Bobo
Active member
Sinds mijn bezoek aan Cambridge vorig jaar wilde ik al naar Oxford, nu samen met mijn oudste dochter, vader/dochter tripje dus! Vertrek stond dinsdag gepland, maar de meteo was bar. Onweer, een echte supercel en de condities die daar bij horen, niet bevorderlijk voor een veilige vluchtuitvoering. De condities voor woensdag waren beter, maar toch was de meteoroloog van dienst (nadat ik zelf een beeld van het weer heb gemaakt, bel ik altijd even met de meteo, best nuttig) niet positief vanwege een occlusie die vanuit het zuidwesten doorkwam met actieve buien. Nou zijn de meteorologen geen vliegers en vliegers een meteorologen, maar na zorgvuldige beraadslaging heb ik de start twee uur uitgesteld. Achteraf toch een goede keuze, want inderdaad moest ik nog wel wat om de laatste buien heen laveren, maar na het groene hart werden de condities aanmerkelijk beter, behalve dan een windveld met 30 knopen tegenwind. Altijd die wind tegen. Ik had een IFR route gefiled (gegenereerd met autorouter.aero), die redelijk rechtstreeks naar Oxford liep, wat verder over zee, maar met vlot, veel hoogte redelijk weer en een goed onderhouden kist vind ik het risico aanvaardbaar.
Flinke bloemkolen onderweg
Aanvankelijk moesten we dus wat diversions vragen voor flinke cumulus congestus, Amsterdam vroeg of we op FL140 over de Schiphol TMA konden, we hadden O2, dus dat was geen probleem. Dat stelde ons ook in staat om over de meeste cu heen te vliegen, zoals gezegd verbeterde de condities richting het westen en boven zee was er weer vrij zicht op het water. Londen gaf ons vrij snel vectors, we zakten in de buurt van land weer iets naar FL120, en boven het VK was het wolkendek weer pot dicht, met de Golze ADL180 had ik wel de TAFs en Metars binnen van Oxford en m'n alternates, daar zagen de condities er goed uit, richting CAVOK zelfs. Over Londen, net als Amsterdam was het een drukte van jewelste, geen 20 seconden stil op de radio. Commerciële kisten die ons omringde met vertrek en nadering naar een van de vier drukke vliegvelden van Londen. Zag ze ook allemaal op de iPad, fantastisch dat ads-b. Mooi man, dat je daar als privé pipo met een club C172 doorheen stieffelt. Eenmaal in de buurt van Oxford bleek het ook daar rete druk te zijn, nu met lesverkeer, helikopters en zakenvliegtuigen. We waren Nr. 3 en moesten holden en daarna een full procedure ILS vliegen. De ILS ging prima, maar de holding en de procedure vloog ik toch wel als een zwangere eend. Moeten we weer even oefenen… In no time stonden we buiten zaten we in de taxi naar het hotel.
Magdalen College
Tja, wat kan ik zeggen over Oxford. Na het prachtige Cambridge hadden we wel hoge verwachtingen en we werden niet teleurgesteld. Wat een prachtig mooie stad, wat een historie en wat een sfeer. De colleges, halls en natuurlijk de pubs. We konden ze onmogelijk allemaal bezoeken. Maar we hebben aardig wat gelopen en een hoop gezien én ook nog eens heerlijk weer! We bleven helaas maar een nachtje, we hadden hier echt wel langer kunnen doorbrengen.
Hertford Brigde aka 'The Bridge of Sighs'
De terugvlucht stond gepland om 15:15 utc, Teuge sloot om 18:00 utc en de vliegtijd was 2:20 minuten. Toch wat krapjes, daarom gingen we strak om 15:00 off blocks, maar vanwege de drukte waren we pas 20 minuten airborn en eenmaal vliegend duurde het even voordat de beloofde tailwinds kwamen. Onder FL100 was er nauwelijks wind en als die er was, hadden we hem tegen. Ik begon hem wel een beetje te knijpen. Eenmaal gesettled op FL130 kwam de beloofde wind door en haalden we tussen de 140 en 150 knopen groundspeed. Ik kon wat ontspannen en weer genieten van de professionaliteit van de ATC in Engeland en ook Nederland. We kregen ten westen van Londen al vectors naar de FIR boundry die we bij REDFA kruisten, Amsterdam stuurde ons daarna naar PAM VOR, maar nog ruim boven de Noordzee kregen we een direct naar Teuge, toppers hoor. Boven Diemen zijn we gaan zakken in een streep naar Teuge, waar we keurig met 20 minuten speling landen. Wat een top trip!
EHAM vanaf FL130, vlak voordat we gingen zakken richting Teuge
Flinke bloemkolen onderweg
Aanvankelijk moesten we dus wat diversions vragen voor flinke cumulus congestus, Amsterdam vroeg of we op FL140 over de Schiphol TMA konden, we hadden O2, dus dat was geen probleem. Dat stelde ons ook in staat om over de meeste cu heen te vliegen, zoals gezegd verbeterde de condities richting het westen en boven zee was er weer vrij zicht op het water. Londen gaf ons vrij snel vectors, we zakten in de buurt van land weer iets naar FL120, en boven het VK was het wolkendek weer pot dicht, met de Golze ADL180 had ik wel de TAFs en Metars binnen van Oxford en m'n alternates, daar zagen de condities er goed uit, richting CAVOK zelfs. Over Londen, net als Amsterdam was het een drukte van jewelste, geen 20 seconden stil op de radio. Commerciële kisten die ons omringde met vertrek en nadering naar een van de vier drukke vliegvelden van Londen. Zag ze ook allemaal op de iPad, fantastisch dat ads-b. Mooi man, dat je daar als privé pipo met een club C172 doorheen stieffelt. Eenmaal in de buurt van Oxford bleek het ook daar rete druk te zijn, nu met lesverkeer, helikopters en zakenvliegtuigen. We waren Nr. 3 en moesten holden en daarna een full procedure ILS vliegen. De ILS ging prima, maar de holding en de procedure vloog ik toch wel als een zwangere eend. Moeten we weer even oefenen… In no time stonden we buiten zaten we in de taxi naar het hotel.
Magdalen College
Tja, wat kan ik zeggen over Oxford. Na het prachtige Cambridge hadden we wel hoge verwachtingen en we werden niet teleurgesteld. Wat een prachtig mooie stad, wat een historie en wat een sfeer. De colleges, halls en natuurlijk de pubs. We konden ze onmogelijk allemaal bezoeken. Maar we hebben aardig wat gelopen en een hoop gezien én ook nog eens heerlijk weer! We bleven helaas maar een nachtje, we hadden hier echt wel langer kunnen doorbrengen.
Hertford Brigde aka 'The Bridge of Sighs'
De terugvlucht stond gepland om 15:15 utc, Teuge sloot om 18:00 utc en de vliegtijd was 2:20 minuten. Toch wat krapjes, daarom gingen we strak om 15:00 off blocks, maar vanwege de drukte waren we pas 20 minuten airborn en eenmaal vliegend duurde het even voordat de beloofde tailwinds kwamen. Onder FL100 was er nauwelijks wind en als die er was, hadden we hem tegen. Ik begon hem wel een beetje te knijpen. Eenmaal gesettled op FL130 kwam de beloofde wind door en haalden we tussen de 140 en 150 knopen groundspeed. Ik kon wat ontspannen en weer genieten van de professionaliteit van de ATC in Engeland en ook Nederland. We kregen ten westen van Londen al vectors naar de FIR boundry die we bij REDFA kruisten, Amsterdam stuurde ons daarna naar PAM VOR, maar nog ruim boven de Noordzee kregen we een direct naar Teuge, toppers hoor. Boven Diemen zijn we gaan zakken in een streep naar Teuge, waar we keurig met 20 minuten speling landen. Wat een top trip!
EHAM vanaf FL130, vlak voordat we gingen zakken richting Teuge
Laatst bewerkt: