autisme en piloot

In een kritisch geval wil ik graag mensen naast me die zich 100% kunnen storten op het probleem en niet 50% kwijt zijn aan het "normaal mee komen.."

Is dat niet juist de sterke kant van iemand met autisme...je 100% op een probleem kunnen storten? :) Heb je wel de hele vlucht problemen nodig.

On topic... stel de vraag aan een luchtvaart medisch expert, niet aan vliegers.
 
Om zelf openhartig te zijn hierover: ikzelf heb ook een vorm van autisme (ASS), het zogenoemde syndroom van Asperger.

Over autisme kan men werkelijk uren bespreken. De vraag die jij hebt, heb ik mijzelf ook gesteld. Zoals jij wellicht nu wel weet, is de ene autist, de andere niet. Het uit zich per individu op een andere manier. Er zullen ongetwijfeld een aantal piloten zijn die het van zichzelf zelf niet eens weten. Doordat je weet dat je autisme hebt, kan je er juist beter mee omgaan.

Met mijn 32/32 jaar in combinatie met mijn opleidingsniveau, maakt het voor mij in het hier & nu, onrealistisch om het beroep van een ATPL'er te ambiëren. Desondanks blijf ik deze vraag voor mijzelf integrerend vinden, vanuit een persoonlijke grensverleggende uitdaging. Maar dan als RPL/PPL. (Tot dan leer ik elke dag bij op Ivao, als het zover komt).

Aangezien ik jouw persoonlijk niet ken, vind ik dat ik daar geen oordeel over mag vellen. Tegelijkertijd vind ik dat jij je niet moet tegen laten houden door deze 'stempel' die je ooit hebt gekregen. Ik bedoel hiermee te zeggen dat je niet moet laten betuttelen door allerhande mensen die beweren dat jij dat niet kan, uitsluitend op basis van jouw autisme. Dat is een dooddoener, een ongeldig argument.

Als je een droom hebt, ga er dan voor. Blijf wel realistisch!
Omdat ik weet dat autisten in het algemeen gesproken, moeite hebben om zichzelf in een ander te verplaatsen, raad ik je aan om een aantal les-/introductie vluchten te doen. Zodoende kan jij vanuit de praktijkervaring een indruk op doen, en hiermee een beter beeld krijgen wat het allemaal is, inhoud en betekent.

Wat denk jij dat het allemaal inhoud, een beroepsvlieger zijn?
Kan je ook iets meer over jezelf schrijven?

Natuurlijk heb je net zoals bij alles, een beetje geluk bij nodig met welke instructeur je de 1e keer krijgt, omdat het heel gemakkelijk is om een aspirant-vlieger voor altijd uit de cockpit te verjagen.
Ondertussen kan je al de grondbeginselen en de 1e indrukken op doen , ook al is het nep, vanachter jouw computer met flightsim op een netwerk zoals Ivao.
Tot slot: het zal je verbazen welke opleidingen en beroepen aan het doen zijn.

PS: Zoiets als op een Flight Operations Center lijkt me ook een heel geschikt alternatief. (Uiteraard heb ik het dan over maatwerk met betrekking tot een plaatsing).
 
Een berichtje van mijn vriendin:

Hallo Allemaal,
Ik ben Loes, 21-jarige studente Pedagogische Wetenschappen en Onderwijskunde, Master Orthopedagogiek Gezin en Gedrag.
Via mijn vriend las ik jullie topic. In mijn studie en stage krijg ik veel te maken met aan autisme verwante stoornissen.
Van piloten en de capaciteiten daarvan weet ik weinig, hoogst waarschijnlijk het minste van jullie allemaal. Maar ik kan wel wat vertellen over autisme.
Vandaar mijn bericht;


Er zijn veel verschillende vormen van autisme. Jullie noemen hier de specifieke kenmerken, de beperkte sociale mogelijkheden, het zien van fragmenten en het geheel niet overzien, stereotype gedrag (herhalen van wat anderen zeggen). Het is echter zo dat je autisten niet over één kam kunt scheren.
Een stoornis binnen het autistische spectrum wordt ook wel een pervasieve ontwikkelingsstoornis genoemd. Bij alle pervasieve ontwikkelingsstoornissen is er sprake van een kwalitatieve beperking in de interactie. Bij de autistische stoornis en het syndroom van Asperger is er sprake van beperkte, zich herhalende en stereotiepe patronen van gedrag, belangstelling en activiteiten. De stoornis van Rett en de desintegratiestoornis van de kinderleeftijd kenmerken zich door een periode van een normale ontwikkeling, bij de stoornis van Rett ten minste vijf maanden en bij de desintegratiestoornis van de kinderleeftijd ten minste twee jaar. Bij deze twee stoornissen is er sprake van een verlies van eerder verworven vaardigheden. PDD-Nos is een pervasieve ontwikkelingsstoornis waarbij niet voldaan wordt aan een andere PDD stoornis. Dit is een restcategorie.
Het lijkt mij inderdaad lastig voor een ‘klassieke’ autist om piloot te worden. Echter zijn er nog andere vormen. Ook Rett en de desintegratie stoornis v/d kinderleeftijd zijn stoornissen van autisme waarbij je als piloot niet goed zou kunnen functioneren.
Er zijn echter ook autisten die ‘slim’ zijn en veel kunnen leren. Dus ook het maken van sociale contacten. Zij leren de betekenissen van spreekwoorden e.d. en ze leren grapjes. Ook kunnen zij leren dat het in de ogen aankijken belangrijk is voor de sociale contacten.
Daarnaast zijn er natuurlijk ook mildere vormen. Wanneer iemand een lichte vorm van PDD-Nos heeft met een harmonisch begaafd intelligentieprofiel (dus niet hoogbegaafd, maar wel begaafd), lijkt mij het wel mogelijk dat deze persoon piloot wordt. Vooral wanneer hun specifieke interesse bij vliegtuigen ligt zijn zij gemotiveerd om te leren en hebben ze de theorie snel door. De kwaliteit die ‘niet-autisten’ missen, het onthouden van alles, hebben sommige autisten wel. Zij kunnen hierdoor een specifieke bijdrage leveren.
Als je als PDD-Nos’er vooral moeite hebt met nieuwe situaties, zal het lastig zijn om als piloot te functioneren. Maar iemand met PDD-Nos hoeft hier geen moeite mee te hebben.
Wanneer een PDD-Nos’er goed kan functioneren, geen moeite heeft met nieuwe, werkgerelateerde, situaties en een goede ‘werk’- relatie aan kan gaan met collega’s, lijkt het mij wel mogelijk.
Maar bij autisten ligt veelal het problemen in de wederkerige sociale interactie of de verbale en non-verbale communicatievaardigheden. Dit lijkt mij een capaciteit die een piloot zou moeten hebben.
Wat de specifieke benodigde capaciteiten zijn weet ik niet, maar ik weet wel dat er zoveel ‘soorten’ autisten zijn. Iedere autist is namelijk anders, net als iedere niet-autist. Dus een simpele nee lijkt mij kort door de bocht.
Natuurlijk heb je als ‘autist’ minder kans om door de selectie te komen, wanneer je moeite hebt met communiceren en met nieuwe situaties.
Ik denk, dat wanneer je, als autist, door de selectie komt, je de capaciteiten hebt om goed te functioneren als piloot. Ik ga er namelijk van uit dat de selectie bekijkt of je de capaciteiten hebt. Wanneer je dit dus haalt heb je, zelfs als autist, de capaciteiten die nodig zijn.


Groetjes, Loes
 
En ook al is er een mogelijkheid dat een autist:snore: een medical kan krijgen. ( Ze testen immers vrijwel geen psychische gesteldheid ).

Je loopt wel een heel groot risico dat als je 120 K leent en je vervolgens je opleiding bij bijv Stella doet er vervolgens achter komt dat de maatschappijen geen autisten in de cockpit willen hebben.
 
Die opmerking bijv. Stella raakt kant noch wal. Iemand met een milde vorm zou elke keuring van elke willekeurige opleiding kunnen doorstaan. Zoals namelijk al eerder uitgelegd zijn er vele vormen van Autisme. Om dat we hier van cijfertjes houden, +/- 1 op de 200 mensen heeft een storing in het autistisch spectrum. Dus dan zullen er vast wel een x-aantal in de cockpit zitten. Het zal je wel pijn doen dat een "autist" dezelfde opleiding en school aan zou kunnen als jij hebt doorstaan.
 
Ik vind het wel een valide opmerking.
Ongeacht waar je je opleiding doet kan je daarná, bij de selectie van een airline, tegen grote teleurstellingen aanlopen.
Airlines kijken over het algemeen toch anders naar hun kandidaten dan vliegscholen en zullen dan ook anders (strenger) filteren op o.a. sociale vaardigheden.

Zeker iets om in je achterhoofd te houden.
 
Daar ben ik het ook mee eens dat een airline naar andere dingen kijkt dan een vliegschool.
Maar ik wou er alleen mee zeggen dat het elke vliegschool betreft en niet zoals Purno wil beweren een select groepje van vliegscholen.
 
Daar ben ik het ook mee eens dat een airline naar andere dingen kijkt dan een vliegschool.
Maar ik wou er alleen mee zeggen dat het elke vliegschool betreft en niet zoals Purno wil beweren een select groepje van vliegscholen.

Dat lees ik niet in Purno zijn post; hij zegt toch alleen 'bv stella'?
Geen reden om daar iets achter te zoeken denk ik...
 
Hij zegt het idd niet direct. Maar ik vond het op een dusdanige manier geschreven dat je het wel zo kunt interpreteren. Zal mijn autistische inslag wel zijn ;) Maar goed back on topic.
 
Dus met een zeer milde vorm van autisme en een hoge intellegentie heb je eigenlijk vrijwel geen belemmeringen?
 
Dus met een zeer milde vorm van autisme en een hoge intellegentie heb je eigenlijk vrijwel geen belemmeringen?

Met een zeer milde vorm van autisme en een hoge intelligentie leer je als kind te compenseren voor je gebrek aan sociale intuitie. Je leert foefjes om dingen te herkennen die je niet voelt. le leert herkennen wat mensen van je willen, Je maakt strategieën om in de groep (familie, schoolklas, zo mogelijk vrienden) "normaal" te zijn terwijl je als een marsmannetje tussen aardlingen bent. Er gaat veel langs je heen, je ziet de zin van veel dingen niet, op je eigen enthousiasme wordt lauw gereageerd, je staat practisch alleen, maar toch wil je erbij horen. Het is zwaar en het lijkt dat het weinig loont, maar een intelligent kind ziet op een gegeven moment wel in dat al die poespas en onzin voor andere mensen belangrijk is en een voorwaarde is voor het meedoen en begrepen worden.
Toch zal je een hang blijven houden naar individuele dingen waarmee je erkenning kunt afdwingen zonder teveel moeite te hoeven doen om andere mensen te begrijpen en te hoeven invoelen. Protocollair werk kan daarbij uitkomst bieden.

In hoeverre moet een piloot invoelen, emotioneel zijn, grappig, gezellig en aardig?
 
Met een zeer milde vorm van autisme en een hoge intelligentie leer je als kind te compenseren voor je gebrek aan sociale intuitie. Je leert foefjes om dingen te herkennen die je niet voelt. le leert herkennen wat mensen van je willen, Je maakt strategieën om in de groep (familie, schoolklas, zo mogelijk vrienden) "normaal" te zijn terwijl je als een marsmannetje tussen aardlingen bent. Er gaat veel langs je heen, je ziet de zin van veel dingen niet, op je eigen enthousiasme wordt lauw gereageerd, je staat practisch alleen, maar toch wil je erbij horen. Het is zwaar en het lijkt dat het weinig loont, maar een intelligent kind ziet op een gegeven moment wel in dat al die poespas en onzin voor andere mensen belangrijk is en een voorwaarde is voor het meedoen en begrepen worden.
Toch zal je een hang blijven houden naar individuele dingen waarmee je erkenning kunt afdwingen zonder teveel moeite te hoeven doen om andere mensen te begrijpen en te hoeven invoelen. Protocollair werk kan daarbij uitkomst bieden.

In hoeverre moet een piloot invoelen, emotioneel zijn, grappig, gezellig en aardig?

Fijn om te weten... Je kan altijd nog een asociale piloot worden:1855:.....

Nu even serieus; Sociale vaardigheden zijn tegenwoordig bij het vak van verkeersvlieger belangrijker dan intelligentie of hoogbegaafdheid....
 
Nu even serieus; Sociale vaardigheden zijn tegenwoordig bij het vak van verkeersvlieger belangrijker dan intelligentie of hoogbegaafdheid....

Het wordt steeds belangrijker... Is ook vrij logisch aangezien er steeds meer technische handelingen uit handen wordt genomen voor de piloten, de techniek wordt steeds beter...
 
In hoeverre moet een piloot invoelen, emotioneel zijn, grappig, gezellig en aardig?
Niet...

Totdat je een collega naast je hebt zitten die een probleem heeft thuis en zijn werk er onder laat leiden, een passagier hebt die uit zijn dak gaat, een technisch probleem hebt waardoor je te laat of gehele niet op je bestemming aankomt, je een passagier tegenkomt die graag wil weten waar de gate is van zijn vlucht die net vertrokken is, een passagier hebt op 1A die vliegangst heeft, een crew hebt die vanwege de vertraging nog niet gegeten heeft en redelijk aan hun taks zitten qua vermoeidheid, of simpelweg bij het aanmelden je collega tegenkomt voor een kopje koffie voor je start met briefen....

Vroegah, toen je met je gebronsde, stalen, gespierde biceps in je eentje een constellation in slecht weer in bedwang wist te houden terwijl de rest van de bemanning de taken deed die een gezagvoerder onwaardig waren, toen beperkte het sociale gedeelte zich tot het uitwisselen van ouwe-jongens-krentenbrood-verhalen in de captains lounge, maar tegenwoordig ben je steeds meer een people manager :grijns:
 
Ik snap wat je bedoelt maar je kan het ook gediagnosticeerd (?) hebben op een paar symptomen maar dat je er helemaal geen hinder van ondervindt en dat je vrienden hebt, met mensen overweg kunt, mensen in de ogen kunt kijken (wat ik gek vind als je dat niet zou doen;)) dat je iemand met een angst kunt helpen dat je er met iemand die problemen heeft erover zou kunnen praten...

kunnen jullie mijn idee erachter ook begrijpen?
 
Net wat ik zeg, je hoeft iets zelf niet te voelen om het in anderen te begrijpen.
Overigens heb ik nooit gezegd dat er geen probleem zou zijn. Die "vertaalslag" legt een constante druk op je functioneren. Het is een handicap. Hoe groter die is, des te ongeschikter je bent voor het vak van verkeersvlieger.

Over handicaps gesproken: ik ken trouwens een blinde projectleider die zijn handicap dusdanig goed gecompenseerd had dat er mensen in het bedrijf waren die met hem vergaderden en niet wisten dat hij blind was. Hij had een "situational awareness" die haast griezelig was. Hoeveel van zijn vermogens hiervoor permanent belast worden is onbekend, maar hij kon een ongekende hoeveelheid indrukken verwerken met een snelheid die niet onderdeed van die van een ziende.

Een jongen bij mijn oude vliegclub in Engeland heeft een normaal PPL gehaald terwijl hij geen handen heeft. Zijn brevet was unrestricted, hij was dus niet gebonden aan aangepaste toestellen of bijzondere hulpmiddelen. Hiervoor heeft hijzelf in een uitgebreid testprogramma moeten bewijzen dat hij met zijn zelf ontworpen kunsthanden hetzelfde kon doen als een normaal mens. Als hij wil mag hij ook instructeur worden.

Mensen met een handicap kunnen leren vliegen. Wil je met een handicap beroepsvlieger worden dan moet je aan de eisen voldoen die de beroepsorganisatie en de autoriteiten stellen. De tijd dat gediscrimineerd werd uit angst of vooroordeel is voorbij, maar de lat ligt hoog en er is voldoende aanbod en werkgevers mogen kiezen.
 
In het vak van verkeersvlieger wordt in mijn ervaring wel behoorlijk geselecteerd op sociale vermogens.
Onthoud ook dat het vliegen niet alleen het afwerken van checklisten, knopjes omzetten, motorstoringen opvangen en met ATC praten is.
Je zit met 2 man 10-18 uur in een ruimte van ongever 2,5 vierkante meter en dan wordt er wel verwacht dat je minstens een beetje sociaal bent.
Bij sommige werkgevers zit je ook na de vlucht dagen lang op dezelfde locatie/hotel of vlieg je een paar weken vanuit een buitenstation en zoeken ze niet mensen die hun hotelkamertje in duiken of achter de laptop kruipen, maar gezellig mee de stad in gaan of een biertje mee pakken.
Er wordt simpelweg gekeken of ze met jou een paar dagen tot weken op pad gestuurd willen worden als persoon.
Dit zijn aspecten die vaak onderbelicht zijn bij beginnelingen maar zeer belangrijk zijn om je te realiseren. Ik kan me voorstellen dat (zelfs lichte vormen van) autisme hier een belemmering in kúnnen zijn.
 
PDD-NOS is maar zo'n afvalput. Eerst wilde de ouders dat hun kind ADHD had en nu is PDD-NOS of dyslexie helemaal je van het om te hebben.
Het is niet door ons te bepalen of iemand met autisme piloot kan worden, veel te divers en wij zijn geen psychologen die kunnen testen. Dus naar mijn mening is de vraag in dit topic nutteloos. Al is het onderwerp misschien wel interessant :)
 
Back
Top