Vandaag was het dan zover, ik mocht langskomen op de militaire vliegbasis Leeuwarden (EHLW). Mijn begeleider werkzaam bij het 322 squadron had speciaal een dag vrij genomen om mij alle interessante dingen te laten zien.
De afgelopen weken stond in het teken van Fighter Weapons Instruction Training (FWIT) en we hoopten dat we daar een glimp van zouden opvangen. Er stonden namelijk elke dag wel een paar F-15E Strike Eagles van de USAF. Wat bleek, gister was de laatste dag van FWIT. Helaas, geen FWIT, maar de teleurstelling was niet groot, er was nog genoeg mooi Nederlands materieel over!
Allereerst begonnen we met steppen, steppen is het tijdvlak na de briefing, waabij de vliegers naar hun kisten worden gebracht (jawel, als jachtvlieger wordt je dus gereden!). Diegene die de vliegers stepten voor 322 is ook bijna de hele dag bij ons gebleven. Met twee begeleiders op stap naar de runway voor de eerste wave.
Als ik het me goed herinner gingen er acht F16's op weg naar een vooraf bepaalde oefenmissie, ze waren nogal zwaar beladen waardoor de Take-Off (TO) eruit zag alsof je Jumbo's zat te spotten bij Schiphol. Een paar vliegers deden zelfs hun TO met Afterburner (AB), dit was uiteraard een spectaculair gezicht!
Na deze wave zijn we naar de PARA gereden. De PARA, wat houdt dat in? Wel, wat het woord doet vermoeden is het juist niet, het heeft niks te maken met parachute springen of iets in die trend. De PARA zorgt voor de complete uitrusting van de vlieger, daarbij moet je denken aan een overall, een helm, Night Vission Goggle's (NVGs), alles wat de vlieger aan kan hebben voordat hij aan boord van de kist klimt.
Na een heel informatief praatje van de leidinggevende aldaar werd ik door hem meegenomen om nou eens te ervaren hoe het kijkt met NVGs. Ik kan je zeggen, dat was een erge vette ervaring. Na enige tuning aan de NVGs waren ze goed om door mij getest te worden. Licht uit en kijk maar om je heen. Wel, de donkere wereld ging voor mij open! Helemaal te gek!
Tevens werd mij aangeboden om in de middag nog eens terug te komen om mij dan helemaal te laten omkleden tot jachtvlieger.
Na de sessie bij de PARA doorgegaan naar de approach van de eerste wave. Erg leuk om te zien hoe militaire vliegers nou zo'n approach doen. Niet al zoveel mijl voor de baan established op de ILS, nee, gewoon een kort circuit waarbij eigenlijk vanuit baseleg al de baan opgedraaid werd. Erg tof om te zien en ook leuk om de dragchute in werking te zien.
En erg tof van een vlieger om even te zwaaien, doet het altijd leuk op de foto.
Na dit was het even rustig, even tijd om wat te eten en te drinken. Nog wat rondgereden op de basis om ons alweer klaar te maken voor de tweede wave. Vliegers weer oppikken, afzetten bij de juiste shelter, om vervolgens weer langs de baan te gaan staan kijken naar hun TO.
Veel ABs dit keer, waarbij wij precies bij hun rotate punt stonden, die staan er weer mooi op!
Na deze wave werd ik naar de simulator gebracht van het 323 squadron. Hier mocht ik mijn kunsten vertonen op een static F-16 simulator, alles werd geprojecteerd op drie grote schermen.
Erg leuk om te doen en ook het nodige geleerd. Zo hoef je bij een F-16 voor een gecoördineerde bocht geen pedalen te gebruiken, het systeem regelt de uitslag van de rudder in een bocht helemaal zelf.
Na wat laagvliegen langs de polder verscheen er een bandit door het scherm. Ik moest gaan dogfighten tegen de simulatorinstructeur. Eerst even de basis van het radarsysteem uitgelegd gekregen, hoe moet je engagen en wanneer gebruik je je gun. Daarna even rechtuit oefenen en toen ging de instructeur de bandit vliegen en werden er ook bochten gemaakt, ook werd ik zelf nog beschoten door de instructeur.
Daarna mocht ik mijn laagvliegenkunsten weer vertonen alleen nu in de Franse Alpen. De instructeur vond kennelijk dat ik nog lager kon, vandaar dat hij in een F-4 Phantom voor mij kwam vliegen ik hem moest volgen, erg vet was dat! Daarna stiekem op hem ge-engaged, alleen niet kunnen neerhalen.
Toen was het tijd voor de landing op EHLW, weer instructies en deze opgevolg. Landing kon in mijn ogen beter, maar de instructeur was ruim tevreden. Nog even nagepraat en op weg naar de PARA voor de make-over!
Zo bij de PARA aangekomen, nodig spullen waren klaargelegd en ga je maar aankleden. Brandwerend shirt, overall erover en kisten aangetrokken. Daarna werd ik geholpen door iemand van de PARA om de G-broek aan te krijgen. Deze broek zorgt ervoor dat in situaties waarbij je meerdere malen je eigen zwaartekracht (G) trekt, je bloed niet naar je benen zakt maar boven blijft zodat je hersenen nog goed kunnen blijven functioneren. Toen ik deze broek aanhad werd deze onder luchtdruk gezet die overeen komt met 9G, voor de duidelijkheid, de broek werd zo opgeblazen zoals het in de lucht zou doen bij 9G, ikzelf voelde dus niet 9G.
Broek aan, helm mee en naar de kist voor de fotoshoot. Naar een kist van 323 gelopen en de eerste rare gezichten kwamen al van de Technische Dienst (TD). We liepen namelijk naar een kist die in onderhoud moest en ik liep daar in een vliegeroutfit. Zo van, 'die kist mag niet vliegen, wat doet die 'vlieger' er dan bij?'.
Zitten hele leuke foto's tussen al zeg ik het zelf, en dat was een mooie afsluiter van de dag!
Hierbij wil ik de mensen van EHLW bedanken die dit mogelijk hebben gemaakt en in speciaal mijn begeleider, die met het idee kwam! Heel erg bedankt!
De afgelopen weken stond in het teken van Fighter Weapons Instruction Training (FWIT) en we hoopten dat we daar een glimp van zouden opvangen. Er stonden namelijk elke dag wel een paar F-15E Strike Eagles van de USAF. Wat bleek, gister was de laatste dag van FWIT. Helaas, geen FWIT, maar de teleurstelling was niet groot, er was nog genoeg mooi Nederlands materieel over!
Allereerst begonnen we met steppen, steppen is het tijdvlak na de briefing, waabij de vliegers naar hun kisten worden gebracht (jawel, als jachtvlieger wordt je dus gereden!). Diegene die de vliegers stepten voor 322 is ook bijna de hele dag bij ons gebleven. Met twee begeleiders op stap naar de runway voor de eerste wave.
Als ik het me goed herinner gingen er acht F16's op weg naar een vooraf bepaalde oefenmissie, ze waren nogal zwaar beladen waardoor de Take-Off (TO) eruit zag alsof je Jumbo's zat te spotten bij Schiphol. Een paar vliegers deden zelfs hun TO met Afterburner (AB), dit was uiteraard een spectaculair gezicht!
Na deze wave zijn we naar de PARA gereden. De PARA, wat houdt dat in? Wel, wat het woord doet vermoeden is het juist niet, het heeft niks te maken met parachute springen of iets in die trend. De PARA zorgt voor de complete uitrusting van de vlieger, daarbij moet je denken aan een overall, een helm, Night Vission Goggle's (NVGs), alles wat de vlieger aan kan hebben voordat hij aan boord van de kist klimt.
Na een heel informatief praatje van de leidinggevende aldaar werd ik door hem meegenomen om nou eens te ervaren hoe het kijkt met NVGs. Ik kan je zeggen, dat was een erge vette ervaring. Na enige tuning aan de NVGs waren ze goed om door mij getest te worden. Licht uit en kijk maar om je heen. Wel, de donkere wereld ging voor mij open! Helemaal te gek!
Tevens werd mij aangeboden om in de middag nog eens terug te komen om mij dan helemaal te laten omkleden tot jachtvlieger.
Na de sessie bij de PARA doorgegaan naar de approach van de eerste wave. Erg leuk om te zien hoe militaire vliegers nou zo'n approach doen. Niet al zoveel mijl voor de baan established op de ILS, nee, gewoon een kort circuit waarbij eigenlijk vanuit baseleg al de baan opgedraaid werd. Erg tof om te zien en ook leuk om de dragchute in werking te zien.
En erg tof van een vlieger om even te zwaaien, doet het altijd leuk op de foto.
Na dit was het even rustig, even tijd om wat te eten en te drinken. Nog wat rondgereden op de basis om ons alweer klaar te maken voor de tweede wave. Vliegers weer oppikken, afzetten bij de juiste shelter, om vervolgens weer langs de baan te gaan staan kijken naar hun TO.
Veel ABs dit keer, waarbij wij precies bij hun rotate punt stonden, die staan er weer mooi op!
Na deze wave werd ik naar de simulator gebracht van het 323 squadron. Hier mocht ik mijn kunsten vertonen op een static F-16 simulator, alles werd geprojecteerd op drie grote schermen.
Erg leuk om te doen en ook het nodige geleerd. Zo hoef je bij een F-16 voor een gecoördineerde bocht geen pedalen te gebruiken, het systeem regelt de uitslag van de rudder in een bocht helemaal zelf.
Na wat laagvliegen langs de polder verscheen er een bandit door het scherm. Ik moest gaan dogfighten tegen de simulatorinstructeur. Eerst even de basis van het radarsysteem uitgelegd gekregen, hoe moet je engagen en wanneer gebruik je je gun. Daarna even rechtuit oefenen en toen ging de instructeur de bandit vliegen en werden er ook bochten gemaakt, ook werd ik zelf nog beschoten door de instructeur.
Daarna mocht ik mijn laagvliegenkunsten weer vertonen alleen nu in de Franse Alpen. De instructeur vond kennelijk dat ik nog lager kon, vandaar dat hij in een F-4 Phantom voor mij kwam vliegen ik hem moest volgen, erg vet was dat! Daarna stiekem op hem ge-engaged, alleen niet kunnen neerhalen.
Toen was het tijd voor de landing op EHLW, weer instructies en deze opgevolg. Landing kon in mijn ogen beter, maar de instructeur was ruim tevreden. Nog even nagepraat en op weg naar de PARA voor de make-over!
Zo bij de PARA aangekomen, nodig spullen waren klaargelegd en ga je maar aankleden. Brandwerend shirt, overall erover en kisten aangetrokken. Daarna werd ik geholpen door iemand van de PARA om de G-broek aan te krijgen. Deze broek zorgt ervoor dat in situaties waarbij je meerdere malen je eigen zwaartekracht (G) trekt, je bloed niet naar je benen zakt maar boven blijft zodat je hersenen nog goed kunnen blijven functioneren. Toen ik deze broek aanhad werd deze onder luchtdruk gezet die overeen komt met 9G, voor de duidelijkheid, de broek werd zo opgeblazen zoals het in de lucht zou doen bij 9G, ikzelf voelde dus niet 9G.
Broek aan, helm mee en naar de kist voor de fotoshoot. Naar een kist van 323 gelopen en de eerste rare gezichten kwamen al van de Technische Dienst (TD). We liepen namelijk naar een kist die in onderhoud moest en ik liep daar in een vliegeroutfit. Zo van, 'die kist mag niet vliegen, wat doet die 'vlieger' er dan bij?'.
Zitten hele leuke foto's tussen al zeg ik het zelf, en dat was een mooie afsluiter van de dag!
Hierbij wil ik de mensen van EHLW bedanken die dit mogelijk hebben gemaakt en in speciaal mijn begeleider, die met het idee kwam! Heel erg bedankt!
Last edited:
