Pilotentekort vs. werkloze piloten

Kazeven,

Hé wat gaaf, nog een vriendin van ... (al zijn wij inmiddels getrouwd dan).

Het lijkt wel of ik mezelf hoor praten! Ook ik was zo stoer om jarenlang kostwinner te zijn. Nu kan ik je vertellen dat dat op een gegeven moment toch gaat wringen. Je leven staat toch stil in afwachting van die mooie betaalde vliegbaan van manlief. Alles moest daar voor wijken. Trouwen, kinderen krijgen, huis kopen... En ondertussen kan jij ALLE rekeningen betalen. Hoe lang hou je dat vol? Ik heb het lang volgehouden, maar op een gegeven moment was het op. Nog een tijdje tussenvormen gevonden: wel huis kopen, trouwen, kinderen krijgen en toch kostwinner blijven ... Maar het wordt gewoon steeds moeilijker. En mijn partner vloog, maar dan ben je er nog lang niet. Voordat je misschien echt 's wat gaat verdienen, ben je zo tien jaar verder. Tenzij je meteen op een B737 terecht weet te komen (op een of andere manier).

Ik kan je uit persoonlijke ervaring trouwens vertellen dat een technisch gymnasium diploma, zelfs met 8 vakken, geen garantie is. En ook EPST niet ... En een knappe vent zijn ook niet. En een goede piloot zijn ook niet. Het helpt hem nu wel om heel snel op een andere manier carriere op te bouwen. Dus Kazeven: burgers flippen hoeft dan inderdaad niet. En als piloot kan hij snel schakelen en heeft genoeg (management)capaciteiten. Daar heeft hij ook in het gewone bedrijfsleven veel aan. Dus het is 'goed' gekomen, ondanks die kloteschuld. Misschien financieel zelfs wel beter, dan als hij was blijven vliegen, maar daar gaat het niet om. Hij wilde vliegen!

En ik vind het misdadig hoe alle risico's op jonge naïeve knullen (met een droom) wordt afgewenteld, omdat dat goedkoper is. Hoe meer lowtimers, hoe beter de onderhandelingspositie van werkgevers ... Zullen ze zich ook niet snel organiseren via 'vakbonden'. Beter!
 
Last edited:
Hai Kazen en Kritisch,

Ik heb het hele topic niet doorgelezen, maar ik vind het wel een goed topic en kan me heel goed vinden in jullie uitspraken en de situatie waarin jullie vriend in verkeert of in heeft verkeerd.

Ik bezat (gelukkig?) over de luxe dat ik uit een rijk gezin kwam. Al vanaf mijn geboorte werd er een studierekening voor mij geopend en daarvan kon ik mijn vliegopleiding van betalen. Ik had dus geen schuld na de opleiding. Echter, heb ik wel het achterste van m'n tong laten zien voor waar ik nu zit. Ik denk dat dit heel belangrijk is in de luchtvaart om niet met alles genoegen te nemen. Ik zie me niet als brutaal / arrogant, maar wat ik hiermee wil zeggen, is dat ik denk dat jullie vriend niet tot het alleruiterste is gegaan. Ik denk (en dat kan ik niet weten, moet jullie anders maar ff mededelen) dat jullie vriend online sollicitatieformulieren hebben ingevuld, brieven verstuurd en gebeld. Les één in de luchtvaart als het aankomt op solliciteren is naar mijn mening netwerken. Zorg ervoor dat je veel in contact komt met mannen / vrouwen van maatschappijen. Zij kunnen je alles vertellen hoe je binnen kunt komen, etc. Bel maatschappijen op en neem geen genoegen met het standaardzinnetje van een werknemer van de PR-afdeling. Zorg ervoor dat je een manager van de afdeling te spreken hebt!! Krijg je dat niet, dan bluf je maar dat je een brief gaat schrijven naar de directie. Wat ik hiermee wil zeggen is dat je ALLES moet doen om dingen naar jezelf toe te krijgen.

Dit is ook een advies voor de jonge garde. Zeggen ze op de opendag, zoals bij Stella, wij plaatsen onze leerlingen bij Lufthansa. Stap op die PR-idioot af en vraag hem vriendelijk dat even op papier te zetten. Wilt hij dat niet, dan kraamt hij dus gewoon onzin uit. Bluffen werkt ook heel erg goed.

De maatschappij waarvoor ik werk is ''couramment français'' een dikke vereiste. Alles hier gaat in het Frans. Behalve bij ATC buiten Frankrijk en dan nog (ik ook) kunnen we niet eens normaal Engels praten. Ik heb me binnen m'n bedrijf ontzettend hard gebluft. Mijn vrouw werkte daar en zij heeft mij voorgesteld, had al sollicitatieformulier online ingevuld. De dag nadat zij mij had voorgesteld aan PR, opgebeld en gevraagd hoe en wat, wanneer ik opgeroepen kan worden voor selectie, etc.

Met andere woorden, claim je niet vast een de school die je valse beloftes belooft. Onderneem zelf keiharde acties en laat je niet uit het veld slaan! Dit zal je alleen maar voldoening EN resultaat geven!!
 
Tsja een hele hoop onzekerheid.. Als we hier niet voor gaan hebben we in ieder geval zekerheid.. zekerheid dat hij altijd zo iets zal hebben van 'had ik maar'..

Wat dat je leven in de wacht zetten betreft. Gelukkig is voor mij kinderen krijgen geen voorwaarde voor geluk. Als het er niet van komt, jammer dan. Maar ik weet niet hoe ik over tien jaar daarover denk.

Maar als het vliegen naar tien jaar nog niet gelukt is, kan ik alsnog zeggen 'jongen die carriere van jouw komt niet meer van de grond, zullen we dit maar als gepasseerd station beschouwen?'

Dan hebben we het in ieder geval geprobeerd. Net als jullie.
 
Soms heb ik het gevoel dat meer mensen niet een baan vinden dan wel, en dat je droom achterna gaan financiele zelfmoord is..:bwah: Tot aan je dood in een grauwe schotelflat wonen en witte bonen in tomatensaus eten...

Over de rol van de FTO's: EPST probeert het risico op werkloosheid toch zoveel mogelijk te verkleinen door alleen de top (10%)aan te nemen. Maar dan kan het toch nog gebeuren dat iemand (ondanks het feit dat hij tot die top behoort) door veel pech toch niet aan het werk komt? Daar kan EPST verder ook niet veel aan doen.


@Julien, die je-hebt-het-niet-hard-genoeg-geprobeerd discussie hebben we hier geloof ik al gehad.. en ik en Kritisch hebben niet dezelfde vriend (hopelijk niet alhans:rolleyes:)
 
Asia

Asia

Als ik de 'verhalen' mag geloven (die onder andere 19 of 77 verteld) is de situatie in azië voor de komende jaren zo goed dat je 'altijd daar nog heen kan' mocht je een airbus TR hebben... Is daar wat van waar?

Je kan wel lekker naar Azie gaan met je airbus TQ en 150.000 eurie schuld, maar daar ga je die schuld nimmer nooit niet mee terugbetalen, de gerenommeerde maatschappijen vragen een paar duizend uur en in china waar de grootste groei is zal je nooit meer dan een paar honderd dollar per maand verdienen, en met de huidige dollarkoers gaat dat geen succes worden vrees ik..............
Bovendien is het levensgevaarlijk met zon chinese captain naast je!

My Airline is now recruiting Expat F/O A320 - only requirement is 500hours on Type (source:- recruiting department).

Salaries are a great deal higher than what fokkerkoning suggests - even with the fall of the $ you can still save money. Cost of living is still low in Asia compared to Western countries/Middle East.
 
Julien,

Wat jij schrijft is helemaal waar! Je moet veel lef hebben en een talent voor netwerken! Ik ben van beroep communicatieadviseur, dus ook niet bepaald achterlijk op dat gebied, dacht ik zo. Wat wij allemaal niet hebben gedaan / verzonnen ... En je moet behalve een groot talent voor vliegen het liefst 18 jaar zijn als je aan de opleiding begint, vwo hebben, een netwerker zijn, uitstekende management kwaliteiten hebben en goede contacten (kunnen opbouwen). Mis je één van deze punten, dan neem je echt een flink risico of je groeit niet door. Mijn partner was al wat ouder toen hij aan de opleiding begon en hij is geen netwerker van nature. Je verwacht niet dat dit zo'n groot struikelblok zal zijn. Dat was het dus wel.

Niet iedereen kan / heeft wat jij kan / hebt. Dat je door de testen van een school heen komt, zegt helemaal niets. Mijn partner was zelfs officieel goedgekeurd als officier vlieger bij de Marine (uit duizenden kandidaten en na 10 testrondes), dus hij kon echt wel wat. Hij bleef uiteindelijk met zes kandidaten over. Ze hadden er vijf nodig en hij was de enige zonder vliegervaring. Dus hij werd alsnog niet aangenomen. Toen heeft hij voor het particuliere traject gekozen. Als hij van te voren had geweten, dat zijn gebrek aan 'brutaliteit' hem zo duur zou komen te staan ...

Dus ik ontken niet dat het ook aan hemzelf ligt dat het niet gelukt is. Dat is echter niet mijn punt. Mensen hebben er recht op om te weten dat het ZO moeilijk is. En dat je er zoveel voor moet doen en veel meer in huis moet hebben dan waar de opleidingen op selecteren. Dus een opleiding is geen garantie op een vliegcarriere.

Vind je dan ook niet dat mensen dat moeten weten, voordat ze zich in de schulden steken?
 
Kazeven,

Ik heb me ook vaak afgevraagd: wat als hij er niet voor gegaan was, had hij dan geen spijt gehad ... Dat blijft lastig. Hoe hard ook, het is denk ik beter om het wel te weten. Ik had echter liever een succestory gezien.

Jullie staan nog op dat kruispunt.

Mooie verhalen horen jullie genoeg. Ik kan je alleen maar ook vertellen hoe het bij ons is gegaan, zodat je goed geïnformeerd en voorbereid er in stapt. Die tip van Julien om de school te vragen hun beloftes zwart op wit te zetten is trouwens een hele goede!!!! Als ze het niet willen, weet je genoeg.

En bedenk ook: zelfs als het allemaal wel lukt, dan nog is de weg lang ... Zeker als je al wat ouder bent als je aan de opleiding begint. Zie jij het zitten om hem (jarenlang) te moeten missen omdat hij in het buitenland werkt / woont of om je eigen leven stop te zetten en hem achterna te gaan? Dat is ook een gewetensvraag.

En in het gewone bedrijfsleven verdien je (sneller) meer, maar dan zonder studieschuld en hoef je niet met 55 stoppen. Je moet 'het' dus in een hele korte tijd (terug)verdienen. Dus voor het geld moet je dit beroep niet meer kiezen. Dat moet je je ook goed realiseren. Voor het avontuur ook niet. Onder de dertig is dat nog leuk, maar daarna niet meer zo. Dan wordt het routine en gaat het je zelfs tegenstaan om altijd op de raarste tijden en dagen te moeten werken / weg te zijn als je vrienden en familie vrij zijn of leuke dingen doen (zit je weer in een anonieme hotelkamer, voor de zoveelste keer). Dan kun je volgens mij beter een mooie wereldreis gaan maken en voor de lol je brevet halen. Stukken goedkoper!
 
Een mooie verwoording van deze afweging, Kritisch!

We doen dit niet voor het geld. Als je je droom achterna gaat is dat sowiso niet de grootste motivator, kijk maar eens rond op een kunstacademie. Ik kan op zich met heel weinig toe.. mijn vriend ietsjes minder :grijns:

Ook niet voor het avontuur. We komen beide uit gezinnen waarvan pa vaak en lang naar het buitenland moe(s)t, dus we kennende harde werkelijkheid achter de 'buitenlandglamour'.

Maar ja laatste punt daar zeg je wel wat. Als vriendin van moet je een hoop opzij zetten. Of je man jarenlang misssen óf je eigen carrierewensen opgeven... In deze wereld is er een hoop aanbod en minder vraag, dus de vliegmaatschappijen kunnen eisen dat hun personeel eventjes hun leven opgeeft om bij hen te mogen vliegen..voor jou tien andere enthousiatste FO-tjes..:bwah:

Dit topic is wel verplichte kost!!
 
Zou ik misschien zo brutaal mogen zijn om te vragen waarom jullie vriend / man niet zijn ervaringen hier wilt zetten of ligt dat te gevoelig voor hen ?
 
Last edited:
Heb geen buikje schat. Kom maar terug als jullie buikjes weg zijn :grijns:
 
Julien,

Om dezelfde reden dat NIEMAND dat doet. Hij heeft toch geen enkele reden om nog een beetje zielig op airwork rond te hangen? Er is een dikke streep onder gezet. Hij kijkt alleen vooruit. Hij weet wel dat ik dit doe en heeft zo iets van: wat jou blij maakt ...

Daarom is het volgens mij zo moeilijk om hier cijfers over te krijgen. Degenen die het niet hebben gered hebben of nog (een beetje) hoop, zijn op een bepaald niveau blijven hangen of ze noemen het alles behalve een mislukking (keeping up appearences) of ze zijn echt gestopt en hebben er geen belang bij om contact te houden / zich te melden. Kortom: velen bevinden zich in een grote grijze zone. Ik ben volgens mij één van de weinigen die het echt benoemt zoals het is, maar dat komt ook omdat het ons nu heel goed gaat. Een paar jaar geleden hadden we daar anders in gezeten.

De discussies over hoeveel mensen het niet lukt is dus ook zinloos. Het enige wat zin heeft is over een periode van vijf jaar kijken: hoeveel groei /vervangingsvraag is er in Europa en hoeveel worden er opgeleid? Het overschot is bij benadering het cijfer van het aantal 'afvallers'. Het is een kwestie van ervoor zorgen dat jij niet tot die groep behoort. En daar heb je tot op zekere hoogte invloed op. Maar je moet dat van te voren wel weten, vind ik.

Ik kwam bij toeval op dit forum terecht en besloot spontaan om me ermee te bemoeien.
 
Kazeven,

Wat je samen ook beslist is goed, als je maar alles goed afweegt. Op je 18e kan je dat allemaal niet goed overzien, naar mijn idee. En de tijd van de volgzame vrouwtjes is voorgoed voltooid verleden tijd ;) !!!
 
Julien,

Om dezelfde reden dat NIEMAND dat doet. Hij heeft toch geen enkele reden om nog een beetje zielig op airwork rond te hangen? Er is een dikke streep onder gezet. Hij kijkt alleen vooruit. Hij weet wel dat ik dit doe en heeft zo iets van: wat jou blij maakt ...

Daarom is het volgens mij zo moeilijk om hier cijfers over te krijgen. Degenen die het niet hebben gered hebben of nog (een beetje) hoop, zijn op een bepaald niveau blijven hangen of ze noemen het alles behalve een mislukking (keeping up appearences) of ze zijn echt gestopt en hebben er geen belang bij om contact te houden / zich te melden. Kortom: velen bevinden zich in een grote grijze zone. Ik ben volgens mij één van de weinigen die het echt benoemt zoals het is, maar dat komt ook omdat het ons nu heel goed gaat. Een paar jaar geleden hadden we daar anders in gezeten.

De discussies over hoeveel mensen het niet lukt is dus ook zinloos. Het enige wat zin heeft is over een periode van vijf jaar kijken: hoeveel groei /vervangingsvraag is er in Europa en hoeveel worden er opgeleid? Het overschot is bij benadering het cijfer van het aantal 'afvallers'. Het is een kwestie van ervoor zorgen dat jij niet tot die groep behoort. En daar heb je tot op zekere hoogte invloed op. Maar je moet dat van te voren wel weten, vind ik.

Ik kwam bij toeval op dit forum terecht en besloot spontaan om me ermee te bemoeien.

Excuseer me als ik fout zit, maar je man had dus wel een vliegerjob, maar hij verdiende er gewoon niet genoeg aan? Maar hij kon toch wel uren maken (>500?) en dan weer gaan solliciteren bij de wat grotere airlines? Een opleiding afgerond bij de EPST is namelijk niet niets....
 
Nee Kritisch -

Er is geen DIKKE streek ondergezet. (zie de hoofdletters die je gebruikt)

Laat ik nou eens een tijdje met een psychologe geslapen hebben, en kan je garenderen dat het hoofdstuk nog niet gesloten is voor jullie.

Dus, vertel je mannetje om weer current te worden, hier op Airwork vriendjes te maken (en full time te blijven werken!) en wie weet wat er mogelijk is.

Klopt zn hartje nog? wil ie nog vliegen? is ie onder de 65?
Then get him current!

Bite me.

FD.
 
Kazeven,

Wat je samen ook beslist is goed, als je maar alles goed afweegt. Op je 18e kan je dat allemaal niet goed overzien, naar mijn idee. En de tijd van de volgzame vrouwtjes is voorgoed voltooid verleden tijd ;) !!!
Gelukkig ben ik al wat ouder. Maar het helemaal overzien kan je nooit..:rolleyes:
 
Laat ik nou eens een tijdje met een psychologe geslapen hebben, en kan je garenderen dat het hoofdstuk nog niet gesloten is voor jullie.

Hahaha nee ze praatte jou allemaal verleden-problemen aan zodat ze zeker wist dat jij niet snel weg zou gaan :grijns:
 
Het muntstuk heeft niet twee kanten maar drie. Er is namelijk ook nog een rand.
Er is lang en uitvoerig gedebateerd over de kop kant, de droom najagen, en evenzo intensief over de muntkant, wat kunnen de financiele gevolgen zijn.
Maar de derde kant, de rand, komt niet aan bod terwijl die in belangrijkheid absoluut niet onderdoet.
Wat behelst die rand dan zult u misschien vragen? En mijn antwoord is, wat houd het beroep straks in, tien, twintig jaar na voltooing van de opleiding.

Maar eerst even dit nog.
Met name Kritisch heeft de problematiek van de in het begin niet altijd herkenbare valkuilen adekwaat weten te schetsen alsmede het ontbreken van waarschuwings en bewustmakings processen tijdens de orienterings fase van de aspirant vlieger bij het aangaan van een mega lening.
Hoe bizar de konstatering ook kan zijn, ook goede, gekwalificeerde mensen kunnen tussen de wal en het schip terecht komen.
Dit heeft veel meer te maken met het net niet op het juiste moment op de juiste plaats zijn gecombineerd met een marktmechanisme waar je als carriere zoeker totaal geen invloed op kan uitoefenen, dan met de gedrevenheid van de betrokkene om de begeerde droom, goed betaalde, baan te bemachtigen.
Het verbaast me dan ook dat er hier en daar wat te gemakkelijk geponeerd wordt dat de onderhavige kandidaat, sollicitant, stagnerende carriere ontwikkeling, er niet genoeg voor gedaan zou hebben. Ik wil hiermee niet beweren dat zo’n stellingname kant noch wal raakt maar wil veeleer benadrukken dat het ondanks een welhaast blinde ambitie door omstandigheden van het moment het beoogde doel niet bereikbaar was. En dan houd het gewoon op. In ieder geval voor de kategorie die nog in staat is een rationale beslissing te nemen gebaseerd op het feit dat er nog een ander leven mogelijk is naast de luchtvaart en die beslissing weloverwogen kunnen en hebben durven nemen toen nog niet alles beyond repair was. Kritisch en spouse komen er wel uit samen, er zijn echter veel schrijnender gevalllen die geen oplossing konden vinden.

Terug naar de “rand’ van de munt.
Wat mij opvalt is dat er praktisch geen discussie, ervarings uitwiseling, op technologische en commerciele ontwikkelingen gebaseerde communicatie is over wat het beroep van vlieger over tien, vijftien jaar inhoud.
Wat het vroeger was weten we. Wat het nu is weten we ook. Wat het morgen is ook nog, maar op de lange termijn? Who cares,er wordt total geen aandacht aan besteed. Door de aspirant vliegers niet, en die krijgen er over vijftien jaar mee te maken, en door de opleidings instituten niet, als er daar al eens over nagedacht is. Er is dus ook geen communicatie naar de jongemannen/vrouwen die met een verse lening op zak kleding komen passen en zich intussen orienteren omtrent de juiste zonnebril.
Ik chargeer dit hier bewust om de stap te maken naar wat werkelijk belangrijk is om een weloverwogen keuze te maken voor het volgen van een extreem dure HBO opleiding.

We gaan het hier niet hebben over piloten tekorten. Met die discussie ben Ik al jaren klaar, zie mijn vorige postings hierover hier en daar.
We gaan het hebben over wat het beroep van vlieger inhoud over tien tot vijftien jaar als de kandidaten van nu nog volop hun studieschuld aan het afbetalen zijn.
Ten eerste. De salarissen zoals ze nu en in de zeer nabije toekomst zijn zullen konstant onder druk komen te staan als zowel de secundaire arbeidsvoorwaarden.
De automatisering van het flight deck neemt nooit verwachte vormen aan, you aint see nothing yet. Short haul wordt vergelijkbaar met drie ploegen dienst op een monorail.
Long haul wordt vergelijkbaar met de lange afstand scheepvaart. Eerste tweede en derde officier, vier uur op en vier uur af.
Zeventien uur van Dubai naar Houston en bij aankomst omdraaien en terug. Ik fantaseer hier niet, bij bepaalde maatschappijen wordt dit al ernstig overwogen.
Dit alles gaat gepaard met een verwoede aanslag op de gezondheid.

Dit alles wordt nergens verteld, op geen enkele open dag. De kandidaat vlieger gaat goedgemutsts het traject in zonder zich een en ander af te vragen en zonder dat er ook maar iemand de moeite neemt, of zelfs maar het noodzakelijke inzicht heeft, om de kandidaat werkelijk serieus te voorlichten wat het allemaal inhoud als men 35 jaat oud is en single pilot cockpit short haul vliegt of lang haul zombie. En dat voor een salaris waar je vrienden en buren, advocaten, tandarsten, economen en fund managers niet meer voor uit hun bed komen.

Dat is de rand van de munt waar niemand het over heeft, misschien uit onkunde, geen echte affiniteit met de materie, commerciele overwegingen gedreven door minder wenselijke motieven.
Is Art hier een scaremongerer? Neen. Art heeft in vijfendertig jaar tijd de ontwikkeling van de civiele luchtvaart van zeer nabij meegemaakt en zit nu aan de andere kant van de tafel. Forward planning research, aviation think tanks en crew production optimization.
En de beoogde ontwikkeling die Ik voorbij zie komen bevalt mij als (ex) vlieger helemaal niet.
Dat hoeft niemand te weerhouden de droom na te jagen maar het zou van meer sociale verantwoordelijkheid getuigen als vliegmaatschappijen en opleidings instituten toekomstig personeel ook een plaatje voor zouden houden wat een nu twintig jarige over vijentwintig jaar,(45) kan verwachten.
Kan natuurlijk ook zo zijn dat de dan vijfenveertig jarigen met het grootste plezier hun vak uitoefenen met de daarbij horende remuneratie. Wellicht zal de moderator deze posting dan in 2033 verwijderen.:biertje:

Cheers
Art
 
Back
Top