Het is laat, ik kom net thuis (m'n echte woonkamer is de kroeg) maar bij deze toch een poging een serieus antwoord te geven:
1) Verantwoordelijk werk. Laten we er vanuit gaan dat door de bekwaamheid iedere vlieger veilig is richting de passagiers. Het is niet zo dat je op het randje tussen leven en dood vliegt, maar je moet het toch maar even doen. Ook is het verdomd makkelijk een kist te slopen zonder dat iemand het merkt. Rekening houdende dat een (airline) jet tussen de 60 miljoen $ en 300 $ kost (waarom verkoopt Airbus trouwens haar kisten in euro's???), ben je toch verantwoordelijk voor een aanzienlijk kapitaal. Simpel gezegd; normaal gesproken zijn de mensen die over dat soort bedragen gaan verantwoordelijk voor duizenden banen, wij vliegen er iedere dag weer mee. Iets wat volgens mij door veel mensen wordt onderschat, maar wat een belangrijke factor is.
2) De doorsnee passagier wil niet door een mongool gevlogen worden, maar door een hoog gekwalificeerd persoon, i.e. HAVO+, oftewel na de afronding van de studie op z'n minst HBO-NIVEAU (niet voor niets in hoofdletters geschreven). Bij een HBO niveau hoort een marktconform salaris. Daar vliegers een strenge selectie moeten doorlopen, waar bepaalde eigenschappen worden getest die niet iedereen heeft, bevinden zij zich aan de bovenkant van de salarisschaal van de doorsnee HBO-er. Let wel, vroeger werd er zelfs WO niveau verwacht. Het is een beroep dat niet iedereen kan, dat telt zwaar mee. Hoe makkelijk het tegenwoordig ook lijkt, er is een hoge mate van bekwaamheid nodig. Ook een autopilot is een zeer complex systeem, waar je diepe kennis van nodig hebt voor je er normaal mee om kunt gaan. Een onregelmatigheidstoeslag hoort er ook bij.
3) Er zijn maar weinig mensen die een studie doen waar een studieschuld bij komt die meer dan 100000 euro is. Ik krijg een leuk salaris, kan doen wat ik wil, heb vorige week nog een nieuwe schuit gekocht, maar ook bij mij gaat er 1100 euro per maand naar de bank. Nog 16 jaar lang, en dan ben ik een zeer ouwe lul, met vrouw en kinderen (hopelijk een paar lekkere geslachtsrijpe dochters). Ik ken geen één studie waar dit ook het geval is.
4) Halfjaarlijkse test om te kijken of je de 'skills' die je hebt verworven nog steeds kent. Zowel praktijk, als theorie. Ik ging laatst met een dokter de discussie aan dat zij dat ook hadden, maar helaas wordt van hen slechts verwacht dat ze eens in de zoveel tijd een seminar, congres o.i.d. bijwonen, zonder risico van verlies van 'beroepsbevoegdheid'. Als iemand dit kan verbeteren hoor ik het graag.
Nu heb ik hier uitgelegd hoe het zou moeten zijn. Niet overal, maar zelfs deze basisregels gelden helaas niet bij bepaalde maatschappijen. Een slechte zaak, waar hopelijk snel verandering in komt.
gr
Q.
(Hey Arnold, je mag deze post copy/pasten voor je nieuwe column. Groeten van Q-Nimbus
)