08.10 Ik loop de ochtendbriefing binnen en krijg een pieper in mijn handen gedrukt. Of ik de eerste vlieger wacht wil waarnemen. Geen probleem, graag zelfs, ik ben pas net een maand eerste vlieger of 'gezagvoerder' zoals het in de burgerluchtvaart heet. Van het weekend ook al de wacht gehad en toen bleef het rustig, dus elke minuut met de pieper is weer een extra kans op een inzet. Het weer is interessant, een warmtefront is ons gepasseerd en een koufront komt er in rap tempo aan. Daarachter opklaringen, maar we bevinden ons momenteel in de warme sector met alleen maar narigheid.
08.37 Het is verlof geweest en ik ga eens kijken in 'mijn' navigatieruimte. Als neventaak ben ik verantwoordelijk voor alle kaarten en computers die benodigd zijn voor het opereren vanaf de wal of voor het opereren vanaf een schip. Het lijkt wel of meneer Jeppesen het woord vakantie niet kent en ik begin met het ruimen van alle kaarten die in een maand tijd zijn binnen gekomen.
09.23 Terwijl ik kijk naar de houdbaarheid voor een pakket kaarten dat naar Somalie moet, gaat opeens de bel. Het is nu al second nature geworden dat je gelijk daarop reageert door te gaan rennen. Ik ren net de deur uit, terwijl er binnen over de algemene oproep iets gezegd wordt over de aard van de inzet. Zou het een Medevac zijn? Moeten we gaan zoeken? Met mijn helmtas tas in de ene hand en persoonlijke navtas in de andere ren ik gelijk naar overkant van het vliegkamp waar de SAR heli gereed wordt gemaakt. Eenmaal binnen moet ik nu opeens heel andere taken doen dan een maand geleden. Ik ben nu de eerste vlieger dus moet de status van de kist bekijken en gelijk aanvangen met de walkaround, ik moet immers binnen 20 minuten in de lucht hangen. Het weer, NOTAM en de briefingsheet is verantwoordelijkheid voor de tweede vlieger. In de wandelgangen hoor ik iets vaag over een man over boord 60 mijl noord-west van De Kooy.
09.36 De civiele SAR van de buren, de Whiskey-Bravo (WB), hangt al in de lucht terwijl ik net begin met het koppelen van de rotor. Nu zijn ze me voor, maar zij cruisen met 100 kts en wij met 135 kts, straks halen we ze toch wel in denk ik nog.
09.41 “De Kooy tower, Rescue Pedro 02, ready for departure present position..” We laten het platform achter ons en we vliegen richting de kust special vfr op 400ft vanwege bewolking op 500ft. Het weer is al minder dan voorspelt en van het kustwachtcentrum horen we dat het alleen maar minder wordt. Na het verlaten van de CTR nemen we al snel contact op met Amsterdam Information. Al gauw horen we dat de WB vanwege bewolking op 300ft aan het vliegen is, daarop besluiten wij naar 200ft te zakken om separatie aan te houden. Amsterdam Information geeft heel goede back-up, maar je blijft verantwoordelijk voor je eigen separatie. Op de radar zien we een aantal buien waar we noodgedwongen omheen moeten. Als er maar geen ontlading op zit denk ik bij mezelf.
10.01 Het zicht is inmiddels terug gelopen tot een paar mijl, op drie uur zie ik opeens een landingslamp onze richting op komen. Al snel wordt dat vier uur tot ik hem even laten uit het oog verlies. Het is de WB. Ondanks dat je allebei serieus aan het werk bent wil je natuurlijk als eerste on scene zijn. Het weer is echter nog meer aan het inkakken en besloten wordt dat ter plaatse wij op 100ft gaan zoeken en zij op 200ft.
10.11 On scene, aanvang zoeken. De persoon is om 04.00 op post gekomen en om 09.00 werd deze persoon vermist door de rest van de bemanning. Met de huidige weergegevens en de koers en vaart van het schip berekend het kustwachtcentrum een zoek gebied. Er wordt besloten eerst visueel te zoeken op tracks van 20 mijl. Met 60 knopen groundspeed vliegen we onze tracks af, opeens hoor ik vanuit de cabine “ik zie wat”. Gelijk draai ik de kist om, om te kijken wat er wordt waargenomen. Nog 400 meter op twee uur, nog 200 meter op 1 uur, bijna op de neus nog 100 meter. Visueel! Het zijn echter een groep rood witte ballonnen, wat doen die hier midden op zee?! We zoeken verder.
11.27 We besluiten bij te tanken op een boorplatform dat voor ons gereed wordt gemaakt. In de tussentijd maakt het kustwachtcentrum een nieuw zoekgebied op, zodat we na het tanken gelijk door kunnen. Het platform ligt vrij dichtbij, maar met de lage bewolking en slecht zicht zie ik pas op een mijl een silhouet verschijnen van een enorm gevaarte. Het helidek ligt op 200ft en de bewolking zit met flarden op 300ft, dat wordt interessant. De wind is toegenomen tot steady 30 knopen met uitschieters tot 37-38 knopen. Op het boorplatform zelf merk je pas hoeveel dat is, het hele gevaarte beweegt heen en weer wat een combinatie is van golven en wind. De refuel verloopt spoedig en voorin maken we een plan met de nieuwe gegevens van het kustwachtcentrum. We kloppen dit allemaal in, in een soort van rekenmachine, de TANS. Dat staat voor tactical air navigation system, maar het is alles behalve taktisch, het heeft meer iets prehistorisch (PANS?). Met behulp van doppler en air data gegevens berekend dit apparaat onze positie, dit kunnen we cross checken met onze GPS, maar primair navigeren we op dit apparaat uit de jaren 70. Heel basic, maar een simpele interface wat door iedereen makkelijk te gebruiken is. Onze GPS is trouwens niks meer dan een lijn text met onze coordinaten of de tijd. Moving map? Ja, de vinger van de tweede vlieger die op de kaart vertelt waar we zitten.
11.54 Na een kwartier zit er weer 800kg aan brandstof in en kunnen we weer deelnemen aan de zoektocht. Het weer lijkt al iets op te klaren, maar aan de golven te zien is het nog geen pretje om in het water te liggen. De vissersboten die we af en toe tegen komen maken behoorlijke klappers als er weer een golf over het dek spoelt. Ik word al zeeziek bij de gedachte aan zulke bewegingen met een boot. De olietanker van een paar honderd meter lang heeft hier totaal geen moeite mee en vaart gestaag door, more my cup of tea.
12.30 Visual! Weer vanuit de cabine wordt er iets gezien, zelfde procedure, omdraaien en kijken. Als we steeds dichterbij komen lijkt het iets hoopvol tot we er echt boven vliegen, een bureaustoel. Het laatste wat je wel verwacht is een bureaustoel. Zo nu en dan komt er een Dornier van de kustwacht of een Engelse Cessna 406 over ons heen die tussen de 400 en 700ft met FLIR het hele gebied afzoeken. Wij vertrouwen echter nog steeds op onze eyeball mk 1.
13.30 Bingo fuel. Het is tijd om terug te keren. We horen al via operaties dat de volgende bemanning klaar staat. Even later hoor ze ik oproepen op Amsterdam information, het is rescue pedro 04. (Toevallig is die eerste vlieger ook lid van dit forum, what are the odds). Dit is de afgelopen jaren niet zo vaak voor gekomen, twee lynxen in dezelfde zoekactie. Uiteindelijk deden er dus continu 4 kisten mee in de zoekactie. Op de terugweg nog blij verrast met wat tall ships die ook de SAIL hebben aangedaan en nu op weg zijn naar Bremen voor de volgende SAIL. Mannelijk weer voor de bemanning, ik ben blij dat ik hoog en droog zit. Althans, droog. Er komt af en toe wat regen naar binnen, de Lynx blijkt niet helemaal waterdicht.
14.11 Terug op De Kooy. Na 4 uur vliegen is het mooi geweest, wij hebben ons best gedaan.
17.00 Inmiddels neemt een derde crew het over van de pedro 04, het zoeken gaat door. Hopelijk wordt de beste man nog gevonden voor de zon ondergaat..
20.42 Goed voorbeeld doet goed volgen, ik vond het zo'n interessante dag dat ik na het lezen van dit topic ook wel mijn verhaal wilde delen. Mijn eerste SAR als gezagvoerder, ik kijk uit naar de volgende. Maar wat een wind vandaag zeg!
http://www.kustwacht.nl/nl/laatstenieuws_mob_230810