Wie zo over zijn collega's praat en zulke denkbeelden heeft over gays is sociaal enigszins ontspoord.
Als we er voor het gemak van de discussie (ofwel dit is een aanname !) van uit gaan dat veel stewards op mannen vallen en je daar niet blij mee bent dan zou je je kunnen afvragen of je voor een beroep moet kiezen waarbij de kans groot is dat je met gays in één ruimte (het vliegtuig als geheel) moet werken.
In casu: Boontje komt om z'n loontje.
Kom op, moet alles nou zo serieus worden genomen? tongue in cheek? anyone?
Is het waarlijk dat we iemand die wat grapt, het dagelijkse klagen, zo serieus moeten nemen? Stop 2 gasten met een mijn-piemol-is-groter-dan-jouwes-syndroom (ja, zo zijn meeste vliegers, kijk maar eens op dit forum) in een hok niet groter dan een WC, met dezelfde hygiene, voor 15 uur. Moeten we het altijd dan maar over Qadaffi of Griekenland hebben, dat die gasten maar niks voor elkaar kunnen krijgen (hoewel ik me met deze uitspraak ook het randje begeef, gezien het feit dat het gezien kan worden als racisme jegens de Grieken).
Vaak ben ik een van de jongere op een vlucht en hoor vaak van pursers dat ze m'n moeder kunnen zijn, vragen m'n ID om aan te tonen dat ik wel meerderjarig ben of vragen of ik m'n beker met melk wel bij me heb.
Zat homosexuele collega's die zeggen dat alle vliegers dom, vet, lelijk zijn, stinken en dat ze niks anders kunnen dan om koffie vragen.
Dit alles is waar ik bij ben. Stel je voor wat ze allemaal over me zeggen als ik er niet bij ben.
Klaag ik ze dan ook aan? Nee, want ik weet dat ze mij vertrouwen als poep de ventilator raakt en ik heb ook vertrouwen in hun, wat zij ook weten. Daar gaat het om.