”Kebab, Kebab !!” IZ schreeuwt en graait onrustig om zich heen…
“Diana, achter je!” Roept Flyboy met een blik van afschuw en vol wanhoop.
“NEEE, NEEEE, Shit! Kebab pas op!! Achter je!!”
Opeens, zit FD recht overeind in z’n bed. Dit is nu al de 4e keer op rij dat hij al schreeuwend uit de zelfde nachtmerrie ontwaakt..
Wat is dat toch denkt FD.. Het miezert zachtjes op het raam van FD, nu al voor minstens een dag of 4, hij stapt langzaam uit bed, en de rillingen lopen nog over z’n rug al denkende aan zijn levensechte en maar als te realistische droom.
FD, loopt de woonkamer in, zijn Duitse herder is maar als te blij om hem te zien en vliegt hem onmiddellijk om de hals. Op de keuken tafel vind hij een briefje; “sweety, I’m at work. Wanna grab chinese ton8 ? I’ll call ya later. Luv ya!” .. ‘toch bizar” Denkt FD, ik heb totaal geen herinneringen meer over de laatste paar dagen.. Mmm dit is niet de eerste keer dat ik een gat in mn herinneringen heb, maar wel de eerste keer dat het over een dergelijk tijdspan is..
FD grijnst, en loopt hoofdschuddend richting de koelkast, opent de deur en zet een fles melk aan z’n mond.
Hij kijkt naar de lege flessen bourbon die hem er fijntjes aan herinneren dat het hoog tijd zal worden dat Metro en Longdart weer eens voor de alcohol zorgen in plaats van visa versa.
Zijn ogen vallen op dat moment op een wit papiertje dat half uit zn jeans steken.. FD fronst zn wenkbrouwen en vraagd zich al lezende af wat de volgende tekst toch in moedersnaam te betekenen heeft..
““Ne trava de snaisz, prewie kekwote tie kazwam, znam kedde twoita zjana, ie detcha zeweet”
“Mmm Bizar” Denkt FD en gooit het papiertje achteloos in de prullenmand.
FD, opent de voordeur, en zijn trouwe viervoeter speelt daar gretig op in. Al wandelend door de straat valt de blik van FD op een wat bizarre set voetsporen in zijn voortuin. Niks vermoedende, en al schouder ophalend loopt FD verder, zich niet realiserende van wie deze voetstappen daadwerkelijk afkomstig zijn.
FD en Steefo (de hond van FD) lopen weer terug naar huis. In de woonkamer aangekomen schenkt FD zich een volle mok Douwe Egberts in die van moeders afkomstig is vanuit het vaste land.
FD kan er maar niet aan ontkomen dat hij beelden blijft zien van de droom die hij nu al meerdere keren heeft gehad.. Toch Bizar” denk FD… Het laatste wat ik mij voor de geest kan halen is dat die Assholes in South Dakota me vertelden dat de Citation job al bezet was, en dat ik out of fuel raakte on my way back richting Denver... Wat is er eigenlijk überhaupt gebeurd met de Beech 1900 van mn oude baas die ik ‘geleend’ had voor mn trip naar de Dakota’s? En met de Beamer die ik gehuurd heb in South Dakota?.. “och, who is asking” denkt FD….
Op dat moment rinkelt in het verre doch gezellige Teuge de telefoon in het clubhuis van de VCT. Het meubilair loopt richting het nieuwe met het zogeheten “caller ID” uigeruste telefoon toestel, en loopt met een grote boog er om heen zodra hij “001” gevolgd door nog een reeks nummers op het toestel ziet staan. “Diaaaaan, Het is voor uw” schreeuwt het meubilair naar buiten met een droog, toch lichtelijk angstig Gelders accent…
Diana fronst haar wenkbrauwen en neemt op…