dppintr
New member
Gisteren maakte ik de twee-jaarlijkse trainingsvlucht in een Cessna 172 PH-SKC bij de Aeroclub Hilversum-Amsterdam. Ik vlieg niet bij deze club, maar Hilversum is voor mij het makkelijkst om even naar toe te gaan voor een checkvlucht. Ik maakte kennis met Teun, de instructeur, een ervaren vlieger met een jarenlange achtergrond in de professionele luchtvaart. Voorafgaand aan de trainingsvlucht gaf Teun rustig uitleg aan de mogelijke oefeningen die voorbij konden komen, en hij stelde mij vragen wat te doen in bepaalde situaties. De oefeningen die Teun opschreef waren de stijle bochten, in een duik draaien en herstellen, normale landing, glide-in, flapless landing, voorzorgslanding en de noodlanding.
Bij de havendienst liet Teun op de foto's de circuits zien. De runway in use was inmiddels omgezet van 25 naar 31. Na het invullen van een kaartje met wat vluchtgegevens bij de havendienst liepen we naar de Cessna. Teun deed de walk-around, en ik maakte vast plaats in de Cessna. Het was een eenvoudig toestel zonder toeters of bellen op het dashboard. We taxieden naar het begin van baan 31, en na de run-up stegen we op.
Nabij Westbroek maakte we een stijle bocht naar links en naar rechts. Daarna maakten we een draai naar links, waarbij het de bedoeling was in een duik te komen, en deze vervolgens te herstellen met terugneming van vermogen om de snelheid niet verder te laten oplopen. De volgende oefening was een normale touch-and-go, en vervolgens de glide-in. Teun vroeg of ik de glide-in nog eens wilde doen. Ik kwam zo perfect uit, ondanks de nodige wind, dat Teun dacht dat het misschien toeval was. De tweede glide-in gaf hetzelfde resultaat, en Teun was tevreden. De flapless landing verliep ook zoals gepland, met de touch-down op het punt dat Teun had aangewezen. Het verliep allemaal vlotjes, en Teun vroeg nogmaals een flapless landing, en daarbij op final te slippen over rechts, en vervolgens over links. Het was naar tevredenheid.
Na de voorzorgslanding, een circuit dichtbij de baan op 300 voet, maakte we een uitje naar Amersfoort. Op de terugweg klommen we naar 2500 voet. Teun vroeg mij een aantal maal of ik wist waar het veld was, en ik kon de richting van het veld juist aanwijzen. Boven het veld op 2500 voet trok Teun het gas dicht voor de gesimuleerde noodlanding. Alle tijd voor de motorstoring checks, en ook deze oefening verliep naar tevredenheid. Een landende motorglider vlak voor ons maakte dat we een go-around moesten maken, en na een ultra-kort circuitje op 300 voet net onder denkbeeldige bewolking maakten we de full-stop landing. Bij het uitzetten van de motor klokten we precies één uur bloktijd.
Het was ditmaal een echte trainingsvlucht, met een professioneel ingestelde instructeur. Ik kan er weer twee jaar tegenaan.
Bij de havendienst liet Teun op de foto's de circuits zien. De runway in use was inmiddels omgezet van 25 naar 31. Na het invullen van een kaartje met wat vluchtgegevens bij de havendienst liepen we naar de Cessna. Teun deed de walk-around, en ik maakte vast plaats in de Cessna. Het was een eenvoudig toestel zonder toeters of bellen op het dashboard. We taxieden naar het begin van baan 31, en na de run-up stegen we op.
Nabij Westbroek maakte we een stijle bocht naar links en naar rechts. Daarna maakten we een draai naar links, waarbij het de bedoeling was in een duik te komen, en deze vervolgens te herstellen met terugneming van vermogen om de snelheid niet verder te laten oplopen. De volgende oefening was een normale touch-and-go, en vervolgens de glide-in. Teun vroeg of ik de glide-in nog eens wilde doen. Ik kwam zo perfect uit, ondanks de nodige wind, dat Teun dacht dat het misschien toeval was. De tweede glide-in gaf hetzelfde resultaat, en Teun was tevreden. De flapless landing verliep ook zoals gepland, met de touch-down op het punt dat Teun had aangewezen. Het verliep allemaal vlotjes, en Teun vroeg nogmaals een flapless landing, en daarbij op final te slippen over rechts, en vervolgens over links. Het was naar tevredenheid.
Na de voorzorgslanding, een circuit dichtbij de baan op 300 voet, maakte we een uitje naar Amersfoort. Op de terugweg klommen we naar 2500 voet. Teun vroeg mij een aantal maal of ik wist waar het veld was, en ik kon de richting van het veld juist aanwijzen. Boven het veld op 2500 voet trok Teun het gas dicht voor de gesimuleerde noodlanding. Alle tijd voor de motorstoring checks, en ook deze oefening verliep naar tevredenheid. Een landende motorglider vlak voor ons maakte dat we een go-around moesten maken, en na een ultra-kort circuitje op 300 voet net onder denkbeeldige bewolking maakten we de full-stop landing. Bij het uitzetten van de motor klokten we precies één uur bloktijd.
Het was ditmaal een echte trainingsvlucht, met een professioneel ingestelde instructeur. Ik kan er weer twee jaar tegenaan.
