Cb
New member
Zoals Diana al voorspelde in een ander topic, komt Arnold Burlage vandaag met een artikel in de telegraaf over AH en meer;
Hieronder het pagina grote artikel:
WAT AL JAREN werd vermoed, kwam deze week uit. Air Holland was een dekmantel voor witwaspraktijken en cocaïnesmokkel. Een Surinaamse drugsbende pompte miljoenen euro’s in de kwakkelende airline, om zo een perfecte drugslijn vanaf de Nederlandse Antillen en Suriname naar ons land te creëren. Maar is Air Holland de enige luchtvaartmaatschappij die verstrikt raakte in de tentakels van de georganiseerde misdaad?
AIR HOLLAND NIET ALS ENIGE BETROKKEN BIJ COCAÏNESMOKKEL EN WITWASPRAKTIJKEN
LUCHTVAART IN GREEP DRUGSMAFFIA
REPORTAGE: ARNOLD BURLAGE, JOHN VAN DEN HEUVEL EN BART MOS
AMSTERDAM, zaterdag
Het plan om een paar miljoen euro drugsgeld wit te wassen is even simpel als doeltreffend. Koop voor een relatief laag bedrag een bijna failliete luchtvaartmaatschappij op, zet de toestellen in voor drugstransporten vanuit Zuid-Amerika en het mes snijdt aan twee kanten. De illegaal verdiende miljoenen krijgen een legale status en de investering verdient zich razendsnel terug.
De Surinaamse broers Iwan, Piet en Jack G. waren volgens justitie het brein achter het scenario Air Holland te kopen en de onderneming in te zetten voor cokevluchten vanaf Curaçao, Aruba en Suriname naar ons land. Maar de in drugskringen even bekende als beruchte Suri-clan was toch niet geraffineerd genoeg.
Via tipgevers kwamen inlichtingendiensten van de politie begin dit jaar achter de snode plannen, waarna een groot onderzoek werd gestart. Dat leidde tot de val van het drugsimperium van de familie G. en de bij de cocaïneconnectie betrokken Nederlandse bestuurders van Air Holland.
Tip
Uit het dossier van de Nationale Recherche – deels in het bezit van deze krant – blijkt hoe kinderlijk eenvoudig bekende kopstukken uit het drugsmilieu zich een plek verwierven in de luchtvaartwereld. Het roept de vraag op hoe gevoelig de luchtvaartbranche is voor invloeden van misdaadorganisaties. De criminele inlichtingeneenheid (CIE) van deze landelijke opsporingsdienst krijgt in februari van dit jaar een zeer interessante tip over de familie G. binnen, die een al lopend witwasonderzoek in een stroomversnelling brengt. „Iwan en Jack G. hebben, onder meer met geld afkomstig van Piet G., een aanzienlijk geldbedrag in de luchtvaartmaatschappij Air Holland geïnvesteerd, dan wel als geldlening aan Air Holland verstrekt. De familie G. wilde zo aanzien en eer binnen de Surinaamse wereld krijgen en zich in de ’uiterlijke glamour- en prestigewereld’ van de luchtvaart gaan begeven”, luidt de letterlijke informatie die op 18 februari in een proces-verbaal is vastgelegd.
Een dag later verbaliseert de inlichtingendienst naar aanleionderneding van een aanvullende tip: „Iwan G. heeft de beschikking over een grote hoeveelheid cocaïne in meerdere landen in Zuid-Amerika, waaronder Brazilië. Iwan G. is voornemens de cocaïne naar Nederland te brengen.”
Justitie is dan al enige tijd bezig (vanaf najaar 2001) met een groot onderzoek, genaamd Tongo, waarbij Iwan G., de Surinamer Shardanand G. en een Japanse diplomaat hoofdverdachten zijn. Laatstgenoemde zou weer zijn gelieerd aan een andere ’oude bekende’, rijstbaron Shyam G. Deze puissant rijke Hindoestaanse zakenman kwam begin jaren negentig in beeld bij het onderzoek naar de beruchte zwartgeldbank Femis. Op dat onderzoek volgden arrestaties van (onder andere) Johan V., alias de Hakkelaar, en de later vrijgesproken advocaat Oscar Hammerstein.
Schakel
Uit alle naspeuringen komt op 1 september 2002 ook een concrete verdenking naar voren in de richting van Paul G., financieel directeur van Air Holland. „Gebleken is dat G. een belangrijke schakel is in de criminele organisatie, gezien zijn kennis op het gebied van financiële zaken, de luchtvaart en zijn kennis met betrekking tot ingewikkelde financiële constructies, die kennelijk bedoeld zijn om uit misdrijf verkregen gelden wit te wassen”, aldus het onderzoeksdossier.
Het proces-verbaal vervolgt met: „De vermoedelijke criminele organisatie heeft voor een belangrijk deel geïnvesteerd in de luchtvaartonderneming Air Holland. Zonder deze investering zou het veelvuldig in financiële nood verkerende Air Holland in een voor de luchtvaart moeilijke tijd (eerder) gefailleerd zijn. Toen een faillissement alsnog onafwendbaar leek, investeerde de vermoedelijk criminele organisatie nog eens een aanzienlijk geldbedrag in de luchtvaartmaatschappij.”
Overigens wordt ook duidelijk dat gelden met een dubieuze herkomst worden geïnvesteerd in de Caribbean Airlines Investment Group en Royal Aruban Airlines, kennelijk ook met de bedoeling invloed te verwerven binnen de luchtvaartwereld op de Nederlandse Antillen en Aruba.
Onderzoeken in onder meer Luxemburg en Engeland leveren de recherche een waslijst aan verdachte handelingen op. Er worden in korte tijd enorme bedragen in contanten naar Engeland en Luxemburg vervoerd. Het geld zit in sporttassen en wordt in ondergrondse parkeergarages overgedragen. Bovendien zijn er sporen van verdovende middelen op het via Paul G. naar Engeland vervoerde geld.
De politie ontdekt hoe de drugsbende van de verdachte familie G. steeds meer invloed verwerft bij Air Holland. Uit het dossier: „Een substantieel deel van het in het Verenigd Koninkrijk en Luxemburg gestorte geld sloeg weer neer in de onderneming Air Holland. Van D. (bestuursvoorzitter) had in dit verband veelvuldig contact met Paul G. en Iwan G.. In ruil voor investeringen verwierf met name Iwan G. zeggenschap in de onderneming Air Holland. Van D. ondertekende ten behoeve van de investeringen namens Air Holland en Dorbeco BV leenovereenkomsten met aan Iwan G. gelieerde binnen- en buitenlandse rechtspersonen. Van D. werd uiteindelijk door of namens Iwan G. onder druk gezet delen van de verstrekte lening terug te betalen. Van D. onttrok contant geld aan Air Holland alsmede een personenauto.”
Uiteindelijk leidt het onderzoek tot een reeks arrestaties, zoals eerder deze week door deze krant onthuld, onder wie de twee kopstukken van Air Holland, Paul G. en Cees van D. Maar bestudering van het lijvige dossier van de Nationale Recherche roept de vraag op of Air Holland de enige vliegtuigmaatschappij is die willens en wetens werd gebruikt als witwassubject.
De branche is kennelijk zeer kwetsbaar voor invloeden van criminele organisaties, die – zo blijkt uit onderzoek van deze krant – er niet voor terugdeinzen ook in andere luchtvaartprojecten misdaadgeld te pompen. Is Air Holland het zwarte schaap van de vliegwereld of zijn meer airlines ’besmet’ door de drugsmaffia? En hoe staat het eigenlijk met de controle van de luchtvaartinspectie op ongewenste connecties met georganiseerde misdaad? De praktijk wijst uit dat die er in het geval van Air Holland eigenlijk nauwelijks is geweest. Minstens twee functionarissen van de luchtvaartinspectie hadden nevenfuncties bij Air Holland. Eén werd na zijn vertrek bij de inspectie zelfs hoofd vliegdienst bij de maatschappij en is momenteel ingehuurd als luchtvaartadviseur voor de Surinaamse overheid.
Duits vliegveldje Niederrhein ook crimineel steunpunt?
Het toezicht op maatschappijen kon vroeger voor een belangrijk deel geconcentreerd en beperkt worden tot Schiphol. De opkomst van nieuwe luchtvaartmaatschappijen en de populariteit van prijsvechters – Europa telt er al ruim zestig – heeft het aantal beschikbare luchthavens gereactiveerd en als een olievlek over Europa verspreid. Naast Schiphol wordt wat passagiers betreft van en naar ons land steeds meer gevlogen naar Rotterdam Airport, Eindhoven, Maastischt, Eelde en sinds kort ook naar de in particuliere handen geraakte voormalige Britse luchtmachtbasis Niederrhein, het voormalige Laarbruch, pal over de grens tussen Nijmegen en Venlo.
De Nationale Recherche kijkt al enige tijd met argusogen naar de verwikkelingen rond de laatstgenoemde luchthaven, evenals overigens de Duitse justitie en de politiek. Niederrhein is deels in handen van een Nederlandse zakenman, die in nauw contact stond met de in mei van dit jaar vermoorde Amsterdamse vastgoedhandelaar Willem Endstra. Ook in de inmiddels ter ziele gegane vliegmaatschappij V-bird, die vanaf Niederrhein vloog, heeft deze zakenman een belang. Politie en justitie houden er ernstig rekening mee dat Endstra cum suis zeer dubieuze bedoelingen hadden met het Niederrhein/ V-bird-project. Uit een brief van een van de bij het project betrokken Nederlanders aan regeringspresident van Düsseldorf (in bezit van deze krant) blijkt dat Endstra’s jachthaven in IJmuiden als zekerheid was gesteld voor de financiering van de luchthaven. Op Niederrhein vond volgens justitie ook een bespreking plaats tussen Willem Endstra en een aantal verdachten over een plan om Heineken-ontvoerder Willem Holleeder om het leven te brengen. De Duitse overheid hield er rekening mee dat het de bedoeling van Endstra was om van de luchthaven een steunpunt voor drugstransporten te maken en blokkeerde daarom de verkoop van Niederrhein aan de Amsterdamse vastgoedhandelaar. Endstra schoof vervolgens zijn zakenpartner als koper naar voren, waarna de deal alsnog rond kwam. Naast het voorbeeld Air Holland, geeft ook de kwestie Niederrhein aan hoe fragiel de scheidslijn tussen misdaad en luchtvaart soms kan zijn. Of zoals een kenner van de vliegwereld het deze week verwoordde: „Witwassen en drugsbendes, dat hoorde toch niet bij de luchtvaartbranche? Wat dat betreft zijn we met z’n allen deze week goed wakker geschud.”
Hieronder het pagina grote artikel:
WAT AL JAREN werd vermoed, kwam deze week uit. Air Holland was een dekmantel voor witwaspraktijken en cocaïnesmokkel. Een Surinaamse drugsbende pompte miljoenen euro’s in de kwakkelende airline, om zo een perfecte drugslijn vanaf de Nederlandse Antillen en Suriname naar ons land te creëren. Maar is Air Holland de enige luchtvaartmaatschappij die verstrikt raakte in de tentakels van de georganiseerde misdaad?
AIR HOLLAND NIET ALS ENIGE BETROKKEN BIJ COCAÏNESMOKKEL EN WITWASPRAKTIJKEN
LUCHTVAART IN GREEP DRUGSMAFFIA
REPORTAGE: ARNOLD BURLAGE, JOHN VAN DEN HEUVEL EN BART MOS
AMSTERDAM, zaterdag
Het plan om een paar miljoen euro drugsgeld wit te wassen is even simpel als doeltreffend. Koop voor een relatief laag bedrag een bijna failliete luchtvaartmaatschappij op, zet de toestellen in voor drugstransporten vanuit Zuid-Amerika en het mes snijdt aan twee kanten. De illegaal verdiende miljoenen krijgen een legale status en de investering verdient zich razendsnel terug.
De Surinaamse broers Iwan, Piet en Jack G. waren volgens justitie het brein achter het scenario Air Holland te kopen en de onderneming in te zetten voor cokevluchten vanaf Curaçao, Aruba en Suriname naar ons land. Maar de in drugskringen even bekende als beruchte Suri-clan was toch niet geraffineerd genoeg.
Via tipgevers kwamen inlichtingendiensten van de politie begin dit jaar achter de snode plannen, waarna een groot onderzoek werd gestart. Dat leidde tot de val van het drugsimperium van de familie G. en de bij de cocaïneconnectie betrokken Nederlandse bestuurders van Air Holland.
Tip
Uit het dossier van de Nationale Recherche – deels in het bezit van deze krant – blijkt hoe kinderlijk eenvoudig bekende kopstukken uit het drugsmilieu zich een plek verwierven in de luchtvaartwereld. Het roept de vraag op hoe gevoelig de luchtvaartbranche is voor invloeden van misdaadorganisaties. De criminele inlichtingeneenheid (CIE) van deze landelijke opsporingsdienst krijgt in februari van dit jaar een zeer interessante tip over de familie G. binnen, die een al lopend witwasonderzoek in een stroomversnelling brengt. „Iwan en Jack G. hebben, onder meer met geld afkomstig van Piet G., een aanzienlijk geldbedrag in de luchtvaartmaatschappij Air Holland geïnvesteerd, dan wel als geldlening aan Air Holland verstrekt. De familie G. wilde zo aanzien en eer binnen de Surinaamse wereld krijgen en zich in de ’uiterlijke glamour- en prestigewereld’ van de luchtvaart gaan begeven”, luidt de letterlijke informatie die op 18 februari in een proces-verbaal is vastgelegd.
Een dag later verbaliseert de inlichtingendienst naar aanleionderneding van een aanvullende tip: „Iwan G. heeft de beschikking over een grote hoeveelheid cocaïne in meerdere landen in Zuid-Amerika, waaronder Brazilië. Iwan G. is voornemens de cocaïne naar Nederland te brengen.”
Justitie is dan al enige tijd bezig (vanaf najaar 2001) met een groot onderzoek, genaamd Tongo, waarbij Iwan G., de Surinamer Shardanand G. en een Japanse diplomaat hoofdverdachten zijn. Laatstgenoemde zou weer zijn gelieerd aan een andere ’oude bekende’, rijstbaron Shyam G. Deze puissant rijke Hindoestaanse zakenman kwam begin jaren negentig in beeld bij het onderzoek naar de beruchte zwartgeldbank Femis. Op dat onderzoek volgden arrestaties van (onder andere) Johan V., alias de Hakkelaar, en de later vrijgesproken advocaat Oscar Hammerstein.
Schakel
Uit alle naspeuringen komt op 1 september 2002 ook een concrete verdenking naar voren in de richting van Paul G., financieel directeur van Air Holland. „Gebleken is dat G. een belangrijke schakel is in de criminele organisatie, gezien zijn kennis op het gebied van financiële zaken, de luchtvaart en zijn kennis met betrekking tot ingewikkelde financiële constructies, die kennelijk bedoeld zijn om uit misdrijf verkregen gelden wit te wassen”, aldus het onderzoeksdossier.
Het proces-verbaal vervolgt met: „De vermoedelijke criminele organisatie heeft voor een belangrijk deel geïnvesteerd in de luchtvaartonderneming Air Holland. Zonder deze investering zou het veelvuldig in financiële nood verkerende Air Holland in een voor de luchtvaart moeilijke tijd (eerder) gefailleerd zijn. Toen een faillissement alsnog onafwendbaar leek, investeerde de vermoedelijk criminele organisatie nog eens een aanzienlijk geldbedrag in de luchtvaartmaatschappij.”
Overigens wordt ook duidelijk dat gelden met een dubieuze herkomst worden geïnvesteerd in de Caribbean Airlines Investment Group en Royal Aruban Airlines, kennelijk ook met de bedoeling invloed te verwerven binnen de luchtvaartwereld op de Nederlandse Antillen en Aruba.
Onderzoeken in onder meer Luxemburg en Engeland leveren de recherche een waslijst aan verdachte handelingen op. Er worden in korte tijd enorme bedragen in contanten naar Engeland en Luxemburg vervoerd. Het geld zit in sporttassen en wordt in ondergrondse parkeergarages overgedragen. Bovendien zijn er sporen van verdovende middelen op het via Paul G. naar Engeland vervoerde geld.
De politie ontdekt hoe de drugsbende van de verdachte familie G. steeds meer invloed verwerft bij Air Holland. Uit het dossier: „Een substantieel deel van het in het Verenigd Koninkrijk en Luxemburg gestorte geld sloeg weer neer in de onderneming Air Holland. Van D. (bestuursvoorzitter) had in dit verband veelvuldig contact met Paul G. en Iwan G.. In ruil voor investeringen verwierf met name Iwan G. zeggenschap in de onderneming Air Holland. Van D. ondertekende ten behoeve van de investeringen namens Air Holland en Dorbeco BV leenovereenkomsten met aan Iwan G. gelieerde binnen- en buitenlandse rechtspersonen. Van D. werd uiteindelijk door of namens Iwan G. onder druk gezet delen van de verstrekte lening terug te betalen. Van D. onttrok contant geld aan Air Holland alsmede een personenauto.”
Uiteindelijk leidt het onderzoek tot een reeks arrestaties, zoals eerder deze week door deze krant onthuld, onder wie de twee kopstukken van Air Holland, Paul G. en Cees van D. Maar bestudering van het lijvige dossier van de Nationale Recherche roept de vraag op of Air Holland de enige vliegtuigmaatschappij is die willens en wetens werd gebruikt als witwassubject.
De branche is kennelijk zeer kwetsbaar voor invloeden van criminele organisaties, die – zo blijkt uit onderzoek van deze krant – er niet voor terugdeinzen ook in andere luchtvaartprojecten misdaadgeld te pompen. Is Air Holland het zwarte schaap van de vliegwereld of zijn meer airlines ’besmet’ door de drugsmaffia? En hoe staat het eigenlijk met de controle van de luchtvaartinspectie op ongewenste connecties met georganiseerde misdaad? De praktijk wijst uit dat die er in het geval van Air Holland eigenlijk nauwelijks is geweest. Minstens twee functionarissen van de luchtvaartinspectie hadden nevenfuncties bij Air Holland. Eén werd na zijn vertrek bij de inspectie zelfs hoofd vliegdienst bij de maatschappij en is momenteel ingehuurd als luchtvaartadviseur voor de Surinaamse overheid.
Duits vliegveldje Niederrhein ook crimineel steunpunt?
Het toezicht op maatschappijen kon vroeger voor een belangrijk deel geconcentreerd en beperkt worden tot Schiphol. De opkomst van nieuwe luchtvaartmaatschappijen en de populariteit van prijsvechters – Europa telt er al ruim zestig – heeft het aantal beschikbare luchthavens gereactiveerd en als een olievlek over Europa verspreid. Naast Schiphol wordt wat passagiers betreft van en naar ons land steeds meer gevlogen naar Rotterdam Airport, Eindhoven, Maastischt, Eelde en sinds kort ook naar de in particuliere handen geraakte voormalige Britse luchtmachtbasis Niederrhein, het voormalige Laarbruch, pal over de grens tussen Nijmegen en Venlo.
De Nationale Recherche kijkt al enige tijd met argusogen naar de verwikkelingen rond de laatstgenoemde luchthaven, evenals overigens de Duitse justitie en de politiek. Niederrhein is deels in handen van een Nederlandse zakenman, die in nauw contact stond met de in mei van dit jaar vermoorde Amsterdamse vastgoedhandelaar Willem Endstra. Ook in de inmiddels ter ziele gegane vliegmaatschappij V-bird, die vanaf Niederrhein vloog, heeft deze zakenman een belang. Politie en justitie houden er ernstig rekening mee dat Endstra cum suis zeer dubieuze bedoelingen hadden met het Niederrhein/ V-bird-project. Uit een brief van een van de bij het project betrokken Nederlanders aan regeringspresident van Düsseldorf (in bezit van deze krant) blijkt dat Endstra’s jachthaven in IJmuiden als zekerheid was gesteld voor de financiering van de luchthaven. Op Niederrhein vond volgens justitie ook een bespreking plaats tussen Willem Endstra en een aantal verdachten over een plan om Heineken-ontvoerder Willem Holleeder om het leven te brengen. De Duitse overheid hield er rekening mee dat het de bedoeling van Endstra was om van de luchthaven een steunpunt voor drugstransporten te maken en blokkeerde daarom de verkoop van Niederrhein aan de Amsterdamse vastgoedhandelaar. Endstra schoof vervolgens zijn zakenpartner als koper naar voren, waarna de deal alsnog rond kwam. Naast het voorbeeld Air Holland, geeft ook de kwestie Niederrhein aan hoe fragiel de scheidslijn tussen misdaad en luchtvaart soms kan zijn. Of zoals een kenner van de vliegwereld het deze week verwoordde: „Witwassen en drugsbendes, dat hoorde toch niet bij de luchtvaartbranche? Wat dat betreft zijn we met z’n allen deze week goed wakker geschud.”
