Naar aanleiding van arrestatie JP

Julio P werkte willens en wetens mee aan herhaaldelijke "executies" (misschien is het woord zelfs nog te netjes) van tegenstanders van een oppressief regime.

Ow???? Heb jij inzage gehad in het dossier??? Hoe kun jij weten of hij 30 jaar geleden willens en wetens hieraan meewerkte...

Probeer nou eens een keer niet al met je oordeel klaar te staan maar wacht gewoon af, bij mijn weten ontkent hij namelijk elke betrokkenheid.
 
Het hele gebeuren rond JP roept bij mij opnieuw vragen op. Dit keer met een heel andere insteek dan mijn eerste mailing in dit topic.
Ik besef dat het heikele vragen zijn. Het lijkt me dat je als militair (vlieger) met heikele vragen te maken kunt krijgen. Zeker als militaire acties in het licht van de geschiedenis niet meer samenvallen met de intentie die je zelf destijds had toen je met je krachtige wapenarsenaal het luchtruim koos.

Op het moment dat je militair gaat vliegen maak je kans dat je aan agressieve acties moet deelnemen. Het puzzelt mij wanneer agressieve militaire acties te duiden zijn als misdaden tegen de menselijkheid.
John McCain, in 2008 nog presidentskandidaat voor Amerika, voerde bombardementen uit in de inmiddels omstreden Vietnamoorlog. Tijdens zijn 23ste (!) bombardementsvlucht werd hij neergeschoten (waarbij hij zwaargewond raakte, krijgsgevangene werd gemaakt en is gemarteld).
Als JP wordt veroordeeld moeten dan bijvoorbeeld ook niet alle US Air Force- en marinepiloten die bommen op Irak hebben gegooid (radio actieve besmetting) worden gearresteerd?
Op posters bij de MDD (Maatschappelijke Dienst Defensie) stond ooit: ‘Oorlogsmisdadigers treft men alleen aan bij de verliezende partij’.

Beweerd wordt dat JP zou hebben gezegd dat Argentinië zich met de betreffende vluchten van linkse terroristen ontdeed.
In oktober 1977 werd een Boeing 737-230C van Lufthansa (de Landshut) gekaapt door enkele Palestijnse kapers. Zij eisten de vrijlating van elf leden van de links terroristische RAF. Tijdens dit gijzelingsdrama werd de piloot Jürgen Schumann geëxecuteerd.
Als JP wordt veroordeeld moeten dan bijvoorbeeld ook niet de militairen worden gearresteerd die het betreffende vliegtuig in Mogadishu bestormden waarbij drie van de terroristische kapers gedood werden en een vierde zwaar gewond raakte?
Ik wil gezegd hebben dat mijn hart hier ‘nee’ op zegt. Ik wil ook gezegd hebben dat het wrede regime van Jorge Videla waar JP voor zou hebben gediend destijds door het regime van Amerika in het zadel is geholpen (evenals Saddam Hoessein met zijn wrede regime in het bovenvermelde Irak).

In mijn hoofd hoor ik ineens Boudewijn de Groot weer met zijn song ‘Welterusten, Meneer de President’ en dan met name de zinnen ‘Denk maar niet te veel aan al die verre kusten, waar uw jongens zitten eenzaam ver van huis. Denk vooral niet aan die 46 doden, die vergissing laatst met dat bombardement’.
Begin deze maand zijn in Afghanistan burgerdoden omgekomen bij een precisiebombardement . Hoe zal die jongen die, eenzaam ver van huis, achter de knuppel zat en zijn luiken opengooide daarop be- en veroordeeld worden, nu en over 10, 20, 30 jaar?

Militair vliegen mag qua vliegerskunst dan wel spectaculairder zijn dan het besturen van een verkeersvliegtuig maar zodra je deelname aan agressieve acties een feit is geworden, is het maar afwachten hoe de geschiedenis uitpakt.

Kortom, ik ben nog steeds bezig met de vraag op grond waarvan (ver)oordeel je?

Je haalt hier inderdaad enkele goede punten aan. Maar als jouw redenering volledig op gaat -en je dus als uitvoerder niet bestraft kan worden, ook al vermoord je mensen etc-, dan geef je dus iedere persoon tijdens oorlogstijd een vrijgeleide om eender wat te doen.

Is dat de bedoeling ? Ik weet het niet, maar het is dus zeker niet zo duidelijk als je zegt.

Als je iemand neerschiet met een kogel, is dat een oorlogsmisdaad? Lijkt mij eerder een definitie van oorlog te zijn. Als je iemand foltert en dan neerschiet, is het dan een oorlogsmisdaad ? En als je iemand uit een vliegtuig smijt, is het dan een oorlogsmisdaad ?

99% van de mensen die in de oorlog rondlopen, doen dat omdat ze dat moeten. Het enige waar ze op hopen is rust en vrede. Ik ben er van overtuigd dat het hen geen worst uitmaakt wie wint of verliest, als ze maar veilig naar huis kunnen terugkeren en kunnen slapen zonder wakker gebombardeerd te worden. Hoe kun je van hen verwachten dat ze het "globale plaatje" kunnen bekijken, als die ochtend je buren zijn neergeschoten door "de goeie". Waarom zou je dan op dat moment moment weigeren om bijvoorbeeld 5 van die daders neer te schieten ?
Uiteraard mag je geweld niet met geweld verdelgen :blabla:, maar op moment dat het schieten begint, heeft een zinnig mens echt geen keuze meer om niet meer mee te doen.

Oorlog is walgelijk. Maar er zijn altijd 2 partijen nodig om oorlog te voeren. Wie is dan schuldig ?
 
Kortom, ik ben nog steeds bezig met de vraag op grond waarvan (ver)oordeel je?

In oorlogstijd heb je natuurlijk de conventies van Geneve, waarin samengesteld is wat voor acties er tijdens een oorlog vanwege humanitaire redenen toegestaan zijn. Dit klinkt natuurlijk nogal ironisch, oorlog en humanitair. Maar de redenen mogen duidelijk zijn, een stel spelregels die voor een gevecht zorgt puur tussen militaire eenheden. De reden dat militairen zich hier aan willen houden is de mogelijkheid dat ze na de oorlog anders alsnog het haasje kunnen zijn.

De acties waarbij wellicht JP betrokken was, waren zodanig dat die natuurlijk nooit volgens de conventies toegestaan zou zijn. En zoiets moet ook echt bestraft worden. De conventies zijn dus op zich een goede grond om te beginnen om te kijken of iemand veroordeelt moet worden of niet. Maar je houdt daarna de vraag over of een militair een dergelijke opdracht onder dwang moest doen of niet. De opdrachtgever, voor zover zelf niet onder dwang, staat natuurlijk bovenaan betreffende schuld. Maar of JP (indien betrokken) aantoonbaar een keuze had, dat is aan de advocaten en rechters die deze zaak hopelijk objectief en eerlijk behandelen.

Één ding is zeker, (ver)oordelen kunnen wij niet in dit geval. Wij kennen de zaak niet en hebben ook niet de stukken, bevoegdheid, kunde en kennis om daar nu een oordeel over te doen.
 
Conventie van Geneve gaat hier niet op denk ik. Er was geen oorlog tussen staten als zodanig. Iets wat volgens tegenstanders dan ook het zwakke punt is van de conventie in de tegenwoordige hoedanigheid. Had wel even plaatsvervangende schaamte toen ik de Grave Breaches van de conventie doorlas. Maar ach, weet je wat, geef de man die het stopt een Nobel prijs of zo...
 
Je haalt hier inderdaad enkele goede punten aan. Maar als jouw redenering volledig op gaat -en je dus als uitvoerder niet bestraft kan worden, ook al vermoord je mensen etc-, dan geef je dus iedere persoon tijdens oorlogstijd een vrijgeleide om eender wat te doen.

Ik vind absoluut niet dat iedereen zijn goddelijke/duivelse gang maar kan gaan, ook niet in oorlogstijd. Sterker nog, ik vind dat er wel degelijk grenzen zijn. Maar over grenzen gaat juist zo dikwijls de strijd! Naar aanleiding van de verwijzing van Nosig naar de conventies van Geneve (zie reactie 23 in dit topic) heb ik me daar maar eens in verdiept. Zie in onze moerstaal de links:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Geneefse_Conventies
http://nl.wikipedia.org/wiki/Misdaden_tegen_de_menselijkheid
http://nl.wikipedia.org/wiki/Gedwongen_verdwijning
http://nl.wikipedia.org/wiki/Humanitair_Oorlogsrecht

Probleem van conventies , wetten, richtlijnen enz. is dat deze lang niet altijd voor één uitleg vatbaar zijn (voer voor advocaten!). Bovendien: vanuit welk referentiekader (ver)oordeel je? Als voorbeeld noem ik de Palestijns-Israëlische kwestie (over wie slachtoffer en wie agressor is bestaan zeer uiteenlopende standpunten) en Yasser Arafat (voor de ene een terrorist, voor de andere een verzetsstrijder/held/vredesduif).
Henri Dunant, verantwoordelijk voor de eerste Geneefse Conventie , werd geraakt door het lijden van de 40.000 gewonden die hij zag bij de Slag van Solferino (Italië, 1859). Hij riep de plaatselijke bevolking op te helpen waar ze konden zonder onderscheid te maken tussen de vechtende partijen.
Dat is wat mij aanspreekt, waarop men mij mag aanspreken en waarop ik de ander wil aanspreken.

Uiteraard mag je geweld niet met geweld verdelgen :blabla:, maar op moment dat het schieten begint, heeft een zinnig mens echt geen keuze meer om niet meer mee te doen.

Ooit zag ik een film over een vliegtuigkaping. De kaper ging onvoorstelbaar agressief te keer. Enkele passagiers probeerden hem te overmeesteren. Ik leefde intens mee en zat de passagiers vanaf de bank aan te moedigen. Als ik ooit gedwongen word te kiezen tussen mijn dierbaren laten vermoorden of zelf de agressor uitschakelen, ben ik menselijk (!) genoeg om voor het laatste te opteren. Dat met name de nabestaanden van degenen die vanuit Hercules L-188 vrachtvliegtuigen de zee in zijn gegooid om berechting van allen vragen die aan deze gruwelijkheden medeplichtig zijn geweest, kan ik me ook indenken.
De aanpak van agressief/misdadig gedrag als het zich voordoet is echter van een andere orde dan de aanpak van dergelijk gedrag achteraf. Voor wat betreft het laatste verwijs ik graag naar deze reactie van Nosig:

Als er iets duidelijk is geworden is het wel dat "straffen" absoluut niet helpt en eigenlijk bijna altijd leidt tot recidive. Maar dat wil "het volk" (denkt "de regering") niet horen, er moet "harder worden opgetreden", dat zal ze leren, etc. Er wordt steeds minder moeite gedaan om te kijken naar oorzaken en gevolg. En steeds meer wil men geloven dat er "goede" en "slechte" mensen zijn en dat straffen ze zal leren en dat ze toch nooit meer zullen veranderen, dus hoe harder hoe beter. Kortzichtig, middeleeuws.

Nog een andere kwestie:

Maar dat betekent natuurlijk niet dat hij boven de wet staat.

Eens! Geen mens, inclusief Roman Polanski, staat wat mij betreft boven de wet. En als het aan mij ligt staat ook geen mens onder de wet , inclusief JP die door menigeen al schuldig is verklaard terwijl nog niet bewezen is dat hij dodenvluchten heeft uitgevoerd.

Let vooral op de vragen die Peter R. stelt aan Mevr. P op ongeveer 12.50

Bedoel je dat JP toch weet om welke collega’s het gaat?
Hier weten ze het: http://www.geennieuws.com/2009/09/transavia-kijk-uit-met-wie-u-vliegt/

Of bedoel je waarom JP zijn collega’s zelf niet heeft benaderd in plaats van een gesprek te verlangen waarbij een vertegenwoordiger van Transavia aanwezig zou zijn?
Tja, welke communicatielijnen zijn in een dergelijk geval het meest logisch om te kiezen?Waarom zou de lijn die JP voorstond in zijn nadeel pleiten?

Ooit kwam mij deze uitspraak van Harry Sanders ter ore: ‘Veronderstel het goede in je medemens. Heb je bewijzen voor het tegendeel, twijfel dan aan je bewijzen.’
Werkelijk ter zake doend lijken mij keiharde feiten die, naar ik aan mag nemen, aan te treffen zijn in de vliegerslogboeken van JP: daarin moet toch terug te vinden zijn in welke toestellen met welke registraties hij wanneer gevlogen heeft.

Overigens vond ik het wel bijzonder dat in de uitzending van Pauw & Witteman gesteld werd dat het gesprek via Indonesië op Argentinië kwam: een totaal andere lezing dan via Maxima, zoals eerder alsmaar is beweerd.
Zo gaat dat met verhalen en zo gaan de verhalen.
Ik moet nu zo maar denken aan die mannen in die witte pakken na de crash van de ELAL Boeing 747-258EF in 1992: waar kwamen die toch zo ineens vandaan?
Hoe breng je iets de wereld in? En met welk belang?

Nog een saillant detail: gememoreerd werd dat het vliegersgezelschap in Bali een slok op had en bedwelmd was. Tja, waar kan je als mens allemaal door bedwelmd raken waardoor je bewustzijn dusdanig vernauwd raakt dat je dingen kunt gaan zeggen/doen die schrikbarende gevolgen hebben: alcohol (in dit geval) en (waar het al eerder over in dit topic ging) manipulatie, insinuatie, pressie.
Wat heeft wanneer de regie in een mens?
Ab Dijksterhuis heeft er ook over geschreven. De voorkant van zijn boek ‘Het slimme onbewuste’ is prachtig: een ijsberg van de zijkant gezien, waarvan slechts het topje boven water uitsteekt. Het is illustratief voor de overtuiging van deze psycholoog dat niet ons bewustzijn de controle heeft maar dat ons onbewuste in control is.
 
Ab Dijksterhuis heeft er ook over geschreven. De voorkant van zijn boek ‘Het slimme onbewuste’ is prachtig: een ijsberg van de zijkant gezien, waarvan slechts het topje boven water uitsteekt. Het is illustratief voor de overtuiging van deze psycholoog dat niet ons bewustzijn de controle heeft maar dat ons onbewuste in control is.

Kom je toch weer terug bij Derren Brown ;-). We hebben nog heel wat oceanen, ondergrondse werelden en planeten te ontdekken, maar ons brein is pas echt the final frontier.

In lijn met je verhaal schoot mij een TED Talk in gedachten die net een paar dagen geleden online is gezet. Over the single story, hoe vooroordelen (onbewustzijn), generalisaties en eenzijdig denken het gedrag van mensen kan beïnvloeden (en hoe kneedbaar mensen zijn). Vooral voor mijn Braziliaanse vriendin was dit heel erg herkenbaar. Enjoy: http://www.ted.com/index.php/talks/chimamanda_adichie_the_danger_of_a_single_story.html
 
De geïnteresseerden in de arrestatie van J.P. wil ik allereerst attenderen op de volgende links:
http://www.eenvandaag.nl/binnenland/35155/vraagtekens_rondom_arrestatie_transavia_piloot
http://www.luchtvaartnieuws.nl/news/?id=32586
Saillant detail: in de publicatie van ‘Luchtvaartnieuws’ prijkt een reclame van de Luchtmacht met de afbeelding van een Hercules (weliswaar een ander type dan waar de dodenvluchten in werden gemaakt, maar toch een type dat gebruikt wordt <zie de toelichting in de advertentie> voor droppings <van parachutisten in dit geval>.

Dd. 24/10 las ik in NRC-Handelsblad het artikel ‘Communicatiecrisis’ van de auteur P.F. Thomése, helaas (nog) niet verschenen op het internet. Hij verwijst naar het klassieke verhaal ‘Erostrate’ uit ‘Le Mur’ van de filosoof Jean Paul Sartre (1905 – 1980). “Men moet de mensen van bovenaf bekijken”, opent Sartre zijn verhaal, bij monde van zijn hoofdpersoon Paul Hilbert. “Al hun effect is berekend op waarnemers van een meter zeventig. Wie heeft er ooit nagedacht over de vorm van een bolhoed vanaf de zesde etage? Wanneer men op gelijke hoogte met de mensen is, is het veel moeilijker ze als mieren te beschouwen: ze raken je.” Thomése betoogt vervolgens dat het verschil tussen de almacht op de bovenste verdieping en de onmacht beneden op straat op allerlei manieren uitgelegd kan worden, zo ook als een metafoor van de verhouding tussen de droom der dictatuur, waar de wil wet mag zijn, en de weerbarstige praktijk van de democratie. Hij stelt dat discussies vaak vanaf de zesde verdieping met elkaar worden gevoerd en idealen meestal plompverloren op straat worden verkondigd. Verwijzend naar onder meer de hoestbuien aan reacties die vanaf de zesde verdieping op het internet worden geplempt merkt hij op: “Iets laten weten, het maakt niet uit wat. Als het maar vernietigend is. De killing fields van de moderne communicatie. (…) Een antwoord wordt niet meer verwacht. Die punt zetten we zelf.” Aan dit alles moest ik denken bij het lezen van deze columns die inmiddels ook zijn verschenen nav. de arrestatie van J.P.:
http://www.ankewelten.nl/?p=916
http://www.geennieuws.com/2009/10/luchtkasteel-julio-poch-aan-duigen-of-toch-niet/
 
Alle psychologisch-filosofische verhandelingen ten spijt : Gelukkig dat er, ook al voelde JP zich slechts een radertje in het grote geheel, al volgde hij 'slechts' orders op en/of was hij 'gehersenspoeld' door het Videla-regime, er nu toch instanties zijn die deze smet uit het verleden alsnog onderzoeken, onthullen en vervolgen. Ik kan geen enkele compassie of medelijden hebben met deze man totdat voor de rechter blijkt dat hij onterecht is opgepakt en vervolgd.
 
Ik kan geen enkele compassie of medelijden hebben met deze man totdat voor de rechter blijkt dat hij onterecht is opgepakt en vervolgd.

Right... schuldig tot onschuld bewezen? Gelukkig dat het rechtssysteem anders in elkaar zit (of zou moeten zitten).
 
In de media en het "klootjesvolk" (lees: televaaglezers) schuldig tot onschuldig is bewezen
In het rechtssysteem (In ieder geval in NL), onschuldig totdat schuldig is bewezen
 
Right... schuldig tot onschuld bewezen?

Dát zie je me nergens zeggen. Ik krijg alleen een beetje een braakneigingen bij alle aangevoerde zogenaamd 'verzachtende omstandigheden' waaronder hij mogelijk tot zijn daden zou zijn gekomen.

Vooralsnog heeft hij wat mij betreft de schijn tegen, daar staat de schuldvraag welke ik gelukkig niet hoef te beantwoorden helemaal buiten.
 
MHA, ik kan U inderdaad niet quoten op de mening schuldig tot onschuld bewezen is, maar bij de volgende quote gaan ook mijn nekharen ook overeind staan:

Ik kan geen enkele compassie of medelijden hebben met deze man totdat voor de rechter blijkt dat hij onterecht is opgepakt en vervolgd.

U kunt zich scharen onder de vele airworkers die vaak al binnen 24 uur na een incident of accident een oorzaak denken te kunnen aanwezen.

ZUM KOTSEN!

Als U allemaal UW meningen uit de telegraaf of soortgelijke media denken te kunnen halen, heeft U nog niet veel over het leven of de media geleerd, naar mijn mening.
 
U kunt zich scharen onder de vele airworkers die vaak al binnen 24 uur na een incident of accident een oorzaak denken te kunnen aanwezen.

ZUM KOTSEN!

Als U allemaal UW meningen uit de telegraaf of soortgelijke media denken te kunnen halen, heeft U nog niet veel over het leven of de media geleerd, naar mijn mening.

Een mooie, vlot bekkende, reply die van een zelfde kortzichtigheid getuigt als die je mij meent aan te kunnen smeren.

Omgedraaid, waarom zou ik volgens jou wel compassie voor en medelijden met deze verdachte moeten hebben ? Hij wordt momenteel keurig in bescherming genomen door het Spaanse rechtssysteem en heeft al meer rechten kunnen aanwenden dan diegenen die hij verondersteld wordt te hebben doen verdwijnen.

Waar ik tegen ageer zijn de redenen die in diverse berichten worden aangehaald dat iedereen onder de juiste omstandigheden tot alles in staat zou zijn, waardoor je deze man als slachtoffer gaat zien van een systeem. Zo kun je de daden van de grootste kampbeul nog bagatelliseren. Strafbare feiten gepleegd vanuit psychologisch verklaarbaar gedrag zijn geen reden vervolging dan maar te laten zitten, ook al is vergelding als hoofddoel van vervolging volgens sommigen middeleeuws.
 
Nou, we halen aan dat personen het slachtoffer ZOUDEN kunnen zijn van een systeem, indoctrinatie, whatever. In ieder geval om te laten zien dat er genoeg redenen zouden kunnen zijn om niet direct aan te nemen / te oordelen dat iemand schuldig is, nog los van het feit van bewijslast etc. En inderdaad wellicht in bepaalde gevallen gevolgtrekkend dat ook wij in een kampbeul-achtige situatie ongewild zouden kunnen belanden. Vooral dat ongewild bepaalt de mate van "schuld", maar daarover noch over het feit an sich kunnen we nu oordelen. Maar we zeggen niet dat die schuld niet kan bestaan, alleen dat je daar niet over kan oordelen zelfs als je zou weten dat iemand een beul is geweest.

De andere voorbeelden laten duidelijk zien dat zelfs de braafste burgers (het merendeel zelfs) in bepaalde omstandigheden, zoals oorlogstijd maar zelfs met iemand erbij in een witte jas, ver genoeg gaan om mensen te martelen of erger. En dat niet onder dwang! Dat praat het niet goed, maar is wel beangstigend. Tuurlijk, jij zou nooit zoveel volt op het proefpersoon hebben gezet.... niemand van ons hier... vanzelfsprekend... wij zouden nooit beulen zijn... toch?
 
MHA,
nergens pleit ik voor compassie of medelijden voor de heer Poch.
Ik pleit ook nergens voor een veroordeling of een vrijpleiting, simpelweg omdat ik weinig anders weet van de beste man dan wat er in de media over hem verteld en geschreven is.
Ik heb het interview met zijn echtgenote bij Pauw en Witteman gezien en ook daaruit kan ik persoonlijk geen conclusies trekken.
Een van mijn vrienden heeft jarenmet hem gewerkt en gevloigen en vond hem 1 van de meest plezierige mensen om mee te vliegen. Ook dat zegt niets over zijn verleden, maar staat wel haaks op het beeld dat de media van hem weten te schetsen.
Mijn ervaringen met de media zijn niet onverdeeld positief. Integendeel en heb meerdere malen mogen ervaren dat "waarheden" vaak anders opgeschreven, bewerkt en geinterpreteerd werden door diverse media.
Ik heb een probleem met het klaar hebben van een mening door mensen die niets met deze man te maken hebben, maar wel denken te kunnen oordelen over zijn/haar handelen.
Ik heb me destijds bijvoorbeeld ook druk gemaakt over de reacties van een aantal airworkers die een dag na de crash met Turkish Airlines eerder dit jaar al een oorzaak dachten te moeten aanwijzen.

Toegegeven, naar mijn mening heeft de heer Poch ook alle schijn tegen, maar het zou toch wrang zijn als over lange tijd blijkt dat hij misschien jaren onterecht "is beschermd door het Spaanse/Argentijnse rechtsysteem" enkel en alleen omdat de goede man een borrel te veel op had en verhalen heeft opgehangen die "ietwat"bezijden de waarheid waren.
Lijkt mij inderdaad ook niet aannemelijk, maar ik zal niet aan de zijlijn staan om de een noch de andere partij aan te moedigen om iemand publiekelijk aan de schandpaal te nagelen totdat onomstotelijk door terzakekundigen is bewezen dat hij schuldig was.
Pas dan zal ik geen medelijden hebben met de beste man.
M.a.w. ik kan me er niets bij voorstellen hoe het voelt om (eventueel onschuldig) gevangen te zitten vele weken na wat een hele leuke dag van mijn leven had moeten worden.

Tenslotte wil ik ook nog kwijt dat als de goede man inderdaad, al dan niet onder het genot van te veel alcohol, de bewuste bekentenis heeft gedaan tegen de bewuste collegae, mijn begrip ook uitgaat naar die collegae voor het nemen van deze stap, mits het in hun ogen duidelijk was dat de misdaad begaan was en alle overige en minder directe stappen zijn genomen of op zijn minst overwogen.

Confused? Ik geef iedereen het voordeel van de twijfel en heb nog steeds vertrouwen in een rechtsysteem waar je inderdaad onschuldig bent totdat het tegendeel is bewezen.
Hetgeen je mij in deze misschien kunt verwijten is naieviteit, maar dat plaats ik dan maar onder de noemer "langdurige jeugdzonde".
 
MHA
Als je rechtvaardigheid wilt verstaan, hoe zal je dit kunnen tenzij je alle daden bekijkt in het volle licht?

Ooit heb ik een vrouw in therapie gehad van wie de dochter dodelijk was verongelukt. Over het intense verdriet van deze moeder wil ik het hier niet hebben. Wel over de jongeman die het ongeluk veroorzaakt had en daarna was doorgereden. In de media werd hij te kijk gezet als een meedogenloze schoft. Van de moeder van het verongelukte meisje hoorde ik dat de chauffeur twee straten verderop door de politie was gevonden. Naast z’n beschadigde auto zat hij in de berm. De handen voor zijn ogen. Almaar roepend: “Wat heb ik gedaan! Wat heb ik gedaan! Ik heb iemand doodgereden!” Daarover heb ik nooit enig bericht gezien.
Hoe zet je iemand neer terwijl je het werkelijke verhaal maar nauwelijks kent?
Dat is een van de items waar ik steeds op gedoeld heb met mijn bijdragen in dit topic.

JP heeft inderdaad de schijn tegen. Maar er is nog helemaal niets wettig en overtuigend bewezen. Toch wordt hij in de media al met naam en toenaam, zinspelingen op zijn naam, foto’s van zichzelf en van zijn huis neergezet als degene die dodenvluchten heeft uitgevoerd. Op het internet (ook op dit forum) zijn al de meest wrede vonnissen over hem uitgesproken. En jij, MHA, stelt dat je geen enkele compassie of medelijden met deze man kunt hebben totdat voor de rechter blijkt dat hij onterecht is opgepakt en vervolgd. Een van de belangrijkste principes van het strafrecht is dat iemand niet eerder schuldig is dan dat een rechter hem of haar op grond van wettig en overtuigend bewijs veroordeelt. Me aansluitend bij Nosig, B 767-300ER en MG wil ik voorts een uitspraak van Blackstone (1882) in herinnering halen: “Liever tien schuldigen vrij dan één onschuldige achter de tralies.”

Je krijgt, MHA, “een beetje braakneigingen bij alle aangevoerde zogenaamd ‘verzachtende omstandigheden’ waaronder JP mogelijk tot zijn daden zou zijn gekomen”, daarbij doelend op ‘alle psychologisch - filosofische verhandelingen’ in dit topic.
Ik beschouw het als kortzichtig om over iemand die iets verschrikkelijks heeft gedaan te spreken alsof hij niet een van ons is, maar een vreemde in onze wereld. Het ligt meer in mijn aard vragen te stellen bij gedrag en gebeurtenissen. Daarbij weegt bij mij zeker mee of iets is misgegaan of misgedaan. Maar zelfs als iets is misgedaan houdt het voor mij niet op om vragen te stellen en wel in die zin dat er inzicht / verheldering / opheldering / een leermoment komt. Dat kan op alle gebied, variërend van menselijk verkeer tot luchtverkeer met alles wat daartussen zit.
“Niemand van ons hier… vanzelfsprekend… wij zouden nooit de beulen zijn”, confronteert Nosig terecht. Het is prima in jezelf te geloven, een positief zelfbeeld te hebben. Maar feit is ook dat mensen (onder manipulatie, insinuatie, pressie, bedwelming) tot heel wat in staat blijken. En niet alleen die ander. Ook jij. Ook ik. Ik vraag me wel eens af hoe beschaafd we met z’n allen blijven als we bijvoorbeeld twee weken zonder elektra komen te zitten.
Ik zal de daden van JP absoluut niet goed praten als hij toch die opendeurpiloot blijkt te zijn geweest waar hij door onder meer de verslaggevers in de Televaag al voor wordt gehouden, laat dat duidelijk zijn. Maar ik ben er wel degelijk een voorstander van altijd weer verder te kijken dan een eerste beeld, een eerste bevinding. Waarbij ik me terdege realiseer dat mijn hart niet beter en ook niet slechter is dan dat van de wereld.
 
Last edited:
Back
Top