Ik heb er nog eentje:
Een jaar of wat geleden ging ik met een vliegmaat richting Frankrijk. Eerste stop zou Le Touquet zijn, om daar uitbundig te lunchen met vis. Naar mate we dichterbij Le Touquet kwamen hoorden we wat verontrustende berichten over plotseling binnenkomende mist (wat niet ongewoon is in dat deel van Frankrijk). Toen we aan Le Touquet het actuele weer vroegen, en te horen kregen dat de cloudbase inmiddels tot op de grond hing (en ons realiserende dat geen van beide een IR rating had, en net 90 uur op de teller) besloten we uit te wijken. De eerste ECHTE uitwijk! Alles was voorbereid, dus het kaartje van Merville lag al gauw op schoot, en de GPS was daar intussen ook al naar op weg.
Bij het maken van contact met de toren van Merville viel ons ineens op, waar anderen ons voor hadden gewaarschuwd: Franse controllers spreken slecht Engels. Ik weet niet hoe algemeen dat is, maar in ieder geval had de controller op Merville geen moeite gedaan het stof van zijn steenkolen-Engels te poetsen. Na een paar keer "say again" waren we er toch uit gekomen dat we direct downwind mochten.
Halverwege downwind werd het ineens wat drukker op de radio: de controller had het blijkbaar aan de stok met een andere kist. Wat er precies gezegd werd was niet echt duidelijk, want het ging in rap Frans, met toenemende pitch en onmiskenbaar toegenomen agitation. Ik deed m'n checks, informeerde de toren dat ik naar base ging, en bereidde me voor op final. Intussen had m'n vliegmaat z'n ogen haast buiten de kist hangen om te zien wie of wat de oorzaak was van het nog steeds gaande Franse gebrabbel op de radio, maar er was niets te bespeuren.
Op het moment dat ik roep "PH-...., turning final, full stop" horen we ineens een bekend Frans woord: "Merde!"....... En in een flits zien we 'm ineens: een PA-28, die van de andere kant final op aan het draaien is....... Tegelijk met een ferme "GVD!" van mijn vliegmaat geef ik vol gas en ga de go-around in. Wegwezen hier!
Toen we uiteindelijk in de toren waren voor de landingsgeld-perikelen bleek dat die andere kist last had van een momentje van (Franse?) koppigheid en dacht dat het circuit linksom ging, terwijl de controller 'm er tevergeefs van probeerde te overtuigen dat ie toch echt rechtsom moest en er een andere kist (wij, dus) al bijna op final zat. De kist was inmiddels al weer vertrokken, dus we hadden geen kans om die lapzwans even ons beste Frans te laten horen (en als je de taal niet spreekt zijn dat altijd scheldwoorden...). De controller was echter een gentleman, en na koffie, wat Engelse les van ons, en het wegwuiven van het landingsgeld hebben we uiteindelijk erg goed gelunched op Reims.
