Bobo
Active member
Afgelopen Augustus heb ik eindelijk de DA40NG eens goed de sporen kunnen geven, ik was er dit jaar mee gaan vliegen met het idee er reizen zoals deze mee te maken. We hadden eigenlijk afspraken gemaakt met een instructeur in Innsbruck om te gaan bergvliegen, maar het weer was te slecht. We moesten opzoek naar een andere bestemming: Polen, nog nooit geweest en Wroclaw staat bekend als een van de mooiste steden daar.
De eerste mijlen was het weer niet zo best.
Het leek ons leuk eens helemaal naar het operationeel plafond van de DA40NG te gaan op FL160 (16.000 voet), om te kijken hoe de turbodiesel het daar verging. Maar eerst moesten we weg van Teuge, waar de vliegcondities niet optimaal waren, bovendien kregen we nog een slottijd voor ons vertrek. We wisten dat eenmaal boven Duitsland het weer aanzienlijk zou verbeteren. De METAR van Lelystad en Deelen gaven voldoende VFR condities aan, maar de bewolking leek wel erg laag en het was gaan regenen. Na overleg zijn we toch gegaan en bleek de basis een stuk hoger te zitten dan was ingeschat, zodat we in geval van nood ook gewoon hadden kunnen landen op Teuge. Een goede beslissing.
180 knopen over de grond met wat rugwind.
Na vertrek bleek de Golze ADL een waardevol lid van de bemanning want we konden vrij nauwkeurig zien hoe het weer op de route was en in overleg met Langen Radar konden we mooi door het kortste stuk heen vliegen. Eenmaal vrij van het frontale weer konden we gaan klimmen naar FL160 en dat deed de DA40 niet onverdienstelijk. Op hoogte zagen we snelheden van 150 knopen TAS (ware luchtsnelheid) met 30 knopen rugwind ging het vervolgens hard naar Polen. In slechts drie uur werd de afstand overbrugd en zette we de kist op het warme Poolse asfalt.
Heel fijn cruisen zo...
Wroclaw is een bezoek zeker waard! Sfeer, historie, leuke pleinen, gezellige kroegen en zeer vriendelijke mensen. Op zich hadden we ons hier nog best een dagje kunnen vermaken, maarrr de lucht roept en in de middag was onweer voorspeld. Ik kreeg zelfs een weerswaarschuwing van de Poolse overheid op mijn mobiel. En inderdaad op de weerradar was een flink onweersgebied te zien. Ook morgen wordt het onstuimig boven land, dus kozen we ervoor om richting het noordwesten te vliegen. Een aantal opties bespraken we, Szczecin, Gdansk, Bornholm, Rügen, maar uiteindelijk kozen we voor Barth, vlakbij Stralsund. Klinkt Deens, maar is toch Duits. Net als Wroclaw is Stralsund ook verbonden geweest aan de Hanze. We hadden het vliegplan voor twee uur lokaal gefiled en dat was niks te vroeg, want de eerste druppels regen vielen al toen we ons in de kist hesen. Wroclaw is trouwens een prima veld, druk met commercieel verkeer. Misschien te vergelijken met Eindhoven? Je betaalt handling en landingsgeld, maar daarvoor krijg je ook wel service en de JetA1 (vliegtuig diesel) is niet bijzonder duur.
Het Raadhuis
De vlucht naar Stralsund was niet bijzonder ingewikkeld, Autorouter had in no-time een mooie rechtstreekse route gemaakt en die werd ook gevlogen. Een heel stuk door ongecontroleerd luchtruim. We vlogen mooi weg van het onweer, maar ook op de route knalden er een aantal cumuli met ambities bovenuit, maar allemaal lokaal en prima omheen te navigeren. Onderweg hebben we de mogelijkheid om muziek te streamen naar de G1000Nxi eens uitgeprobeerd. Richting de Duitse kust spreidde de cumulus wat uit en doofde de convectie. Eenmaal bij Barth hadden we vrij zicht op de grond en rustig CAVOK weer. De IFR procedures waren niet beschikbaar, dus moesten we VFR naderen, geen punt. Bremen Radar had ons gewaarschuwd voor para activiteiten en in tegenstelling tot Teuge moesten wij hier uit het circuit blijven tot alle para's geland waren. Een mooie gelegenheid om even wat steile bochten te oefenen!
Mooie Cu met hier en daar een Cb
Barth is een prima veldje, zoals je er in Duitsland veel hebt. Op Barth kun je via App2Drive een auto huren. Ideaal! Met die auto vertrokken we naar Stralsund, om daar de stad eens te verkennen. Het is een charmante havenstad, maar minder bruisend dan Wroclaw. Toch hebben we ons goed vermaakt, een prima restaurant in de haven en een drankje in de binnenstad. Leuk!
Het panoramaterras
Ons masterplan om het binnenland van Europa te vermijden en ervoor te zorgen dat we langs de kust weer terug naar Nederland konden vliegen leek zijn vruchten te gaan afwerpen, ookal was er wel sprake van weer op de route bleef onweer ons bespaard. Neemt niet weg dat dit seizoen toch wel wat leuke vluchten zijn gedaan in of door frontaal weer. Vooropgesteld dat onweer en ijs absolute no-go's blijven heb ik toch wat meer ervaring opgedaan met IMC vliegen. Ook vandaag was er wel weer wat weer om rekening mee te houden, maar vooral ook weer die tegenwind.
Denemarken in de verte bij ons vertrek van EDBH
Wederom met autorouter een mooi Z vliegplan gemaakt, ik vind die toch vaak met betere oplossingen komen dan ForeFlight en via homebriefing.nl de boel gefiled. In Duitsland hoef je niet van de AFISO een soort klaring te krijgen, je vertrekt gewoon VFR en vraag aan de betreffende ATC unit in de lucht je klaring. Zo ging dat hier ook, ook wel zuiver, eigenlijk. Je wordt meteen geklaard voor een bepaalde route (meestal de gefilede route) tot een clearance limit. Van Dutch Mil krijgt je dat niet. Vanwege de wind zijn we op 6.000 voet blijven vliegen, tot Bremen ons meldde dat we om Hamburg zouden worden gevectord (je krijgt dan headings die je moet vliegen om de luchthaven heen). Ik vroeg of het zou helpen als we toch wat zouden klimmen en dat werd bevestigd met "Climb FL100 and stand-by for a direct".
We hadden op de meteo kaartjes gezien dat het niet heel veel harder zou waaien op hoogte en dat klopte redelijk goed, voor de grondsnelheid maakte het niet uit, de hogere TAS werd opgesnoept door de hardere wind. We vlogen nu door lagen bewolking heen en de temperatuur naderde het vriespunt. Wel opletten dus, maar van enige ijsvorming was geen sprake en mocht dat toch het geval zijn, konden we altijd weer omlaag de warmere lucht in. Eenmaal uit de frontale zone begon de zon weer te schijnen en lag het voor de hand om de sympathieke verkeersleider om een 'direct' te vragen die ze na een kort moment van coördinatie ook kon geven. Toen was het nog een uurtje in een rechte lijn naar Teuge dat al in de zon op ons lag te wachten. Na de landing hebben we de kist conform de afspraak weer afgetankt, schoongemaakt en weg gezet. Wat een hoop herinneringen sla je dan toch weer op, ookal ben je maar twee nachtjes weg. Dit is het leuke aan vliegen!
De eerste mijlen was het weer niet zo best.
Het leek ons leuk eens helemaal naar het operationeel plafond van de DA40NG te gaan op FL160 (16.000 voet), om te kijken hoe de turbodiesel het daar verging. Maar eerst moesten we weg van Teuge, waar de vliegcondities niet optimaal waren, bovendien kregen we nog een slottijd voor ons vertrek. We wisten dat eenmaal boven Duitsland het weer aanzienlijk zou verbeteren. De METAR van Lelystad en Deelen gaven voldoende VFR condities aan, maar de bewolking leek wel erg laag en het was gaan regenen. Na overleg zijn we toch gegaan en bleek de basis een stuk hoger te zitten dan was ingeschat, zodat we in geval van nood ook gewoon hadden kunnen landen op Teuge. Een goede beslissing.
180 knopen over de grond met wat rugwind.
Na vertrek bleek de Golze ADL een waardevol lid van de bemanning want we konden vrij nauwkeurig zien hoe het weer op de route was en in overleg met Langen Radar konden we mooi door het kortste stuk heen vliegen. Eenmaal vrij van het frontale weer konden we gaan klimmen naar FL160 en dat deed de DA40 niet onverdienstelijk. Op hoogte zagen we snelheden van 150 knopen TAS (ware luchtsnelheid) met 30 knopen rugwind ging het vervolgens hard naar Polen. In slechts drie uur werd de afstand overbrugd en zette we de kist op het warme Poolse asfalt.
Heel fijn cruisen zo...
Wroclaw is een bezoek zeker waard! Sfeer, historie, leuke pleinen, gezellige kroegen en zeer vriendelijke mensen. Op zich hadden we ons hier nog best een dagje kunnen vermaken, maarrr de lucht roept en in de middag was onweer voorspeld. Ik kreeg zelfs een weerswaarschuwing van de Poolse overheid op mijn mobiel. En inderdaad op de weerradar was een flink onweersgebied te zien. Ook morgen wordt het onstuimig boven land, dus kozen we ervoor om richting het noordwesten te vliegen. Een aantal opties bespraken we, Szczecin, Gdansk, Bornholm, Rügen, maar uiteindelijk kozen we voor Barth, vlakbij Stralsund. Klinkt Deens, maar is toch Duits. Net als Wroclaw is Stralsund ook verbonden geweest aan de Hanze. We hadden het vliegplan voor twee uur lokaal gefiled en dat was niks te vroeg, want de eerste druppels regen vielen al toen we ons in de kist hesen. Wroclaw is trouwens een prima veld, druk met commercieel verkeer. Misschien te vergelijken met Eindhoven? Je betaalt handling en landingsgeld, maar daarvoor krijg je ook wel service en de JetA1 (vliegtuig diesel) is niet bijzonder duur.
Het Raadhuis
De vlucht naar Stralsund was niet bijzonder ingewikkeld, Autorouter had in no-time een mooie rechtstreekse route gemaakt en die werd ook gevlogen. Een heel stuk door ongecontroleerd luchtruim. We vlogen mooi weg van het onweer, maar ook op de route knalden er een aantal cumuli met ambities bovenuit, maar allemaal lokaal en prima omheen te navigeren. Onderweg hebben we de mogelijkheid om muziek te streamen naar de G1000Nxi eens uitgeprobeerd. Richting de Duitse kust spreidde de cumulus wat uit en doofde de convectie. Eenmaal bij Barth hadden we vrij zicht op de grond en rustig CAVOK weer. De IFR procedures waren niet beschikbaar, dus moesten we VFR naderen, geen punt. Bremen Radar had ons gewaarschuwd voor para activiteiten en in tegenstelling tot Teuge moesten wij hier uit het circuit blijven tot alle para's geland waren. Een mooie gelegenheid om even wat steile bochten te oefenen!
Mooie Cu met hier en daar een Cb
Barth is een prima veldje, zoals je er in Duitsland veel hebt. Op Barth kun je via App2Drive een auto huren. Ideaal! Met die auto vertrokken we naar Stralsund, om daar de stad eens te verkennen. Het is een charmante havenstad, maar minder bruisend dan Wroclaw. Toch hebben we ons goed vermaakt, een prima restaurant in de haven en een drankje in de binnenstad. Leuk!
Het panoramaterras
Ons masterplan om het binnenland van Europa te vermijden en ervoor te zorgen dat we langs de kust weer terug naar Nederland konden vliegen leek zijn vruchten te gaan afwerpen, ookal was er wel sprake van weer op de route bleef onweer ons bespaard. Neemt niet weg dat dit seizoen toch wel wat leuke vluchten zijn gedaan in of door frontaal weer. Vooropgesteld dat onweer en ijs absolute no-go's blijven heb ik toch wat meer ervaring opgedaan met IMC vliegen. Ook vandaag was er wel weer wat weer om rekening mee te houden, maar vooral ook weer die tegenwind.
Denemarken in de verte bij ons vertrek van EDBH
Wederom met autorouter een mooi Z vliegplan gemaakt, ik vind die toch vaak met betere oplossingen komen dan ForeFlight en via homebriefing.nl de boel gefiled. In Duitsland hoef je niet van de AFISO een soort klaring te krijgen, je vertrekt gewoon VFR en vraag aan de betreffende ATC unit in de lucht je klaring. Zo ging dat hier ook, ook wel zuiver, eigenlijk. Je wordt meteen geklaard voor een bepaalde route (meestal de gefilede route) tot een clearance limit. Van Dutch Mil krijgt je dat niet. Vanwege de wind zijn we op 6.000 voet blijven vliegen, tot Bremen ons meldde dat we om Hamburg zouden worden gevectord (je krijgt dan headings die je moet vliegen om de luchthaven heen). Ik vroeg of het zou helpen als we toch wat zouden klimmen en dat werd bevestigd met "Climb FL100 and stand-by for a direct".
We hadden op de meteo kaartjes gezien dat het niet heel veel harder zou waaien op hoogte en dat klopte redelijk goed, voor de grondsnelheid maakte het niet uit, de hogere TAS werd opgesnoept door de hardere wind. We vlogen nu door lagen bewolking heen en de temperatuur naderde het vriespunt. Wel opletten dus, maar van enige ijsvorming was geen sprake en mocht dat toch het geval zijn, konden we altijd weer omlaag de warmere lucht in. Eenmaal uit de frontale zone begon de zon weer te schijnen en lag het voor de hand om de sympathieke verkeersleider om een 'direct' te vragen die ze na een kort moment van coördinatie ook kon geven. Toen was het nog een uurtje in een rechte lijn naar Teuge dat al in de zon op ons lag te wachten. Na de landing hebben we de kist conform de afspraak weer afgetankt, schoongemaakt en weg gezet. Wat een hoop herinneringen sla je dan toch weer op, ookal ben je maar twee nachtjes weg. Dit is het leuke aan vliegen!
Last edited:
