wat een ontzettend negatief gelul!!!
Niemand kan in de toekomst kijken en het leven bestaat één en al uit risico's dus ga je droom achterna of speel veilig en ga van 0900 tot 1700 op een kantoor werken.
Just my 2 cents.
Als ik jou was, zou ik de berichten van de ''professionals'' goed in acht nemen. En over het negatieve gelul; je moet je vooral richten op de negatieve kanten als je zo een dikke studieschuld aan gaat. Hoe prachtig je het beroep ook vind en hoe goed jij problemen ook weet op te lossen. In luchtvaartland is elke dag wel weer iets aan de hand dat je gefrustreerd zal doen raken. Houd doemscenario's in je achterhoofd en denk niet van; ''ik word wel piloot''.
Nu alles wel zo een beetje gezegd is of het de moeite wel waard is vanuit een aantal punten: recessie, stijgende olieprijzen, terroristische bedreiging, etc. wil ik er nog een volgende aan toevoegen die ik zelf heel belangrijk vind: je sociale- en privéleven.
Als ik me tot mijn ervaringen beperk en me enigszins inleef in de reguliere student of middelbare scholier, denk ik dat er weinig mensen zijn die het aankunnen om nauwelijks een sociaal leven te hebben.
Ik zal nu mijn ervaring op dit gebied vertellen. Het heeft me heel wat grijze haren en ben me 5 jaar ouder gaan voelen op z'n minst!
In mijn jeugdige jaren had ik altijd veel vrienden. Lekker elk weekend sporten en elke zaterdagavond gaan stappen. Ik denk dat een reguliere scholier / student dit ook doet. Zodra ik met m'n vliegopleiding begon, gingen we ook vaak naar de bar met een aantal medestudenten en ik vond het wel wat. Je moet dit echter niet vergelijken met het studentenleven! Er wordt heel veel van je verwacht op een redelijke vliegopleiding en ook daar zul je veel aan moeten werken. Je moet dus ook nee kunnen zeggen als een van je vrienden je opbelt om een pintje ergens te pakken.
Zodra je ergens een baan vindt, is het praktisch onmogelijk om op elke verjaardag / begrafenis / bruiloft / housewarmingparty / diploma-uitreiking / ... (vul zelf maar in). Dit zal je in het begin zeer zeker veel maken en je zal hierdoor vooral zeer gefrustreerd van raken. Vooral als je in het buitenland werkt. Dan belt er weer iemand op en nodigt je ergens voor uit. Jij kan niet, jij hebt een 3 day trip voor de boeg. Okee, geen probleem. 3 weken later belt diegene weer op, jij kan nauwelijks contact met diegene onderhouden en alweer kun je niet naar diegene toe. Vriendschappen lopen dan ook zeer snel kapot. Ik heb een hele goede vriend overgehouden in Nederland en die heeft nu een goede baan bij de KLM. Wat ik hiermee wil zeggen, is dat wat DiTo zegt, je realistisch moet opvatten. Je kunt nauwelijks tijd doormaken met vrienden en als je tijd hebt, hebben zij weer geen tijd... Tuurlijk zie je elkaar wel eens, maar ga er maar van uit dat dit misschien ongeveer 5% is van de tijd die je in een jaar besteed.
Met kinderen is dit hetzelfde geval (ik spreek uit ervaring inderdaad!). Op mijn 20e / 21e is mijn toenmalige vriendin bevallen van een tweeling (twee jongetjes), Grégory en Christophe. Het was absoluut niet de bedoeling, maar een abortus ging natuurlijk tegen onze normen en waarden in. Zij had ook een drukke baan, werkte als stewardess voor Air France en ik zat destijds in Engeland voor EZY. Man, als ik naar die tijd terugkijk dan heb ik heel veel spijt dat ik piloot ben geworden. Na een jaar in Engeland gewoond te hebben en af en toe vluchtig mijn zoontjes te hebben gezien, ben ik me er zeer van bewust geworden dat het een grove fout is als je als beginnend piloot op een jonge leeftijd kinderen krijgt. Je weet nooit wanneer het kan gebeuren, maar dit moet je ook in je achterhoofd houden! Dan zaten ze een paar dagen bij mij in Engeland, dan een paar dagen bij mijn vriendin in Frankrijk. Ik moest veel werken en ik had een au-pair ingeschakeld. Maandelijkse kosten omhoog. Problemen met aflossen van studieschuld. Slapeloze nachten. Dit bracht heel veel stress met zich mee. Na een jaar ben ik in Frankrijk gaan wonen en ben gaan commuten. Ook dit bracht veel stress met zich mee, maar ik kon er niets aan doen. Ik besef nu wel dat als je vrij hebt en als dat in het weekend of in een schoolvakantie valt, dat je dan lekker een dagje uit gaat met je kids. Dit werkt zeer ontspannend.
Dit scenario moet je dus als beginnend piloot goed in acht nemen, aldus mijn mening. Het komt heel weinig ter sprake, maar als je het overkomt, dan zul je er denk ik spijt van krijgen dat je ooit piloot bent geworden.
Zodra je genoeg uren hebt en een goede kans maakt bij een maatschappij waar jij je thuis voelt en waar jij je behoeftes kunt vinden, moet je daar gelijk gaan solliciteren. Het liefst een maatschappij het dichtste bij huis.
De reden dat ik voor AF werk, is dus in eerste instantie voor m'n kids. Ik heb een KLM preferred opleiding (NLS), dus ik had kunnen solliciteren bij KLM. Heb ik echter niet gedaan en ben toch nog gelukkig geworden
Heel verhaal, maar onderschat dit niet. Ik weet niet of er hier op het board mensen zijn met deze soortgelijke situatie, maar het is het ergste wat je kan overkomen als piloot. Op nummer 2 komt voor mij het niet kunnen afbetalen van m'n studieschuld. Maar het allerbelangrijkste zijn mijn twee schatjes, of nee eigenlijk drie he, ik heb ook nog een vrouw
:
Oja, je band met je ouders en / of broers en / of zussen zal ook heel erg verwateren. Vorig jaar met kerst had ik ze alle 4 weer gezien na ongeveer anderhalf jaar. Had alleen telefooncontact en e-mail contact. Denk dat menig wannabe hier ook nauwelijks over nadenkt en dat moet je dus wel doen. Praat er ook goed met je ouders over. Heb ik nooit gedaan en het was dus een schok voor m'n ouders toen ik naar Engeland verhuisde én toen ik kinderen zou krijgen, maar dat doet er in deze niet toe, omdat dit wel een uitzonderlijk geval was...
