Winter in Tennessee

DashJockey

New member
Het gaat moeilijk worden jullie na alle steengoeie verhalen die hier al geschreven zijn (van o.a. FD en Koning Art - keep it up guys) nog te boeien, maar dan toch hier mijn poging:

Het was 1991, februari en zo koud als hell frozen over in TN, USofA. Na een maand bijna niet vliegen op de vliegschool waren alle student-pilots redelijk gefrustreerd.
Iedere morgen de kistjes (C152-C172) uit het ijs timmeren (met een bezemsteel bovenop de vleugel rossen tot de ijzel er af breekt - ach ja we wisten niet beter.....) En dan maar wachten tot de wolken omhoog zouden gaan en we konden vliegen. Mijn logboek laat een komma twee uur zien in die maand, allemaal in het (lage) circuit.
Toen er dus ein-de-lijk een bevrijdend koufront overkwam, was iedereen gelukkig. Natuurlijk was het nog kouder (-10 C midden op de dag) maar wel helder en dus geen ijsaanzetting meer te zien. Wij fietsten (ja, boys en girls, dat kan ook in de USA, zij het met de nodige dosis overmoed en levensgevaar) van het motel naar het veld in de ijzige kou. Snel de kist boeken, preflight doen en vlammen met die bak.
Na een uurtje in de practice area was iedereen het brave gedoe zat en werd over de babbel frequentie afgesproken de XXX te 'doen' met drie kisten. De XXX is een mooie, traag slingerende rivier en het is absoluut geweldig door het dal te strietsen en de rivier te volgen. Zo komt het dan dat je met je uitgelaten kop en wilde haren na een strakke rechterbocht een f**kin' grote BRUG ziet opdoemen. Snel optrekken, van 90 knots terug naar 50 over de brug heen en hopen dat je niet gezien bent. Ik vond die ene keer mooi (en eng) genoeg. Op de vliegschool ging het verhaal over het rivierdal als een lopend vuurtje rond onder de students. Hoe gaaf en mooi dat was, en ook wel hoe stoer eigenlijk.....
Op de school zat ook een amerikaan, laten we hem eens John noemen, die deze verhalen met rode oortjes aanhoorde. John wilde zijn CPL halen om later bush-pilot te worden. En hij was solo voor zijn PPL, dus ook hij kon de rivier wel vinden. Alleen had niemand hem verteld dat je het gas op de zuigers moet houden, zodat je niet zonder opties komt te zitten. Toen John terugkwam van zijn vlucht, parkeerde hij zijn Cessna, rekende af en ging een sapje drinken in de FBO. Zijn kist werd overgenomen door een van de europese studenten en tijdens de (uiteraard altijd zeeeeer grondige) walk-around viel hem iets eigenaardigs op. Het aluminium beugeltje, dat op deze kisten vlak voor het anti-coll licht boven op de staart zit om verblinding van de vlieger te voorkomen, lag plat op de staart en het hele lampje was nergens te bekennen. Dit werd aan de onderhoudsmonteur gemeld, die oranje verf op het beugeltje vond....???? Toen John door de eigenaar van de school werd gevraagd dit uit te leggen, kwam er een onsamenhangend verhaal uit over een rivier en een spookverhaal van een brug. Die arme sodemieter was met 50 KIAS en flaps 10 onder die brug door gevlogen :eek: en had dus het anticoll lampie eraf geknoert. Nog mazzel natuurlijk, want als hij ook maar iets hoger had gezeten was hij waarschijnlijk de hele staart kwijtgeraakt en in de rivier gestort. John hebben we niet meer op school gezien. Ik hoop voor hem dat zijn carriere als bushpilot ergens anders alsnog nog is gelukt, want het was/is een aardige gozer. Klein beetje naief misschien.
Wij hebben ons daarna ver van die brug gehouden, dat begrijp je natuurlijk wel.....:rolleyes:
 
Hahaha

Dingen die we allemaal doen tijdens onze opleiding, bij ons was de verboden vrucht de Hudson Corridor. Daar ging je dan wel met je cfi naar toe. Maar goed, mijn instructeurs hielden zich wel aan de regels en goden zij dank kon ik een paar weken later zelf als cfi mijn studenten trakteren op een nachtvluchtje door de corridor.

maar wat John deed, heeft student pilot Kebab soortgelijk gedaan, even een veldje buzzen, iets te hoog op final, even flappen erin en over een kilometer baan in groundeffect accelereren. Daarna flink steil optrekken. Oeps stall warning, krijg je als je vergeet de flaps in te trekken. Wijze les en blij dat we de stall recovery goed geoefend hadden met mijn brave instructeurs.
 
hehehe mooi verhaal! blijft mooi al die verhalen te horen... Allemaal het zelefde meegememaakt op een iets andere manier..

mijn CFI was een ex-RAF fighter pilot (brit in de 70) en na het ' serieuze' trainen gingen we altijd 'oorlogje spelen' en laag over de farm grounds achter koeien aan racen (duitse tanks) om ze neer te knallen :grijns:

DISCLAIMER:

** FD heeft zich altijd netjes aan de minimale VFR hoogtes gehouden. Nooit bijna letterlijk een tank (koe) geraakt, en ook geen boze boeren gezien omdat we het dak bijna raakten van zn farm. Natuurlijk.. Lijkt me logisch, daar doen we niet aan. **
 
Back
Top