Het is niet nodig een volledige post te nomineren voor de “quote” rubriek.
Deze zin had volstaan, ” De een heeft 150.000 redenen om het niet te doen. De ander heeft maar 1 reden nodig om het wel te doen.”
Als ik de topic starter goed begrijp is de vraagstelling, is het nog wel verantwoord om 150.000 Euroredenen te gebruiken om aan een opleiding te beginnen.
Aangezien dit geen eenvoudige vraag is kan er ook geen eenvoudig antwoord komen.
Mijn mening die ik hierover heb zal ik eerst even toelichten, uiteindelijk moet iedere meningsvorming ergens vandaan komen, dus ook die van mij.
Zoals we kunnen zien in de verschillende topics die min of meer het zelfde onderwerp behandelen, worden antwoorden op dit soort vragen vaak ingegeven door perspecties, vanuit of, een bestaande persoonlijke ervaring of, een ietwat adolescente kijk op de materie of, een neiging naar positivisme en een willige adaptatie van aangenaam klinkende wervings methodieken en de gedoktorde waarheden in persberichten van luchtvaart maatschappijen en vliegtuig fabrikanten.
Wat steeds weer voorbij komt, een veel aangehaald argument in de menings uitwisseling, maar niet altijd even goed begrepen, is, de luchtvaart industrie is cyclies. Goede tijden worden afgewisseld met slechte tijden. Niets is zo onvoorspelbaar als de luchtvaart industrie, enz.
En ondanks dat elke cycle een eigen gedrags code mee kreeg, ze ontstaan niet zomaar omdat er bijvoorbeeld weer zeven jaren om zijn, was het vaak een eenvoudige vluchtweg om te verklaren waarom het zo was en niet anders.
Uithuilen en opnieuw beginnen of stoppen met feesten en beginnen met huilen.
Aan deze simplistische gedachtengang is na 9/11 een abrupt einde gekomen.
Laat ik het eens als volgt proberen uit te leggen.
Een plotselinge ziekenhuis opname van de patient luchtvaart maatschappij maakte duidelijk dat medische keuringen jaren lang waren ingewisseld voor verblijf in financieel wonderland. De patient bleek ernstig ziek te zijn en 9/11 was slechts de MRI scan die dit aan het licht bracht.
Met de gedachte dat slechte heelmeesters stinkende wonden maken werd er driftig gesneden en geamputeerd. Een voor een mochten de patienten daarna de chapter 11 kliniek verlaten of de revalidatie afdeling na fors gewichts verlies in de personele sfeer en de portomonnee gevolgd door een verblijf in een afkick omgeving. De een wat eerder en de ander wat,veel,later.
Toen de weer op het paard getilde boardrooms in scherp gesneden maat kostuums het ontbijt met wakkere doch scrupuloze bankiers op de agenda hadden staan werd vergeten de voorgeschreven cholesterol verlagende middelen en de beta blockers te blijven innemen. En wat bleek, weer vonden veel ex patienten het uitdagender een Vegas of Macau beleid te voeren dan de geleerde les niet te vergeten.
Er werd weer druk verkocht en ingekocht, nieuwe produkten rolden uit de cad/cam computers en inderdaad, geld moest rollen. Nou, dat deed het ook, en hoe.
Bullshit walks, money talks, was het nieuwe credo and the money talked. En weet je wat het zei, welliswaar zachtjes, Goodbye.
En toen dat eenmaal doordrong in de casino’s van de financiele centra en de board rooms kwam het besef dat er geen 9/11 nodig was en dat de cycles er ook niet meer op aangesproken konden worden, maar dat er een fundamentele economische nieuwe orde was onstaan die een geheel nieuw eigen leven was gaan leiden.
Het effect op de luchtvaart industrie was eerst bebaseerd op verwondering, het gevoel dat er iets niet klopte, maar werd allengs brutaal in al zijn hoedanigheid en lange termijn gevolgen zijn nog bij lange niet prediktief en uitgeanalyseerd.
Het bleek, weer, helemaal niet zo goed te gaan en de resultaten van opportunistich handelen werden steeds zichtbaarder.
“Rijk” zijn wordt opnieuw verdeeld in de wereld en economische groeipatronen gaan als aardverschuivingen. Olie prijzen zijn waar ze zullen zijn, omhoog, niet omlaag, daar lever het veel te veel voor op bij the powers that be en geld wat eenmaal verdampt is komt ook niet meer terug.
Luchtvaart maatschappijen, groot en klein, zullen constant moeten innoveren om produktie opbrengsten succesvol te koppelen aan produktie kosten. Als dit gepaard moet gaan met consolidaties, verlies van identiteit en personeels vermindering, so be it.
Het verkrijgen en behouden van markposities in een deregulerende wereld van open skies policies, verborgen subsidies en de comfort zone van een geopolitieke omgeving gaan een veel grotere rol spelen dan welke er ooit met de haren bijgesleepte cyckle ooit..
Luchtvaart maatschapijen moeten dagelijks policies evalueren en dat kan betekenen dat wat gisteren nog juist was morgen niet meer zo is.
Vandaag nieuwe machines bestellen met een levertijd van vijf jaar is geen garantie meer dat die toestellen er ook inderdaad komen.
En maatschappijen die zelfs nog oude schoenen op de balans moeten zetten om een positief plaatje naar de bankier te maken kunnen morgen plotseling weg zijn.
Vliegtuigen kopen of verkopen is een, er daadwerkelijk wat mee kunnen doen als ze de assemblage lijn uit rollen is een tweede.
En als die enorme aantallen nieuwe vliegtuigen niet allemaal nodig blijken te zijn dan heb je er ook geen vliegers voor nodig.
Zo, na deze kleine aanloop, je moet ergens beginnen, nu terug naar de vraag van de topic starter.
Als opleidings instituten hun vers gbrevetteerde kandidaten met een schuld van 150K vertellen dat ze mogen solliciteren bij een maatschappij, ze echter niet kunnen vertellen dat ze worden aangenomen, ze niet kunnen vertellen of ze na aanname ook werkelijk gaan vliegen, ze niet kunnen vertellen of ze in staat zullen zijn hun schuld af te lossen, ze eigenlijk niets anders kunnen vertellen dan, we hebben je opgeleid voor een prachtig beroep, daar is de deur, het ga U goed, dan denk ik dat dit niet de goede vooruitzichten zijn.
Nu kan je argumenteren dat je in een onzekere ekonomische situatie in elke industrie niet zeker bent van je toekomst maar een afgestudeerde ekonoom, jurist, chemisch technoloog, die of niet aan de bak komt of na verloop van tijd weer moet verkassen doet dit wel zonder een fatale studieschuld om de nek.
De concurrentie op de markt voor beginnende F/O;s is groot en word heel competatief.
De goede banen, die zijn er nog, zijn slechts voor een gering aantal beginners weggelegd.
De andere banen, zonder het adjectief goed, zijn ook nog te bemachtigen mits je op het juiste moment op de juiste plaats met het juiste papiertje voorop in de rij staat. Maar met zekerheid je schuld kunnen aflossen is iets wat in die rij helemaal niet zeker is.
Als kandidaat vlieger mag je jezelf dan ook gerust enige zorgen maken en een zeer gedegen afweging omtrent het te volgen traject en je instap daarin is beslist noodzakelijk.
Vliegscholen en ook maatschappijen doen op dit moment om hen moverende redenen aan die gewenste beeldvorming niet mee.
Zolang je betaalt wordt je door een school opgeleid en zolang de maatschappij aan die opleiding niet hoeft mee te betalen mag je komen solliciteren.
Je kan je zelfs nu al gaan afvragen hoe lang het duurt voordat de banken die al dit soort leningen verstrekken op hun geloof terugkomen en zich zorgen gaan maken over de langdurige solvabiliteit van de leningnemers en dus het product rigorous aanpassen of uit de schappen nemen.
Maar, weg met dat doemdenken. Niet aangenomen in West Europa? Dan gaan we toch gewoon naar Azie, toch? Neen, ook niet, daar zijn ze best in staat in eigen behoefte te voorzien waar het gaat om beginnende F/O’s. Buiten dat, het daar gehanteerde belonings nivo is absoluut ontoereikend om ook maar te denken aan het terugbetalen van de lening.
Oh, maar dan gaan we toch gewoon naar Etihad? Neen, ook niet, laat je ook in het Midden Oosten niets wijs maken door public relations en reclame opzetjes.
Ah, maar dan gaan we naar de USA waar de Regionals zitten te springen om F/O’s.
In dit laatste verband raad ik aan even kontakt op te nemen met Flying Dutchman die hierover boeiend kan vertellen.
Dus, is het nog de moeite waard?
(lees ook even goed wat “De Meester” hierover gisteren reeds geschreven heeft).
En als ik dat vind, waarom vind ik dat?
Hier is een checklist.
-een gedegen vooropleidng, VWO-HBO, kan nog van pas komen.
-absolute affiniteit met de luchtvaart, zit het niet in je bloed, ga iets anders doen.
-heb je een terugval scenario, lukt het allemaal niet, hoe los je de lening problematiek op.
-kan je in de Spiegel jezelf in de ogen kijken en zeggen, ik weet wat het vak verkeersvlieger inhoud en weet waar ik aan begin.
-ben ik een goede student met aanleg voor de exacte vakken.
-weet ik van mezelf of ik voor lange tijd, of misschien wel voor altijd in het verre buitenland wil en kan wonen en werken.
-ben ik bereid en in staat mentaal en fysiek lange inspannende dagen te maken.
-ben ik bereid mijn prive en sociale leven ondergeschikt te maken aan mijn werk als vlieger.
-je realiseert je dat je elke zes maanden opnieuw examen moet doen en ook weer medisch gekeurd moet worden. Einde carriere ligt steeds op de loer.
-je bent iemand die tegenslagen kan overwinnen en emoties de baas blijven.
-je weet dat het heel lang kan duren voordat je gezagvoerder word en misschien wel nooit.
-je weet dat je een kapitale lening hebt die afgelost moet worden en dat geen enkele toekomstige werkgever daar enige sympathie voor heeft.
-je bent geen gokker.
-je kan met geld omgaan.
-je weet wat inflatie is.
-je weet dat je je niet moet spiegelen aan wat Overload, Kliko nu verdienen en zeker niet aan wat Ome Art mee naar huis nam en je realiseert je dat het beduidend minder zal zijn.
Ok, checklist completed? En je kan jezelf er nog steeds in vinden dan, hier nog wat aanbevelingen.
Als je je huiswerk hier op het board goed gedaan hebt dan weet je waar je wel en waar niet kan solliciteren met je vooropleiding en je gekozen vliegschool.
Houd jezelf niet voor de gek en ga geen fantasie nalopen. Weet je eventuele beperkingen in deze en handel daar naar. Er zijn inderdaad meerdere wegen naar Rome en verkeersvlieger worden is niet synoniem met gezagvoerder A380. Er zijn genoeg andere smaken.
De meesten van jullie zijn jong genoeg om de tijd te nemen de luchtvaartindustrie goed te bekijken. Laat je niet opjagen, snel beginnen anders mis je de boot is een inhoudloze kreet.
Kijk naar trajecten waarbij de maatschappij een groot deel van de opleidng betaald,bijv. Lufthansa, of een traject als EPST en kijk naar opleidingen in het buitenland die substantieel minder kosten. Dat je daarmee niet bij de KLM terecht kunt is geen reden om het niet te doen. Je wil vlieger worden en het liefst zonder een torenhoge schuld.
Is het allemaal nog de moeite waard?
Onder omstandigheden, ja, zie hier boven.
Mar als je de intentie hebt om met 150K aan je broek fluitend een vliegschool binnen te lopen met het idée, vliegscholen breiden capaciteit uit, maatschappijen plaatsen mega orders en fabrikanten rollen tweeduizend vliegtuigen per jaar de hal uit dus het zit allemaal wel goed dan is het antwoord, neen, zie hierboven.
De verhouding is zoek tussen wat een vliegopleiding kost en hoe een luchtvaart maatschappij daar mee omgaat.
Het word tijd dat de luchtvaart maatsachappijen hun verantwoordelijkheid nemen en het vliegend personeel wat ze nodig hebben zelf opleiden of de opleidng daarvoor sterk zelf subsidieren. That’s the cost of doing business.
Als maatschappij je business model baseren op het gratis binnenhalen van gebrevetterden en die ook nog eens minimaal betalen is eigenlijk te gek voor woorden. Zo kan ik het ook.
Voor degenen die de keus nog moeten maken, neem de tijd, kijk goed rond op dit board, stel vragen, ben kritisch, laat je niets wijs maken, en probeer vooral niet voor jezelf iets recht te praten wat eigenlijk krom is. Nogmaals, neem de tijd en laat je niet opjagen.
Als die tweeduizend vliegtuigen per jaar starks inderdaad nodig zijn heb jij je baan ook.
Cheers
Art