windshear
New member
Goed dan. Ik zal ook eens een ervaring laten vallen in deze veel te lege rubriek.
Het was lang geleden.
Nou ook weer niet zolang geleden dat er nog geen vliegtuigen waren en al ver na de tweede wereldoorlog, maar toch al weer lang geleden toen ik de stap zette om te leren vliegen.
Ik had een opleidingscontract getekend in Nederland, had de winst voor dat bedrijf voor dat jaar veilig gesteld en mocht het in de USA dan (zelf) gaan doen.
Op de vliegschool werd met diverse toestellen gevlogen. Ze hadden een-, twee en geenmotorige uitvoeringen van met name Beechcrafts. De eigenaar, ook een CFII die safety hoog in het vaandel had staan, vloog af en toe, maar slenterde meestal rond om het personeel af te snauwen. Het was op een warme namiddag dat een instructeur met zijn leerling met een twin terug waren gekomen van een lesvlucht.
Het vliegtuig werd voor mijn ogen gesquawked. <Dat wil zeggen, dat de bevinding van beide heren omtrent de technische staat van het vliegtuig, het niet toestond om de volgende crew een veilige vlucht te garanderen.> De status veranderde van 'Up' naar 'Down' in de computer en daarmee is de kous af. Tenminste...
Het was dat door het uitvallen van ook nog eens dit vliegtuig, dat de 90% grens van 'gegrounde' vliegtuigen van de volledige vloot werd bereikt. Het platform stond vol met 'kapotte' vliegtuigen, de school zat vol met gretige leerlingen en instructeurs en maintenance.... maintenance blinkte uit in de structurele afwezigheid van gecertificeerde monteurs EN -reserve onderdelen.
De eigenaar hoorde ervan, had al vele klachten gehoord en zou de problemen zelf wel even oplossen.
Hij brieste zich een weg naar dispatch , pakte het zojuist ingevulde squawk briefje en las:
"Manifoldpressure gauge R.engine inop."
"Vacuum gauge irregular readings" en
"During normal cruise, L engine temp gauge far in the red arc. Landed immediately, obeying checklist and personal intuition..."
Hij verscheurde het briefje voor de voltallige menigte die de onrust had opgemerkt en geamuseerd toekeek naar het tafereel. Hij pakte de logbook typex en stierde het platform op.
Na tien minuten was hij terug. De kist was "up'. Ready for operation dus. Ik kon, nee moest, gaan vliegen.
:1855:
Ik liep met m'n instructeur naar de kist en we klommen beiden verontrust maar ook benieuwd de cockpit in. Het was deels waar. Hij had een probleem opgelost.
Nou ja...
Logbook typex is de rare groene kleur verf die je kunt gebruiken als je fouten hebt gemaakt in die Jeppesen logboeken. Het heeft precies zo'n kleur maar het valt in ieder geval minder op dan een lelijke klodder wit op zo'n verder geheel groen vel.
Wat had hij gedaan. Met een zakmes had hij het plastic beschermkapje verwijderd voor de engine instruments. Daarna had hij met die groene typex de Green Arc een centimeter naar rechts verlengd door over de red arc te sauzen met die verf. Zo werden problemen tenminste 'vakkundig' en 'structureel' opgelost.
Cowboys. Daredevils, zo werden wij ook wel genoemd...
Ik denk dat er members op dit forum zitten, die met de bewuste typex-kist gevlogen hebben en het verhaal kunnen beamen. Laat wel namen, registraties en locaties weg svp. Dit om juridische claims te voorkomen.
Mocht blijken dat deze verhalen op prijs worden gesteld, dan heb ik er nog wel een paar, zoals:
* wat doet een volledig ongeisoleerde koperdraad dwars door het motorcompartiment van een Cessna 172?
* waarom nemen timebuilders een pak A4 (letter om exact te zijn) papier mee uit de copieermachine voor een XC-vlucht?
* waarom wordt iedere twee maanden de onderkant van de deuren van een single engine met een haakse slijptol bewerkt? [Goed antwoord gegeven door Viper, lees hieronder]
* wat zegt en doet een bejaarde examinator, als tijdens de ME checkride na de Vmc demonstratie, de dead engine ook daadwerkelijk dead blijft? [zie Cowboys II in een andere thread]
Cheers
Windshear
Het was lang geleden.
Nou ook weer niet zolang geleden dat er nog geen vliegtuigen waren en al ver na de tweede wereldoorlog, maar toch al weer lang geleden toen ik de stap zette om te leren vliegen.
Ik had een opleidingscontract getekend in Nederland, had de winst voor dat bedrijf voor dat jaar veilig gesteld en mocht het in de USA dan (zelf) gaan doen.
Op de vliegschool werd met diverse toestellen gevlogen. Ze hadden een-, twee en geenmotorige uitvoeringen van met name Beechcrafts. De eigenaar, ook een CFII die safety hoog in het vaandel had staan, vloog af en toe, maar slenterde meestal rond om het personeel af te snauwen. Het was op een warme namiddag dat een instructeur met zijn leerling met een twin terug waren gekomen van een lesvlucht.
Het vliegtuig werd voor mijn ogen gesquawked. <Dat wil zeggen, dat de bevinding van beide heren omtrent de technische staat van het vliegtuig, het niet toestond om de volgende crew een veilige vlucht te garanderen.> De status veranderde van 'Up' naar 'Down' in de computer en daarmee is de kous af. Tenminste...
Het was dat door het uitvallen van ook nog eens dit vliegtuig, dat de 90% grens van 'gegrounde' vliegtuigen van de volledige vloot werd bereikt. Het platform stond vol met 'kapotte' vliegtuigen, de school zat vol met gretige leerlingen en instructeurs en maintenance.... maintenance blinkte uit in de structurele afwezigheid van gecertificeerde monteurs EN -reserve onderdelen.
De eigenaar hoorde ervan, had al vele klachten gehoord en zou de problemen zelf wel even oplossen.
Hij brieste zich een weg naar dispatch
, pakte het zojuist ingevulde squawk briefje en las:"Manifoldpressure gauge R.engine inop."
"Vacuum gauge irregular readings" en
"During normal cruise, L engine temp gauge far in the red arc. Landed immediately, obeying checklist and personal intuition..."
Hij verscheurde het briefje voor de voltallige menigte die de onrust had opgemerkt en geamuseerd toekeek naar het tafereel. Hij pakte de logbook typex en stierde het platform op.
Na tien minuten was hij terug. De kist was "up'. Ready for operation dus. Ik kon, nee moest, gaan vliegen.
:1855:
Ik liep met m'n instructeur naar de kist en we klommen beiden verontrust maar ook benieuwd de cockpit in. Het was deels waar. Hij had een probleem opgelost.
Nou ja...
Logbook typex is de rare groene kleur verf die je kunt gebruiken als je fouten hebt gemaakt in die Jeppesen logboeken. Het heeft precies zo'n kleur maar het valt in ieder geval minder op dan een lelijke klodder wit op zo'n verder geheel groen vel.
Wat had hij gedaan. Met een zakmes had hij het plastic beschermkapje verwijderd voor de engine instruments. Daarna had hij met die groene typex de Green Arc een centimeter naar rechts verlengd door over de red arc te sauzen met die verf. Zo werden problemen tenminste 'vakkundig' en 'structureel' opgelost.
Cowboys. Daredevils, zo werden wij ook wel genoemd...
Ik denk dat er members op dit forum zitten, die met de bewuste typex-kist gevlogen hebben en het verhaal kunnen beamen. Laat wel namen, registraties en locaties weg svp. Dit om juridische claims te voorkomen.
Mocht blijken dat deze verhalen op prijs worden gesteld, dan heb ik er nog wel een paar, zoals:
* wat doet een volledig ongeisoleerde koperdraad dwars door het motorcompartiment van een Cessna 172?
* waarom nemen timebuilders een pak A4 (letter om exact te zijn) papier mee uit de copieermachine voor een XC-vlucht?
* waarom wordt iedere twee maanden de onderkant van de deuren van een single engine met een haakse slijptol bewerkt? [Goed antwoord gegeven door Viper, lees hieronder]
* wat zegt en doet een bejaarde examinator, als tijdens de ME checkride na de Vmc demonstratie, de dead engine ook daadwerkelijk dead blijft? [zie Cowboys II in een andere thread]
Cheers
Windshear
Last edited:
