Nostradamus
New member
Jo guys -
Laat ik dit topic eens omhoog schoppen. Denk dat er wel wat lering voor toekomstige vliegers in kan zitten :nicethread: .
Ik kan me best wel goed vinden in het verhaal dat Flying Dutchman vertelt. Ik heb bijna dezelfde weg doorlopen, haha !
Na m'n vwo, toen ik 18 was, ben ik afgewezen tijdens PO2. De redenen daargelaten ben ik toen verder gaan kijken dan dit kippenhok, dat Nederland heet. Ben toen maar twee maanden gaan reizen door Canada en de US. En jahoor! Op het moment dat je het niet verwacht, loopt er toch een mooie dame op me af en ik was meteen verkocht! Het was aan het einde van mijn reis en de derde maand heb ik dan ook met haar doorgebracht :kiss:.
Visawaiver verliep na 90 dagen, dus moest ik weer weg.
Thuis aangekomen, maar voorzichtig balletje omhoog geworpen door te vertellen dat ik een vriendin heb in Amerika en ik graag mijn flight training daar ook wil doen. In een familie waar velen, inclusief mijn twee zussen :kiss:, rechten of iets in economie hebben gestudeerd, wist ik al wat m'n pa zou zeggen. ,,Ga toch eens wat fatsoenlijks studeren!!'' (ik kan er nu wel om lachen :grijns
Najah na veel gedoe toch lening kunnen regelen met mijn ouders die voor borg tekenden. Ik was 19 toen ik er heen ging en had een vertekend beeld van wat me te wachten stond. Als m'n ouders wisten wat me werkelijk te wachten stond, zouden ze me met ketting en al vastgebonden hebben, I'm sure they would!
Na m'n ballen uit m'n broek gewerkt te hebben in Florida begon al het gedoe pas. Ik had m'n FAA + JAA papieren en ik moest werk vinden. Ik wilde in Amerika blijven, maar na 9/11 is geen enkele flight school noch regional noch charter of weet ik het allemaal je bereidt te sponsoren voor een H-1 visum. In die periode nadat ik mijn brevetten op zak heb, letterlijk elke hoek van Amerika uitgedund om aan een werkvergunning te komen. In Europa wilde het ook niet allemaal lukken. Jaa, ik mocht op sollicitatie komen bij Exel, maar paar weken later gingen ze failliet.... Een hijgende bank achter me reet + frustrerende telefoontjes elke dag van mijn ouders (ze hadden via de bank al iemand naar de borgstelling gestuurd! ), terwijl ik in m'n nest lag!
Mijn vriendin was senior in college en would graduated soon voor haar Psychology degree. Okee dan, ik op m'n allercharmantst haar ten huwelijk gevraagd en ik, als Nostradamus, wist natuurlijk al dat ze yes, I will, zou zeggen. Alle pleuris papierwerk voor fiancé visum uit de deur gedaan en via een veels te dure lawyer kon ik in de VS blijven gedurende de aanvraag voor mijn K-1 visum.
In die 40 dagen dat we er op moesten wachten, ben ik elke maatschappij die mij zou kunnen aannemen gaan bellen, emailen, faxen en brieven versturen. Interview gehad en nadat ik mijn work permit zou hebben, kon ik beginnen voor de type.
Bruiloft was voorbij (geen geld voor een mooie huwelijksreis, moet nog steeds gebeuren!) en toen heb ik eindelijk kunnen vliegen. Dit was twee jaar na mijn graduation. Een schuld van 90K USD inclusief alle kosten voor levensonderhoud, immigration lawyer (tering wat verdienden die lui goed aan mij !). Echter voor de mij waarvoor ik vloog, kreeg ik niet bepaald goed betaald. Op mijn vrije dagen ben ik toen maar gaan werken in de horeca om zo nog mijn maandelijkse aflossingen + rente te kunnen afbetalen. Vrouw had goede baan, maar na een jaar besloot ze om die op te zeggen en om haar aan te melden voor law school. Allemaal leuk en aardig, maar kost wel wat (60K USD per year!) en ik was dan ook de enige kostwinner! Zitten we beide in de studieschulden!
Ik zit nu al een goede 4 jaar mét green card in de US en geniet nog elke seconde van het leven hier!
Ik raad dit pad niet aan, maar ik zou de ervaring die ik heb opgedaan voor geen goud willen missen. Zoals FD zegt, toen ik ben gaan zoeken naar een H-1 sponsor heb ik een oude tweedehandse camper gekocht en had geen geld voor een hotel. Sommige dagen had ik zelfs geen geld voor eten. Die jankende, vloekende nachten die ik gehad heb, ook die zou ik voor geen goud willen missen :grijns:.
FD, ken ik jou misschien niet ergens van? Waar woon je / voor welke mij werk je ?
Laat ik dit topic eens omhoog schoppen. Denk dat er wel wat lering voor toekomstige vliegers in kan zitten :nicethread: .
Ik kan me best wel goed vinden in het verhaal dat Flying Dutchman vertelt. Ik heb bijna dezelfde weg doorlopen, haha !
Na m'n vwo, toen ik 18 was, ben ik afgewezen tijdens PO2. De redenen daargelaten ben ik toen verder gaan kijken dan dit kippenhok, dat Nederland heet. Ben toen maar twee maanden gaan reizen door Canada en de US. En jahoor! Op het moment dat je het niet verwacht, loopt er toch een mooie dame op me af en ik was meteen verkocht! Het was aan het einde van mijn reis en de derde maand heb ik dan ook met haar doorgebracht :kiss:.
Visawaiver verliep na 90 dagen, dus moest ik weer weg.
Thuis aangekomen, maar voorzichtig balletje omhoog geworpen door te vertellen dat ik een vriendin heb in Amerika en ik graag mijn flight training daar ook wil doen. In een familie waar velen, inclusief mijn twee zussen :kiss:, rechten of iets in economie hebben gestudeerd, wist ik al wat m'n pa zou zeggen. ,,Ga toch eens wat fatsoenlijks studeren!!'' (ik kan er nu wel om lachen :grijns
Najah na veel gedoe toch lening kunnen regelen met mijn ouders die voor borg tekenden. Ik was 19 toen ik er heen ging en had een vertekend beeld van wat me te wachten stond. Als m'n ouders wisten wat me werkelijk te wachten stond, zouden ze me met ketting en al vastgebonden hebben, I'm sure they would!
Na m'n ballen uit m'n broek gewerkt te hebben in Florida begon al het gedoe pas. Ik had m'n FAA + JAA papieren en ik moest werk vinden. Ik wilde in Amerika blijven, maar na 9/11 is geen enkele flight school noch regional noch charter of weet ik het allemaal je bereidt te sponsoren voor een H-1 visum. In die periode nadat ik mijn brevetten op zak heb, letterlijk elke hoek van Amerika uitgedund om aan een werkvergunning te komen. In Europa wilde het ook niet allemaal lukken. Jaa, ik mocht op sollicitatie komen bij Exel, maar paar weken later gingen ze failliet...
. Een hijgende bank achter me reet + frustrerende telefoontjes elke dag van mijn ouders (ze hadden via de bank al iemand naar de borgstelling gestuurd! ), terwijl ik in m'n nest lag!Mijn vriendin was senior in college en would graduated soon voor haar Psychology degree. Okee dan, ik op m'n allercharmantst haar ten huwelijk gevraagd en ik, als Nostradamus, wist natuurlijk al dat ze yes, I will, zou zeggen. Alle pleuris papierwerk voor fiancé visum uit de deur gedaan en via een veels te dure lawyer kon ik in de VS blijven gedurende de aanvraag voor mijn K-1 visum.
In die 40 dagen dat we er op moesten wachten, ben ik elke maatschappij die mij zou kunnen aannemen gaan bellen, emailen, faxen en brieven versturen. Interview gehad en nadat ik mijn work permit zou hebben, kon ik beginnen voor de type.
Bruiloft was voorbij (geen geld voor een mooie huwelijksreis, moet nog steeds gebeuren!) en toen heb ik eindelijk kunnen vliegen. Dit was twee jaar na mijn graduation. Een schuld van 90K USD inclusief alle kosten voor levensonderhoud, immigration lawyer (tering wat verdienden die lui goed aan mij !
). Echter voor de mij waarvoor ik vloog, kreeg ik niet bepaald goed betaald. Op mijn vrije dagen ben ik toen maar gaan werken in de horeca om zo nog mijn maandelijkse aflossingen + rente te kunnen afbetalen. Vrouw had goede baan, maar na een jaar besloot ze om die op te zeggen en om haar aan te melden voor law school. Allemaal leuk en aardig, maar kost wel wat (60K USD per year!) en ik was dan ook de enige kostwinner! Zitten we beide in de studieschulden!Ik zit nu al een goede 4 jaar mét green card in de US en geniet nog elke seconde van het leven hier!
Ik raad dit pad niet aan, maar ik zou de ervaring die ik heb opgedaan voor geen goud willen missen. Zoals FD zegt, toen ik ben gaan zoeken naar een H-1 sponsor heb ik een oude tweedehandse camper gekocht en had geen geld voor een hotel. Sommige dagen had ik zelfs geen geld voor eten. Die jankende, vloekende nachten die ik gehad heb, ook die zou ik voor geen goud willen missen :grijns:.
FD, ken ik jou misschien niet ergens van? Waar woon je / voor welke mij werk je ?
Putty
New member
Ik ben niet zo'n profi als de meesten hier voor. Ik vlieg met grote regelmaat op kleine toestelletjes en dat geeft me zeer veel voldoening. Met mijn huidige levenservaring weet ik dat ik niet gelukkig zou zijn geworden bij een KLM of vergelijkbare maatschappij. Toch heb ik ingevuld dat ik zou hebben gekozen om vlieger te worden, maar dan via een andere weg.
De hoofdreden is dat ik na ruim 25 jaar in de ICT er achter kom dat ik een baan moet hebben waarbij ik iets moet doen in plaats van elke werkdag in suffe vergaderingen ouwenelen, dombo's aansturen, machtsspelletjes wel of niet meespelen, en klanten die 'niet weten wat ze willen' behagen. In de ICT heb ik nu te vaak, dat ik aan het einde van de dag of week niet precies weet wat ik heb bereikt en dat is heel frustrerend geworden voor mij.:eek!:
Het vak van piloot is heel concreet en als ik weer aan het einde van mijn middelbare schooltijd zou staan, dan zou ik nu voor de burgerluchtvaart hebben gekozen en zou ik het prachtig hebben gevonden om ergens op deze aardkloot pax en/of vracht naar remote area's' te vervoeren (ALASKA, Afrika, Australie). En geld, ach, ben inmiddels gescheiden en heb zoveel moeten inleveren, dat ik weinig meer geef om veel poen sterk, groot huis en dikke auto's. :blabla: Alleen een mooie meid:kiss:, en laat ik die net een aantal weken geleden tegen zijn gekomen :haha:
De hoofdreden is dat ik na ruim 25 jaar in de ICT er achter kom dat ik een baan moet hebben waarbij ik iets moet doen in plaats van elke werkdag in suffe vergaderingen ouwenelen, dombo's aansturen, machtsspelletjes wel of niet meespelen, en klanten die 'niet weten wat ze willen' behagen. In de ICT heb ik nu te vaak, dat ik aan het einde van de dag of week niet precies weet wat ik heb bereikt en dat is heel frustrerend geworden voor mij.:eek!:
Het vak van piloot is heel concreet en als ik weer aan het einde van mijn middelbare schooltijd zou staan, dan zou ik nu voor de burgerluchtvaart hebben gekozen en zou ik het prachtig hebben gevonden om ergens op deze aardkloot pax en/of vracht naar remote area's' te vervoeren (ALASKA, Afrika, Australie). En geld, ach, ben inmiddels gescheiden en heb zoveel moeten inleveren, dat ik weinig meer geef om veel poen sterk, groot huis en dikke auto's. :blabla: Alleen een mooie meid:kiss:, en laat ik die net een aantal weken geleden tegen zijn gekomen :haha:
Overload
New member
Ik denk dat we bijna, of misschien nu al wel, op een punt zijn aangeland waar het simpelweg te duur en te riskant is geworden om er nog aan te beginnen.
Ik vlieg tegenwoordig met veel nieuwe FO's die wel rijke ouders hebben maar geen passie voor de luchtvaart. Veel van hen zijn niet te trainen tot het niveau wat nodig is. Alle trucjes kunnen ze leren, maar de mentaliteit niet. Over een paar jaar zijn ze captain.
Ik vlieg tegenwoordig met veel nieuwe FO's die wel rijke ouders hebben maar geen passie voor de luchtvaart. Veel van hen zijn niet te trainen tot het niveau wat nodig is. Alle trucjes kunnen ze leren, maar de mentaliteit niet. Over een paar jaar zijn ze captain.
6
676$
Guest
Nee je kent me (nog) niet. Maar je levensverhaal is een zeer enge copy paste van mijn leven. Ha. Check PM.
I second everything you just said. Wouldn't recommend this to anyone. Maar had het voor geen goud willen missen.
So you living in the big apple huh !? EWR based (COEX?) I take it?
Happy st patricks day !
I second everything you just said. Wouldn't recommend this to anyone. Maar had het voor geen goud willen missen.
So you living in the big apple huh !? EWR based (COEX?) I take it?
Happy st patricks day !
Jo guys -
Laat ik dit topic eens omhoog schoppen. Denk dat er wel wat lering voor toekomstige vliegers in kan zitten :nicethread: .
Ik kan me best wel goed vinden in het verhaal dat Flying Dutchman vertelt. Ik heb bijna dezelfde weg doorlopen, haha !
Na m'n vwo, toen ik 18 was, ben ik afgewezen tijdens PO2. De redenen daargelaten ben ik toen verder gaan kijken dan dit kippenhok, dat Nederland heet. Ben toen maar twee maanden gaan reizen door Canada en de US. En jahoor! Op het moment dat je het niet verwacht, loopt er toch een mooie dame op me af en ik was meteen verkocht! Het was aan het einde van mijn reis en de derde maand heb ik dan ook met haar doorgebracht :kiss:.
Visawaiver verliep na 90 dagen, dus moest ik weer weg.
Thuis aangekomen, maar voorzichtig balletje omhoog geworpen door te vertellen dat ik een vriendin heb in Amerika en ik graag mijn flight training daar ook wil doen. In een familie waar velen, inclusief mijn twee zussen :kiss:, rechten of iets in economie hebben gestudeerd, wist ik al wat m'n pa zou zeggen. ,,Ga toch eens wat fatsoenlijks studeren!!'' (ik kan er nu wel om lachen :grijns
Najah na veel gedoe toch lening kunnen regelen met mijn ouders die voor borg tekenden. Ik was 19 toen ik er heen ging en had een vertekend beeld van wat me te wachten stond. Als m'n ouders wisten wat me werkelijk te wachten stond, zouden ze me met ketting en al vastgebonden hebben, I'm sure they would!
Na m'n ballen uit m'n broek gewerkt te hebben in Florida begon al het gedoe pas. Ik had m'n FAA + JAA papieren en ik moest werk vinden. Ik wilde in Amerika blijven, maar na 9/11 is geen enkele flight school noch regional noch charter of weet ik het allemaal je bereidt te sponsoren voor een H-1 visum. In die periode nadat ik mijn brevetten op zak heb, letterlijk elke hoek van Amerika uitgedund om aan een werkvergunning te komen. In Europa wilde het ook niet allemaal lukken. Jaa, ik mocht op sollicitatie komen bij Exel, maar paar weken later gingen ze failliet...
Mijn vriendin was senior in college en would graduated soon voor haar Psychology degree. Okee dan, ik op m'n allercharmantst haar ten huwelijk gevraagd en ik, als Nostradamus, wist natuurlijk al dat ze yes, I will, zou zeggen. Alle pleuris papierwerk voor fiancé visum uit de deur gedaan en via een veels te dure lawyer kon ik in de VS blijven gedurende de aanvraag voor mijn K-1 visum.
In die 40 dagen dat we er op moesten wachten, ben ik elke maatschappij die mij zou kunnen aannemen gaan bellen, emailen, faxen en brieven versturen. Interview gehad en nadat ik mijn work permit zou hebben, kon ik beginnen voor de type.
Bruiloft was voorbij (geen geld voor een mooie huwelijksreis, moet nog steeds gebeuren!) en toen heb ik eindelijk kunnen vliegen. Dit was twee jaar na mijn graduation. Een schuld van 90K USD inclusief alle kosten voor levensonderhoud, immigration lawyer (tering wat verdienden die lui goed aan mij !
Ik zit nu al een goede 4 jaar mét green card in de US en geniet nog elke seconde van het leven hier!
Ik raad dit pad niet aan, maar ik zou de ervaring die ik heb opgedaan voor geen goud willen missen. Zoals FD zegt, toen ik ben gaan zoeken naar een H-1 sponsor heb ik een oude tweedehandse camper gekocht en had geen geld voor een hotel. Sommige dagen had ik zelfs geen geld voor eten. Die jankende, vloekende nachten die ik gehad heb, ook die zou ik voor geen goud willen missen :grijns:.
FD, ken ik jou misschien niet ergens van? Waar woon je / voor welke mij werk je ?
Last edited:
Sink Rate
New member
Pas toen ik al redelijk oud was werden de regels versoepeld en kreeg ik toch een medical. Gelijk begonnen aan een integrated ATPL opleiding. Wereld tijd gehad. Daarna werd het lastiger, 50 sollicitaties en uiteindelijk aangenomen bij een maatschappij waar ik mijn type moest betalen. Beetje jammer dat de maatschappij vervolgens failliet ging.... Vervolgens nog eens betalen om de type af te maken bij een maatschappij die wel lekker loopt. En ik heb het er waanzinnig naar mijn zin, en zou zo weer die 200.0000,- uitgeven om het nog weer eens te doen. (Maar of de bank het me nog eens zou lenen weet ik niet hoor). Ik ga iedere dag fluitend naar mijn werk, en dat ik geen rooie cent heb is jammer dan, dat komt wel goed op termijn. Ik doe eindelijk wat ik al mijn hele leven heb gewild en van heb gedroomd en keihard voor heb gewerkt. Als je het wil ga er asjeblieft voor, anders vraag je je hele leven af "What if..." of "had ik maar..."
J
Julien
Guest
Ik zou een echt vak leren en mijn PPL gaan halen.
Waarom zul je denken....
Ik vind dit beroep ontzettend mooi, maar op dit moment ben ik gewoon ambitieus en wil ik meer zijn dan iemand die slechts een toestel van punt A naar punt B brengt met alle verantwoordelijkheden van dien. Ik verdien goed (beter dan de gemiddelde piloot) en toch zou ik niet voor dit vak gekozen hebben.
Het is slechts een empathisch argument, maar ik kan met weinig komen. Ik ben vaak 's avonds thuis, soms nightstops en heb eigenlijk niets te krijgen. Het vak trekt me niet meer eigenlijk. Als ik kijk naar mijn interesses, zou ik wel iets in recht & bestuur willen doen. Misschien dat ik wel eens een thuisstudie ga overwegen en intern op managementfuncties ga solliciteren en minder ga vliegen.
Waarom zul je denken....
Ik vind dit beroep ontzettend mooi, maar op dit moment ben ik gewoon ambitieus en wil ik meer zijn dan iemand die slechts een toestel van punt A naar punt B brengt met alle verantwoordelijkheden van dien. Ik verdien goed (beter dan de gemiddelde piloot) en toch zou ik niet voor dit vak gekozen hebben.
Het is slechts een empathisch argument, maar ik kan met weinig komen. Ik ben vaak 's avonds thuis, soms nightstops en heb eigenlijk niets te krijgen. Het vak trekt me niet meer eigenlijk. Als ik kijk naar mijn interesses, zou ik wel iets in recht & bestuur willen doen. Misschien dat ik wel eens een thuisstudie ga overwegen en intern op managementfuncties ga solliciteren en minder ga vliegen.
Jetcap
New member
Gewoon door blijven gaan en als je er geschikt voor bent dan vind je vanzelf wel een Chief-Pilot of Director of Operations baan. Ik heb een jaartje of 15 gevlogen, en behalve een airline baan heb ik alle mogelijke vliegbanen gehad, en ze hadden allemaal iets nieuws of interessants. Nu ben ik meer bezig met Operationele kant van een vliegbedrijf, had er nooit veel interesse in maar vind het nu lekker uitdagend. Zal dit nog wel een tijdje doen, zeker een jaartje of 10-15, en dan lekker aan vervroegd pensioen gaan na denken en misschien uiteindelijk toegeven aan de FAA en als een consultant voor hun werken (bepaal ik mijn eigen schedule). Je baan moet leuk blijven en als het uiteindelijk niet is wat je wilt doen dan moet je van baan veranderen.
Ik heb KLS gedaan en ben relatief goed terecht gekomen (ben nu KLM F/O B737) maar als ik alles van te voren had geweten dan zou ik het eerst hebben geprobeerd bij Lufthansa Verkehrsfliegerschule of bij het CTC Wings Cadet program.
Beide zijn stukken goedkoper en geven ook toegang tot major carriers, zelfs met baangarantie.
Beide zijn stukken goedkoper en geven ook toegang tot major carriers, zelfs met baangarantie.
Brakes Released
New member
ik zou het pretty much zelfde doen (IAC met Ameriflight turbo uren), had alleen ongever twee jaar eerder willen starten (was echter kort verstands verbijsterings rakettenboer bij de KLu) zodat ik klaar zou zijn net toen er een vrije markt aanname golfje was van de Klem (niet dat ik niet happy ben waar ik nu zit, integendeel) echter dat is gelul achteraf met kennis die ik niet had voor ik begon
btw, die zure lening al lang afbetaald
btw2, ooit m'n Levi 501 naar een pawn shop gebracht om te kunnen eten die week!
btw, die zure lening al lang afbetaald
btw2, ooit m'n Levi 501 naar een pawn shop gebracht om te kunnen eten die week!
choochoo
New member
sommigen moeten op 18jarige leeftijd het leger in?! 3maanden basic training in tropische jungle! schieten, klimmen, kruipen, zwemmen, rennen en na een tijdje.. jahaa tralala vliegen
geen geld betaald aan een instelling.
wel 4jaar bloed, zweet, tranen en vooral JAREN, geschonken aan de overheid.
werd ingedeeld bij airforce. paar jaartjes awacs, daarna direct entry sia.
wat ik in return kreeg was ongeveer 110euries p/m voor de militaire training en 320euries p/m voor specialisatie en natuurlijk dat ik tegen m'n 24ste F/O ben bij een gouden zwaan.
zou ik het anders gewild hebben?
ab-so-lut-ly not.
geen geld betaald aan een instelling.
wel 4jaar bloed, zweet, tranen en vooral JAREN, geschonken aan de overheid.
werd ingedeeld bij airforce. paar jaartjes awacs, daarna direct entry sia.
wat ik in return kreeg was ongeveer 110euries p/m voor de militaire training en 320euries p/m voor specialisatie en natuurlijk dat ik tegen m'n 24ste F/O ben bij een gouden zwaan.
zou ik het anders gewild hebben?
ab-so-lut-ly not.
Last edited:
G
Guest
Guest
Ik heb een prangende vraag, een ook waar ik (al heb ik niet het hele board, i.e. alle duizenden posts, gelezen) tot nog toe geen antwoord op heb kunnen vinden;
in threads zoals deze spreken velen over het feit dat je geen vlieger moet worden vanwege het goede salaris dat je gaat verdienen, daar lijkt vrijwel iedereen het wel over eens te zijn.
Tegelijkertijd verdient men, zeker in vergelijking tot 'het bedrijfsleven' m.i. bovengemiddeld veel.
Mijn vraag: weet men niet dat men in verhouding tot andere beroepen toch eigenlijk erg goed verdient als vlieger, spreken alleen mensen die goed verdienen zich uit over hun salaris, overdrijft men sterk over zijn/haar salaris of is er een andere verklaring?
Ik ben erg benieuwd!
in threads zoals deze spreken velen over het feit dat je geen vlieger moet worden vanwege het goede salaris dat je gaat verdienen, daar lijkt vrijwel iedereen het wel over eens te zijn.
Tegelijkertijd verdient men, zeker in vergelijking tot 'het bedrijfsleven' m.i. bovengemiddeld veel.
Mijn vraag: weet men niet dat men in verhouding tot andere beroepen toch eigenlijk erg goed verdient als vlieger, spreken alleen mensen die goed verdienen zich uit over hun salaris, overdrijft men sterk over zijn/haar salaris of is er een andere verklaring?
Ik ben erg benieuwd!
choochoo
New member
ik vind dat je best vlieger mag worden voor het geld.
echter zijn er veel AI's die een lening hebben van 100.000euro++ voordat ze überhaupt een baan hebben. dit is een reden waarom veel jonge vliegers in de eerste vlieg jaren geen tot weinig geld zien vergeleken met het gemiddelde bedrijfsleven.
je weet zelf goed genoeg dat we bovengemiddeld veel verdienen,
maar voor vele is de weg naar het geld een beetje moeilijk en zwaar
echter zijn er veel AI's die een lening hebben van 100.000euro++ voordat ze überhaupt een baan hebben. dit is een reden waarom veel jonge vliegers in de eerste vlieg jaren geen tot weinig geld zien vergeleken met het gemiddelde bedrijfsleven.
je weet zelf goed genoeg dat we bovengemiddeld veel verdienen,
maar voor vele is de weg naar het geld een beetje moeilijk en zwaar
J
Julien
Guest
choochoo, leuk dat je bij SIA werkt! Lijkt mij echt een mooie club om voor te werken! Leuk dat je dat allemaal al voor elkaar hebt op je 24e! Ik heb veel respect. Je bent zeker citizen van Singapore anders kom je daar ook niet zo snel via het leger, non ? Op welke type vlieg je ?
choochoo
New member
@julien
thanks, ik dien inderdaad het singaporees leger.
momenteel zit ik op de b777-200er +een aantal uur in 747-400 als junior-(relief) pilot.
sia heeft een speciale regeling met de airforce hier.
de meeste vliegers blijven onder contract bij de overheid, vliegen met hele, hele goede arbeidsvoorwaarden en goed salaris. maar goed, buitenbeentjes heb je altijd..
die kunnen terecht voor een 1.5jr course by sia en vliegen normaal gesproken binnen 2jr.
wel moet ik als reservist voor de komende 15jaar, elk jaar een paar maal awacs doen.
thanks, ik dien inderdaad het singaporees leger.
momenteel zit ik op de b777-200er +een aantal uur in 747-400 als junior-(relief) pilot.
sia heeft een speciale regeling met de airforce hier.
de meeste vliegers blijven onder contract bij de overheid, vliegen met hele, hele goede arbeidsvoorwaarden en goed salaris. maar goed, buitenbeentjes heb je altijd..
die kunnen terecht voor een 1.5jr course by sia en vliegen normaal gesproken binnen 2jr.
wel moet ik als reservist voor de komende 15jaar, elk jaar een paar maal awacs doen.
Last edited: