou betalen en prompt kreeg ik een mooie grote gele pretcilinder in mijn knuisten geduwd. Heerlijk, misschien toch nog maar even wachten met het zoeken naar een telefoon (nog geen GSM) om naar Eindhoven te bellen dat ik was geland. Het feest barstte weer in volle hevigheid los en ik kon zelfs een bijdrage leveren aan het zingen van sommige schunnige coupletten uit de limmeriken-reeks. Ook werd ik uitgenodigd om een poging te wagen om dat onbeschrijfbare doel van die paal af te schieten. Zonder succes overigens. Na de vele biertjes toch maar besloten om de boer van het weiland te bezoeken om te vertellen dat ik op zijn schitterende grasmat was geland en of ik even mocht bellen. In het begin begreep ik het rare gezicht van de aardige boer niet, maar achteraf was het toch wel verklaarbaar. Moet toch merkwaardig zijn geweest om een manneke van 20, dampend van de alcohol, voor je te hebben staan die dan ook nog staat te vertellen dat ie net is geland met z’n zweefvliegtuig :grijns:!
’s Avonds in het clubhuis bleek dat de 314 en ik als enige waren vertrokken en dat de 314 dus had gewonnen. Het kon me worst wezen en uiteindelijk bleek zelfs dat ik eerder aan het bier zat dan de gasten die niet weg waren gegaan die middag. Zo zie je maar weer. Wat je tijdens een buitenlanding allemaal mee kan maken!
TEC